YOU WERE BEAUTIFUL//SEONGJOONG

11

Ders çıkışı Alex onlara katılmamı istedi ama Hwa'yı şuanlık görmek istemiyordum çünkü görürsem fikirlerim değişir diye düşündüm. Tek başıma düşünüp karar vermeliydim. Bu yüzden teklifini geri çevirip eve gittim. Kapıyı açtım. Ev bıraktığım gibiydi. Ne yani Hwa gece eve gelmedi mi? Ahh içti mi acaba yine? Tam düşünürken arkam da Hwa'yı fark ettim:
-Hey sen Alex'le gitmedin mi?
Bir şey demeden yatağa uzanıp gözlerini kapattı. Konuşmaya devam ettim:
-Gece eve gelmedin mi? Ne kadar içtin? Cevap versene.
Söylenip yanına yürüdüm:
-Benim yüzümden mi oldu? HI?
Uzandığı yerden kolumu tutup kendine çekti. Yatağın üzerine düşmüştüm. Üzerime çıktı hafifçe dizlerinin üzerinde durarak. Nefesim kesilmeye başlıyordu. Konuşmaya başladı:
-Biraz daha dırdır edersen seni kapı dışarı ederim.
Diyip. Üzerimden indi ve tekrardan uzanıp gözlerini kapattı:
-İyi. Uyu.
Kalkıp duş aldım. Çıktığım da uykuya dalmıştı. Biraz dışarıya çıkıp yürüyüş yapmaya karar verdim. Hwa uykusunda konuşuyordu. Bu ilk defa oluyor:
-Lütfen.... Söz veriyorum seni incitmeyeceğim. Joong beni bırakma. Bu defa seni kaybetmek istemiyorum.
Gözlerinden yaşlar dökülmeye başlamıştı nefes alış verişi hızlanıyorudu. Yavaşça yanına gidip uyandırdım:
-Hwa. Kalk. Buradayım korkma.
İrkilerek uyandı:
-Ne oldu Joong?
-Ağlamaya başladın. Uyandırmak iyi olur diye düşündüm. Sayıklıyordun.
-Ne dedim?
-Anlamadım ne dediğini. Kalk ve duş al sonra uyursun. Dünde eve gelmemişsin zaten.
Yerinden kalkıp. Havlusunu aldı ve duşa girdi. Bende dışarıya çıktım yürümek için. Ona acı çektiriyordum. Kendimi suçlu hissettim. Sanırım bir ilişki denemek kötü olmazdı. Hem zaten ondan etkileniyorum birlikte olmamız sorun olmaz diye düşündüm. Eve geri yürüdüm. Kapıda durup Hwa'yı aradım:
-İşin bittiyse aşağı in kapıdayım.
-Niye?
-İn işte yürüyelim beraber. Saat geç tek yürümek beni ürküttü. Geçen gün duymuştum yakınlar da gece gezen bir hayalet varmış. Hayaletler beni ürkütüyor.
-Tamam. Bekle biraz
Kaldırıma oturup beklemeye başladım. Sanırım bu ikimiz içinde en doğru karardı:
-Kalk yerden. Hasta olacaksın Joong.
-Geldiğini fark etmedim.
-Hadi gidelim.
Yerimden kalktım. Beraber yürümeye başladık. Biraz zaman sonra konuşmaya başlamam gerektiğini düşündüm:
-Dur
-Ne oldu?
-Konuşalım iki dakika. Ben düşündüm ve beraber olmamız kötü bir fikir değil. Eğer beceremezsek bitiririz. Sadece deneyelim.
-Ciddi misin?
-Hıhı
Heyecandan. Belimden tutup kaldırdı ve beni döndürmeye başladı.

***