REALITET Ì FSHEHUR .( vazhdimi nga pjesa 11 )COMPLETED✅

34😢 pjesa e dyte

"Behu i forte heroi im,
Dhe pse ika large pa kthim,
Mos mendo se te braktisa,
Por nje jete te re rinisa,
Dhe sa gjate qe ekzistoje,
Perseri do te takoje "
*************

Vendi ku do zhvillohej ceremonia, ndoshta e para dhe e fundit per mua ishte i gjithi me shirita dhe vargje te gjata me lule kacavjerrese, disa prej te cilave dukej sikur preknin qiellin.

Ndryshe nga ndonje dite tjeter, ato bime dredharake mund te me dukeshin si nje kurore gjigande qe i shtonte kopeshtit bukurine, sot me shume me japin pershtypjen e nje burgu kacavjerres dhe te ngaterruar i cili perpiqet te me mbaje brenda realitetit te tij ne cdo menyre te mundshme.
Ktheva koken rreth e rrotull dhe ne nje cep pash familjen dhe miqte e mi...pash njerzit qe kam dashur, i dua dhe do ti dua perjete. Ne syte e tyre shikoja vetem dhimbje, trishtim dhe frike, por nga cfare kishin frike?
Mendonin se kisha ndryshuar? Se nuk isha me Arelania e tyre? Se nuk do i falja kurr qe s'me mbrojten apo mos vall mendonin se i urreja??
Si mund te mendonin se i urreja, kur i dua me shume se gjithcka!

- Eshte e vertet se e urrej kete bote dhe  banoret e saj me shume se gjithcka, por .... perseri ata jane familja jote, ndaj....shko dhe foli.- tha Zahini duke buzeqeshur hidhur dhe me ate krahe meje shkova pran tyre.

- Perse jeni te trishtuar?Kjo eshte nje dasem tek e fundit!? Tani...cfare mendoni per nusen?- ngrita krahet perpara sikur tu thoja te me shikonin, pasi kjo mund te ishte hera e fundit.

- Fustani i zi nuk i shkon nuses se bukur qe kam perball bija ime!

- Nese ky fustan do ishte i bardhe...a do te ishe e lumtur ne keto momente Artemisa Naraj Hirai Senor?- e pyeta une me nje buzeqeshje te hidhur ne fytyre, por ajo thjesht uli koken dhe largoje shikimin prej meje.

- Pra kjo ishte pergjigja jote...mire ateher!?- thash une dhe sa do largohesha zeri i Aridos dhe Skailit me ngriu ne vend.

- Ti nuk je e lumtur Arel, thjesht largohu prej tij?!

- Me vjen keq Arido, por tashme ai me zgjodhi mua....prandaj si mund une ta le vetem perseri!

- Arel, ti po genjen apo jo? Nese ti e do ate ateher pse veshe nje fustan te zi?!

- Ky fustan nuk eshte vetem per martesen time e dashur Lena....- po thoja une kur zeri i Melit me nderpreu.

- Cfare do te thuash Arel?!

- Mos e mendo, kjo eshte e parendesishme, por per tani te lutem Zahin me ndihmo!

- Cfare te duash ti gruaja ime e bukur!

- Lidhi te gjithe me zinxhiret e arte deri ne fund te ceremonis!- i thash une dhe ai thjesht tundi koken dhe nje zinxhire i pathyeshem rrethoje trupat e tyre.

- C..cfare po bene Arel?

- Me vjen keq Sava ,por kjo eshte per te miren e te gjitheve.

- Cfare dreq te mire po thua?! I thuaj te na liroje e mori djalli!

- Mos u inatos Lena, thjesht mendoje si nje denim i vogel nga reshtarja juaj.

- Te lutem vogelushja ime, kthehu perseri te ne!

- Me vjen keq babi, por duhet te mesoheni pa mua.

- Pa ty? Mos ma ngri gjakun keshtu! Cfare do te thuash?- tha Skaili i shqetesuar.

- Asgje me rendesi, por pak me von do ndodhi dicka e mire, por dhe dicka e keqe, gjithsesi mbani mend se kurr nuk ju kam urryer dhe ju dua...ende ju dua aq shume familja ime!

U largova prej tyre me te vetmet fjale qe munda te theme para se lotet te me merrnin zerin.
Ndjeva doren e Zahinit mbi te timen e cila me qetesoje pak.

Pasi u ngjitem ne altare erdhi koha e deshires qe Zahini premtoje te me plotesonte.

- Deshira ime e fundit ne kete bote eshte qe Hijesi i zi dhe Tiren te zhduken perjete nga familja dhe botet e mia!- thash une me ze te larte dhe me sekond te gjithe ngrine ne vend.

- Si premtova!- tha Zahini dhe ne sekond nje pas nesh u hap nje grop e madhe e zeze, ne te cilen Zahini do hidhte Tirenin dhe Hijesin.

- Cf..cfare eshte kjo? Ky eshte nje kurth zoti im! Ne premtuam ta shkaterronim kete bote, por tani...eshte i gjithe faji yt!- uleriti Tiren dhe u perpoq te me vriste, kur ne sekond Zahini doli perpara meje dhe e  vrau.

Ngriva ne vend dhe per nje moment me erdhi ne mendje gjaku qe dilte nga trupi i Tirenit. Kur disa silueta te njohura u shfaqen perball meje.

- Me fal qe erdhem von, lodra ime e bukur!

- Na..Nars?!

- Nuk te le me te sakrifikosh per ne mbesa ime e bukur!

- Gjyshi...gjyshe ! Jam e lumtur qe u kthyet, por kjo eshte nje lamtumire per tani!- thash une duke buzeqeshur hidhur.

- C..cfare lamtumire?!

- Me vjen keq Hiran dhe gjithe miqte e mi!- thash une dhe nje zinxhire i arte i rrethoje trupat.

- Jo perseri! Cfare do te thote kjo Arel?-  tha dado Selen e shqetesuar, por nuk nuk thash asgje..

- Radha jote Hijesi i zi!

- Me te vertet mendon se do zhdukem vetem nga kjo bote...kur mund te te marr dhe ty me vete lepuri im i vogel!- tha ai dhe ne sekond sa Zahini do te fuste te gropa e Zeze, nje thike pershkoje trupin tim dhe po rash me Hijesin e zi.

- Jo...Arel!- berrtiti Zahini dhe u hodhe bashke me mua.
Tashme te dy po binim ne nje grop te erret pa fund, e cila kushedi ku do te na merrte.
Ende mund te degjoja te berrtiturat e te tjereve dhe te qarat e tyre, por tashme me ne fund te tre botet e mia, tre realitetet ne te cilat jetova do ishin te sigurt dhe per shume shekuj te tjere,  dhe ateher ndoshta nje dite mund ti shoh perseri, ose fati do vendosi gjithcka.

- Z...Zahin...liroje zinxhiret vetem kur gropa te mbyllet dhe e mbajta premtimin qe te bera!- thash une per here te fundit dhe mu mbyllen syte.

- Jo jo...se mbaj une fjalen....nuk te le te vdesesh edhe nese duhet te thaj cdo fuqi nga trupi im.

- L...Lamtumire derisa te vije e ardhmja!- thash neper gjumesh dhe kur gropa e zeze u mbyll dhe ne humbem bashke me te!
*******
Hej te gjithe! Pjesa e aq shume pritur dhe ve baste se do me vrisni, por mos u merzisni se e ardhmja cfare nuk sjell!

blue__universe1 InaQershori AntigonaFataj adelajda1 Anastaglia31 bufi1234 dhe gjithe te tjeret shpresoje tu pelqeje pjesa 😍😍😍