Zgy
"ကလင္....ကလင္..က"
"ေရး ...ငါေမွ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေရာက္ၿပီကြ"
ဘဲလ္သံပင္မဆုံးေသးေဝယံေသာ္တစ္ေယာက္ဆရာေတာင္မထြက္ရေသးဘူး အာၿဗဲႀကီးနဲ႕ထေအာ္ေလရဲ႕... အတန္းသားေတြကေတာ့သူ႕ၾကည့္ၿပီးၿပဳံးစိစိနဲ႕
"ဟဲ့ ေဝယံေသာ္!!"
"ခင္ညာ..ဟဲဟဲ ဆရာမသားကိုမုန႔္ေကြၽးမို႔ေခၚတာလား။"
"တိတ္စမ္း။ေဝယံေသာ္နင္ဟာေလ ငါေတာင္မထြက္ရေသးဘူးအသံၿဗဲနဲ႕ကိုထေအာ္ေတာ့တာပဲ။စာသင္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ နင့္အသံငါမၾကားမိဘူးစစာလိုက္မလုပ္ပဲအိပ္ေနတာမလား။"
"ဗ်ာ..ဟဲဟဲ ဆရာမသားကေလလိုက္မလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး ဆရာမရဲ႕အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးးေတြၾကားေတာ့အိပ္ခ်င္လာတာပါ ဆရာမ ဟီးဟီး"
"ေတာ္စမ္း! ေဝယံေသာ္ငါမသိရင္ခက္မယ္ေနာ္ ေနာက္ေန႕စာမလုပ္ရင္မိဘေခၚမွာေနာ္ ၾကားလား။ကဲခုေတာ့မုန႔္စားဆင္းလို႔ရၿပီ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ။"
"ေဝယံ မင္းဒီေန႕မွဘာေတြေဂါက္ထေနတုန္းဟ"
"ေဘာကိုေဂါက္ထတာလား။ခ်ီးပဲ လာသြားမယ္ေနာက္က်ေနၿပီ။ခုငါဗိုက္ဆာလြန္လို႔ေသေတာ့မယ္ဟ"
ဂ်ိဳးဇက္ေမးမိတဲ့ကိုယ္ပါးစပ္သာကိုယ္ျပန္ရိုက္မိသည္။ ရွည္ခ်င္အုန္းဟ ေစာနကလိုဆရာမကိုေျပာေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႕မတူ သူ႕အားျပန္ေျပာေနတာ တစ္ခြန္းမက်န္ပင္။ေတာ္ေသးတယ္ ေစာနကလိုစပ္ၿဖဲၿဖဲျပန္မေျပာတာပဲေက်းဇူးတင္ရမလိုပဲ။မဟုတ္ရင္ႏွစ္ေယာက္သားထသတ္ရမယ္မွာမလႊဲ
သူတို႔ကန္တင္းကိုေရာက္ေတာ့ စားစရာမ်ားယူကာထိုင္ရန္ေနရာလိုက္ရွာေနမိသည္။ခုံေနရာေတြမွာလူေတာ္ေတာ္မ်ားေနသည္။ေဝယံေသာ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မသာေလးကေကာင္မေလးေတြကိုငမ္းေနတာမ်ား မ်က္လုံးေတာင္ကြၽတ္ၾကေတာ့မည္အထိ...
"ေဟ်ာင့္ မင္းေျပာေတာ့ဗိုက္ဆာတာေသေတာ့မယ္ဆို ခုၾကေတာ့ငမ္းေၾကာထေနတာမ်ား သရည္ေတြေတာင္ၾကလို႔"
"*ီးကိုငမ္းေၾကာထတယ္လို႔ေျပာေနတာလားလဒရဲ႕ အဲ့တာကိုငမ္းတယ္လို႔မေခၚဘူးကြမ်က္စိအပန္းေျဖတယ္လို႔ေျပာရတယ္ကြ။"
YOU ARE READING
မင်းသာကိုယ့်ရဲ့ရှင်သန်ရာ(You are the source of my life🔪🔥)
Romanceဒီficလေးကို ကျွန်တော်စိတ်ကူးထဲကအတိုင်းရေးထားတာပါ။ 🚨🚨လေးတွေလည်းပါမှာမလို့မကြိုက်တဲ့သူရှိရင်ကျော်သွားကြပါ။အရိုင်းဆန်တာေလးများအနည်းငယ်ပါမှာမလို့ကြိုက်မှဖတ်ကြပါ ကျေးဇူးတင်ပါသည်။🥰🥰 Starring-June,27,2021 Ending-。。。。
