ၾကာညိဳစာက်က္ေနတုန္းတဲေပၚကလူဆီကဖုန္း
ျမည္လာသည္။ထိုလူကဖုန္းကိုကိုင္လိုက္ၿပီး-
"ေအး...ေခ်ာင္းကမ္းပါးကေနေတာင္တည့္တည့္လာခဲ့။ၿပီးရင္လွည္းလမ္းအတိုင္းခ်ိဳးခဲ့။လွည္းလမ္းဆံုးရင္ကုန္းကြက္ႀကီးကိုေရာက္မယ္။ထန္းရြက္တဲတစ္လံုးကိုေတြ႕မယ္။ငါအဲဒီမွာရွိတယ္"
ထိုလူဖုန္းခ်ၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပဲတဲေရွ႕ကိုကားနက္ႀကီးတစ္စီးေရာက္လာခဲ့သည္။ကားရပ္သြားတာနဲ႔ကားေပၚကေနလူႏွစ္ေယာက္အေျပးအလႊားေျပးဆင္းလာသည္။တဲေရွ႕မွာရပ္ေနတဲ့လူကိုေတြ႕ေတာ့-
"အကိုဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ေကာင္းတယ္"
ထိုလူကၾကာညိဳ႕ဖုန္းကိုျပန္ေပးၿပီး-
"ငါသြားေတာ့မယ္ေကာင္ေလး"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ်"
"ငါ့နာမည္မေမးေတာ့ဘူးလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"တကယ္မေမးေတာ့ဘူးလား"
"ဗ်ာ...ဟို...ခင္ဗ်ားကဘယ္သူတုန္း"
"ငါ့နာမည္က..."
ထိုလူကၾကာညိဳ႕ကိုစိုက္ၾကည့္သည္။သူ႔စိတ္ထဲကၾကာျဖဴ လို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ေကာင္ေလးကို
ၾကည့္ၿပီးသူတစ္လံုးခ်င္းေျပာလိုက္သည္။
"ငါ့နာမည္က...က်ားျဖဴ "
ေကာင္ေလးကသူ႔ကိုမ်က္လံုးဝိုင္းေလးေတြနဲ႔ၾကည့္ေနသည္။မ်က္လံုးမ်က္ဆန္ကအနက္ေရာင္မဟုတ္ဘဲအဝါေရာင္သန္းေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္လံုးေတြကသမင္ေပါက္ေလးနဲ႔တူသည္။မင္းေတာ့က်ားခ်ီခံရေတာ့မယ္ေကာင္ေလး။သူလွစ္ခနဲ႔
တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္သည္။
"ငါမင္းဆီကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လာခဲ့မယ္"
စကားဆံုးလွ်င္သူကားထဲဝင္ထိုင္ၿပီးထြက္သြားသည္။ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ။ၾကာညိဳ ၾကက္သီးထသြားမိသည္။ေက်ာထဲမွာစိမ့္ခနဲ႔ျဖစ္သြားတဲ့
ခံစားခ်က္ကေက်ာခ်မ္းတယ္ဆိုတာမ်ားလား...
🌻
🌻
က်ားျဖဴ ...
သူ႔နာမည္ပိုင္ေဇရတုဆိုေပမဲ့သူ႔နာမည္အရင္းကမွတ္ပံုတင္ထဲမွာပဲရွိသည္။သူက်င္လည္ရာ
ပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြကသူ႔ကိုက်ားျဖဴ လို႔ေခၚ
ၾကသည္။တခ်ိဳ႕ကလည္း Tiger ဟုေခၚၾကသည္။
