1

971 78 14
                                    

Gözlerini kapamış, şarkıya göre ayağıyla ritim tutarken omzunda hissettiği baskıyla kaldırıyor başını Jisung.

Sınıf öğretmeni tepkisiz bir şekilde ona bakarken kulaklıklarını çıkarıyor. Anlam veremiyor öğretmenin başında dikilmesine bu yüzden kendine engel olamayarak çatıyor kaşlarını.

"Bir sorun mu var?"

Bakışları saate kaydığında öğle arasında olduklarını fark ediyor, bununla birlikte açlık hissi de kendini belli ediyor.

"Sorun yok sadece bir öğrenciyi çağırmanı istiyorum. B şubesinden Lee Felix, öğretmenler odasındayım."

Cümlesini bitirir bitirmez arkasına dönerek uzaklaşan öğretmenin arkasından bakıyor bir süre, neden ondan istediğini anlayamayarak. Üstelik sınıf başkanı da sınıfta.

Derin bir nefes alarak ayağa kalkıyor, memnuniyetsiz bir şekilde. İnsanlarla konuşmak istemiyordu artık. Sadece kendi halinde şarkı dinleyip zamanını geçirmek istiyor.

Adımlarını koridorun sonundaki sınıfa doğru atarken farkında değil, yeni bir başlangıcın eşiğinde olduğunun.

Kapıyı açarak gözüne kestirdiği kısa saçlı kızın yanına adımlıyor soru sormak için.

"Lee Felix burada mı?"

Kızın gözlerindeki duygulara şaşkınlık eklenirken diğerlerinin de dikkati onlara çevriliyor yavaşça.

Jisung kızın konuşmasını beklerken kalın ve güzel bir ses kulaklarına doluyor. Beklemediği ses karşısında hafif şaşırsada bunu belli etmeden bakışlarını sesin geldiği tarafa çeviriyor hafif bir merakla. Ve o an  göz göze geliyorlar, yanaklarını yıldızların kapladığı çocuk ile.

"Neden sordun?"

"Bay Min çağırıyor, öğretmenler odasına."

Jisung görevini yerine getirince arkasını dönerek ilerlemeye başlıyor, bir kez bile dönüp bakmıyor arkasına sınıftan dışarı çıkana kadar.

Kantine girdiğimde gördüğü insan toplumuyla suratını buruşturuyor, kalabalıktan nefret ediyorum diye mırıldanıyor bir yandan da.

Kendi sınıfına gidip yeniden şarkı dinleme pozisyonunu alıyor ve okulun bitişine kadar da devam ediyor dinlemeye.

Çalan zil ile bir süre boşluğa bakarak kendine gelmeye çalışıyor, dersin ortasına doğru uyuya kalmıştı çünkü.

Bir süre okuldan çıkan öğrencileri izliyor, kalabalık yavaş yavaş azalmaya başlayınca o da kalkıyor sırasından.

Çantasını omzuna atarken diğer eliyle kaykayını tutuyor sıkıca düşmesin diye.

Okulun çift taraflı kapısından çıkınca kaykayına binerek hızlıca ilerlemeye başlıyor. Bir an önce eve giderek yalnız kalmak tek düşüncesi. Fakat okuldan biraz uzaklaşınca dikkatini kaldırımda oturan kişi çekiyor, ve yeniden göz göze geliyor Felix ile.

İkiside çekmiyor bakışlarını, en sonunda Jisung düşmemek için önüne bakıyor. Ve bir kez daha arkasına bakmadan uzaklaşıyor.

İkiside çok düşünmüyor bunun üzerine ama gece olunca ikisininde aklına bir kez düşüyor bu bakışmaları.

Böylelikle birbirlerinin farkına varıyorlar.

Dont Leave Me \ Jilix Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin