Uincode
မှောင်နေတဲ့အခန်းထဲတွင်ဆေးပိုက်တန်းလန်းဖြင့် အပြင်ကလနေတဲ့လရောင်ကိုသေချာကြည့်နေတဲ့လူရွယ်တစ်ယောက် သူရဲ့စိတ်ထဲမှာကြောက်ရွံချင်းတွေ၊ ခြောက်ခြားချင်းတွေ၊ သက်ချင်စိတ်တွေ အမျိူးမျိူးပြောင်းလဲကာ သူရဲ့မျက်နှာမှာချိတ်ဆွဲထားတဲ့အပြုံးတွေကသွေးအေးလူသားတစ်ယောက်ဆိုတာကိုသဏ္ဍန်ရုပ်ပေါ်နေစေသည်။ ဒီအခန်းအပြင်ကိုအထွက်တာ၁၀ရက်ကျော်နေပြီးမို့ နှုတ်ခမ်းမွေးတိုးတိုးလေးတွေကသိပ်လှတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးထက်မှာနေရာယူထားသည်။ ပါးသိုင်းမွေးရေးရေးလေးတွေထွက်နေပင်မဲ့လည်းထိုအမျိူးသားရဲ့ချောမောမှုကိုတော့မထိခိုက်စေပေ။
ညစ်သိုးသိုးပုံစံနဲ့အနည်းငယ်ရှုပ်ပွနေတဲ့ဆံပင်အနေအထားက အခန်းအမှောင်နဲ့လိုက်၍သူကိုခြောက်စရာအသွင်ဆောင်ပေးနေပြန်သည်။
အပေါ်ထပ်ကဆူးရဲ့အခန်းကိုသော့ပိတ်ထား၍ကိုယ်တိုင်ပါအပြင်မထွက်ပဲရှိနေချင်းဖြစ်သည်။ အစားအသောက်ကိုလည်းမိုက်ခ်မှအပမည်သည့်လူမှပို့မပေးရဲပေ။ အခုမိုက်ခ်ကအရေးကြီးကိစ္စကြောင့်အပြင်ကိုရောက်နေတာ၃ရက်လောက်ရှိပြီမို့ အခုချိန်ထိမဟာမြိုင်အရှင်သခင်ယဇ်ကိုအစားအသောက်သွားမပို့ရဲပေ သူကိုယ်တိုင်လည်းထွက်မယူပေ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့လူတိုင်းကိုလည်းသွေးအေးအေးဖြင့်လည်ပင်းညစ်သတ်ရန်ရှိနေပြန်သည်။
" Bossအပြင်ထွက်သေးလား "
" မထွက်ဘူး "
" ဆန်ပြုတ်ပြုတ်ပေးပါ ပုဇွန်နဲ့ပြီးတော့အကောင်လိုက်ပြုတ်ပြီးသားတွေသပ်သပ်ထည့်ထားပေး "
အပြင်ကနေအမောတကြီးပြန်လာပင်မဲ့အနားယူချင်းမရှိစွာbossအထွက်အစာစားပြင်ခိုင်းလိုက်သည်။ သေချာပေါက်ဘာမှစားထားမှာမဟုတ်ဘူး
အသင့်ရယူလာတဲ့အစားစာဗန်းကိုယူ၍အပေါ်ကိုတက်လာခဲ့သည်။ အခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့မှောင်မဲနေတဲ့အပြင်မည်သူမှရှိမနေပေ၊ ဒါပင်မဲ့ရင်းနှီးနေတဲ့ရနံကနှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လာ၍အနောက်ကနေတိုက်ခိုက်တော့ဘေးကိုရှောင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှမီးကိုအမြန်ဖွင့်၍
