(Unicode)
*ယောင်္ကျားချင်းကြီးတဲ့*
*ဟဲ့ကလေးတွေကို သူတို့နားမကပ်ခိုင်းနဲ့တော်ကြာ သူတို့လိုဖြစ်နေဦးမယ်*
*ဇာတ်တူသား ဘာအရသာရှိလို့လဲတော့မသိဘူး စိတ်ပျက်တယ် ပတ်၀န်းကျင်မှာ ဒီလိုမျိုးရှိတာနာတယ်*
ဝေဖန်ချက်တွေလား အမျိုးမျိုးပေါ့။ ဒါမဲ့မမှု့ပါဘူး ချစ်ရသူနဲ့အတူရှိနေတာဘဲလေ။
Password numberလေးနိပ်ကာ အခန်းထဲသို့ ဖြည်းဖြည်းလေး၀င်လာလိုက်သည်။ မီးဖိုချောင်ဘက်က အသံကြားတာကြောင့် ခြေဖွနင်းကာ ကျွန်တော့် ကမ္ဘာငယ်လေးဆီသို့ ဦးတည်လိုက်သည်။
အခုလောက်ဆို သူစိတ်ဆိုးနေလောက်ပြီေလ။သူ့ကို မတိုင်ပင်ဘဲလုပ်လို့ဆိုပြီး။
"ဟိတ် ဘာတွေချက် ကိုယ့်ကမ္ဘာလေး"
ကျောပေးကာ ကြက်သွန်နီတွေ
တတောက်တောက်လှီးနေသူလေးကို အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ပြီး ပုခုံးပေါ်မေးတင်ထားလိုက်သည်။
*ပြွတ်*
မနေနိုင်ဘဲ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို လစ်ခနဲ နမ်းလိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကိုမျက်စောင်းလှမ်းထိုးနေသည်။
"ကိုယ့် ကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား"
ကျွန်တော်ပြောလိုက်တော့ ဓားကိုခဏချကာ
"အင်း ကျွန်တော်စိတ်ဆိုးတယ် ကျွန်တော့်ကိုဘာတစ်ခုမှလည်းမတိုင်ပင်ဘူး"
"အင်း ကိုယ်သိပ်ဆိုးတယ်နော် "
"Min!!!"
"အင်း ပြောလေ ငယ်"
"မစနဲ့ဗျာ"
"အင်း အင်းမစတော့ဘူး"
"ဘာလို့တစ်စက်မှ ကျွန်တော်နဲ့မတိုင်ပင်တာလဲ ခင်ဗျားတစ်ယောက်ထဲလုပ်ချင်တိုင်းလုပ်မယ်ဆို ကျွန်တော့်မယူနဲ့လေဗျာ တစ်ယောက်ထဲနေပေါ့"
"လုပ်ပြီ ငယ်ကတော့ ကိုယ်လည်း ငယ့်ကိုပြောမလို့ပါဘဲ ဒါမဲ့ ငယ့်ကိုပြောရင်ငယ်က ကိုယ့်ကိုထွက်ခွင့်ပြုမှာမှမဟုတ်ဘဲ"
"အဲ့လိုမချုပ်ချယ်ပါဘူး ဒါမဲ့Minငယ်ငယ်ထဲက ဝါသနာပါတဲ့အလုပ်ကို ဘာအကြောင်းနဲ့ဒီလိုကြီးစွန့်လွှတ်လိုက်တာလဲ"
YOU ARE READING
Sympathy
Fanfictionနာကျင်ရလား... ခံစားနေရလား... ဝမ်းနည်းနေလား...လို့မေးရင်... ကျွန်တော့်နေရာမှာ တစ်ချက်လောက်ခံစားကြည့်ပါ..ကိုယ်ချင်းစာကြည့်ပါလို့သာ ပြောလိုက်မယ်... နာက်င္ရလား... ခံစားေနရလား... ဝမ္းနည္းေနလား...လို႔ေမးရင္... ကြၽန္ေတာ့္ေနရာမွာ တစ္ခ်က္ေလာက္ခံစားၾကည့္ပါ...
