Cursed Amaris (✓)

Journey 001

"How about you Amaris, how's your study?" I looked at gramps when the conversation turned on me.

On the long huge table. With a thirty-five chairs and a thirty-five pairs of eyes gazed on me, I shrugged.

"It's fine." I simply said.

I am an home studied girl since my elementary days to high school. I am now on my senior high school, and studying like a normal teenager. But I didn't felt any excitement when paps said I'm going to study in a school.

"Good to hear that hija," nagpatuloy na lang ako sa pagkain. I'm studying to the school that just for royalty, the Polaris Academy of royalties.

This day is an important day for all the Hagashi family. It's a royal family reunion. Lahat ng anak ni gramps ay nandito kasama ang kanya kanya nilang pamilya. They're 7 adonis in the siblings kasama si paps, but papa is the youngest as so am I, together with my step sister. Mom is the second wife of paps, but my mom is no more kaya nagkabalikan si paps at ang first wife nito, Lady Stella. Hindi ako malapit sa mga pinsan ko, lalo na sa kapatid ko. I only get along with paps. Ngunit di ganon kalapit, at least we're talking, at sya lang ang nakakausap ko maliban kay gramps.

Isang beses sa isang taon nangyayari ang ganito, this reunion thingy. And after that, they'll celebrate the Hagashi day, kung saan magiging open gate ang palasyo para sa mga mamayan ng Hagashi.

They'll free to wander around sa buong kaharian except the bed rooms. Maraming mangyayari sa buwan na ito. Nobyembre.

Gramps and Grandma named this kingdom Hagashi our kingdom. But Grandma is already gone. Isang karangalan para sakin ang mapabilang sa pamilya.

Wala akong hinihiling at hihilingin pa, hindi dahil sa nasa akin na ang lahat o may kulang pa, kundi dahil wala akong kakayahan.

Nagpatuloy ang masayang usapan sa hapag. Nanonood lang ako sa mga ekspresyon na nasa mukha nilang lahat. Mababasa ang saya sa kanilang mga mata. Happiness.

Nang matapos ang kainan ay kanya kanya na ng gawain ang lahat. Dumeretso nako sa kwarto ko dahil sa wala naman akong mahanap na gawin. Nakahiga lang ako sa kama habang nakatulala sa kawalan.

Kung titingnan ay ang boring ng buhay ko, but I don't feel any boredom. I'm just. . .alive. I don't feel contented pero di naman ako nakukulangan sa kung anong meron ako.

Nakatunganga lang ako sa kisame. Thinking about random things, like what is this world.

Lahat sa bayan ay may kanya kanyang katangian. Lahat ay malalakas mapa babae man o lalaki. Dahil sa mundo namin, walang lugar ang mahihina.

Hindi pinapakita ang katangian ng isang katulad namin sa buong bayan. Royal rule number one. Patuloy itong nakatago hanggang sa mamatay kami. But I know my sister's ability. And I can say she's powerful. Lahat lang ng may dugong Hagashi ang nakakaalam sa katangian ng kapwa nila Hagashi. Alam ko ang katangiang meron ang mga pinsan ko, mahirap isa-isahin dahil sa dami nila. And they're strong.

But. . .I don't know what ability do I have. And I don't feel wanting to know what is it. My sister said that you'll feel your power when you reach 16. I'm 15 years old, at sa buwan ding ito ay ang kaarawan ko. November 29.

I was about to sleep, although I don't feel sleepy when my door slightly opened. I turned my gaze on it and there, I saw my sister, together with my girl cousins. Nakadungaw ang ulo nila sa pinto.

Nakatingin lang ako sa gawi nila ng dahan-dahang pumasok ang kapatid ko.

"Lady Amaris, can we um, sleep with you tonight?" My sister asked. Bumaling ang tingin ko sa mga pinsan ko na nakadungaw lang doon. Tumango tango sila na tila sang ayon sa sinabi ng kapatid ko.