Kabanata 13:
FamilyIsabella Danisse's Point of View
We finished eating our pastries by having a light conversation about what happened today. Hearing his story, wala naman daw masyadong nangyari sa kanila ngayon. Maliban na lang sa na-POD sina Delancy.
Ngumit pinalampas daw iyon ng Professor nila dahil first offense naman nila. Mabilis din naming naubos ang frappe namin at may 12 pieces pa na natira sa truffles ko kaya ite-take-out ko na lang.
Nabusog kasi ako dahil binigyan ako ni Luis ng isang slice sa roulade niya kaya mabilis akong nabusog. Naubos namin ang roulade niya.
"Where do you want to go next?" He then asked while leaning on the chair. Napaisip naman ako sa sinabi niya. Wala namang bago rito sa Olivia's at wala rin akong gustong bilhin o puntahan.
"Uwi na tayo, love," I replied to him and he just nodded at me. Umayos na ito ng upo.
"All right, let's go home," he retorted and I smiled. Kinuha ko na ang box na may lamang truffles at ang wallet pati na rin ang phone ko. Si Luis naman ay tinapon ang walang laman na baso ng frappe namin.
Tumayo na kami sabay na tinungo ang pinto. He opened the door for us. Nauna akong lumabas at sumunod naman siya. Dumiretso kami kaagad sa parking lot at pikagbuksan ako ni Luis ng pinto. Pumasok ako sa kotse at umayos ng upo.
Luis closed the door and entered the driver's seat. Nilapag ko sa kandungan ko ang box ng truffles pati na ang wallet at phone ko bago kinabit ang seatbelt. When we're set, he started the engine and drove it until we reached the main road.
We were silent until we reached my mansion. Our huge gate opened and Luis drove the car in the driveway to reach the main door. He then stopped the engine and turn his gaze at me. Tiningnan ko na rin siya.
"Thank you, love. Gusto mo ba na pumasok muna?" Aya ko at umiling ang siya sa akin.
"Hindi na, love. Say 'hi' na lang kila Tito para sa akin," he replied and I just nod my head because of it.
"All right, take care. I love you," I leaned to reached his face and I gave him a peck on his lips. When I pulled away, he was already smiling. He then winked at me.
"I will, pakakasalan pa kita soon. I love you too," malambing niyang tugon na ikinahagikgik ko lang at mahinang tinampal ang matigas niyang braso.
"Kenekeleg eke," pabebe kong turan at humagalpak siya ng tawa. He then gently pinched my nose.
"You're adorable," he remarked and I just smiled. Tinanggal ko na ang pagkakabit ng seatbelt ko at inabot ang bag ko sa backseat.
"Kaya mo bang buhatin lahat, love?" I heard him asked. I took a glance at him while getting my bag. I just nodded at him and he gave me a genuine smile. Pagkakuha ko sa bag ko ay nilagay ko sa loob ang wallet at phone ko bago ito sinuot.
Binitbit ko na ang box na my truffles at gamit ang isang kamay ko ay binuksan ko ang pinto ng kotse niya. Lumabas na ako at yumuko ako ng kaunti para makita si Luis na nakamasid lang sa akin.
"Bye," I then waved at him and he waved back. Sinara ko na ang pinto at umakyat na sa hagdanan. Hinintay ko muna siyang makaalis bago ako pumasok sa mansion.
Pagpasok ko ay sinalubong ako ni Manang Ikang at inabot ko sa kaniya ang box ng truffles.
"Pakilagay na lang po sa ref, salamat po," magalang kong ani na ikinatango lang ni Manang Ikang at ngumiti ito sa akin.
"Sige, Señorita."
Nang mapansin ko na tahimik ang paligid ay tinanong ko si Manang Ika.
"Sila Daddy po?"
BINABASA MO ANG
HIS #1: Allocating Your Heart (COMPLETED)
Novela Juvenil(Hospitality Industry Series #1) Everyone has untold stories of suffering and grief that make them love and live a little differently than you do. Stop judging, instead try to comprehend. But what if you mistook someone you love in the wrong way and...