Cursed Amaris (✓)

Journey 005

Nagising ako ng makarinig ng pagpukpok sa rehas na pinag-kulungan sakin. Minulat ko ang aking mata. Bumungad parin sakin ang madilim na paligid dahil isang lampara lang meron ang silid na ito.

Napadako ang aking tingin sa rehas. Pumasok ang kapitan ng barko at tumuhod sa harap ko upang pantayan ang aking mukha.

"Nakakapagtakha," tamad lang akong nakatingin sa kanya. Tumatama ang liwanag ng buwan sa mukha nito.

"You smell like her yet I know that you're not her," kunot-noong sabi nito. Inangat nya ang kamay saka sinakal ako. Makikita ang galit sa kanyang mukha. Walang emosyon lang akong nakatingin sa kanya.

"But still, you're the reason why my father is in that curse." basang-basa ang bugso ng emosyon sa mga mata nito ng banggitin nya ang kanyang ama.

"I'm not." tipid na tugon ko dito. Dahil kung ano man ang sumpa na meron ang ama nya, wala akong kinalaman doon. Ilang minuto syang nakatingin lang sa akin saka dahan-dahan akong pinakawalan sa pagkakasakal nya.

Umupo ito sa sahig saka napasabunot sa kanyang buhok. Nang iangat nito ang tingin ay may determinasyon sa kanyang mukha.

"Help me, ikaw lang ang makakatulong sakin, maybe it'll work since you have Lady Amaris' smells like," he said. I didn't respond na syang naging hudyat na ipagpatuloy nya ang kwento.

"It's been four years, I was just 15 years old that day, when Lady Amaris cursed my father, I can't do anything for him. We can't pass through the barrier that that Amaris put. Sa gitna ng malawak na karagatang ito. Matatagpuan kung saan kinulong sa sumpa ang ama ko." mahabang lintaya nito. Again, that Amaris is involved here.

"What makes you think I can help." 'cause as what i've know, I'm here for a mission, and not to break curses that Amaris put to them.

"Because you have the ring of freedom." tukoy nito sa singsing na suot ko. Napatingin ako doon at saka binaling ang tingin sa kanya. Magsasalita na sana ako na marinig namin ang malakas na ingay, galing sa itaas na palapag.

Agad na naalarma ang kasama ko. Napatayo pa ito na sya ring ginawa ko. Tumingin sya sakin ng may pagtatakha pero nagkibit-balikat lang ako dito. Nanguna ito sa paglalakad palabas, sumunod ako kahit na hanggang nagyon ay nakaposas parin ang kamay ko.

When we reached the deck of the ship, I saw Theon sitting on the back of one of the pirates. Nilibot ko ang tingin, nakahandusay na ang mga pirata sa sahig.

"Doncha worry, they're not yet dead." panigurado ng tarantado. Nabaling ang tingin ko sa kapitan ng humarap ito sa akin.

"Anyways, maglalayag tayo bukas  eksaktong pagbaba ng araw, feel at home here." matamis na sabi nito sakin sabay kumindat. Nilabas nito ang isang susi galing sa bulsa saka inalis ang pagkakaposas sakin.

"Can you join me for my midnight snack?" aya nito. Mahina akong tumango dito. Nakuha lang ang atensyon namin ng tikim galing kay Theon. Sabay pa kaming napalingon sa gawi nito.

"Ya won't invite me?" tanong nito sa kasama ko.

"Nope." simpleng sagot ng huli.

"Dya doin' here." napabaling ang tingin sakin ni Theon. Tumingin ito sa taas na tila nag-iisip ng sasabihin nya.

"Just found myself here." kibit balikat na sabi nito sakin.

"By the way, I'm Raffy, milady, and welcome to my hamble ship." pagpapakilala ng kapitan. Inangat nito ang kamay upang makipagkamay sakin. Tinanggap ko ang kanyang kamay. He's about to kiss the back of my hand when Theon interrupted.

"Yea, the snack is ready." he said saka kinuha ang kamay ko at hinila na ako sa taas na bahagi ng barko. Nakasunod naman sa amin si Raffy. Pagkarating namin sa taas nito ay may nakahanda na ngang mga pagkain at pangdalawahang tao na silya.