Kıkırdayıp biraz uzaklaştım '' Yusuf " dedim cilvekar bir sesle başını biraz başını sağa yatırıp dudağını ısırdı
'' Güzelim" ellerimi biraz gevşetip '' Diyorum ki - " gülümseyip'' Diyorsun ki" diye devam ettirdi
'' Sana mı gitsek? " minik bir kahkaha atıp
'' Gidelim bebeğim" dedi muzur bir ifadeyle başımı iki yanıma salayıp
'' Sadece uyicaz " diye devam ettirip ikaz ettim
Ellimi tutup yürümeye başlayınca derin bir nefes aldım
Arabanın kapısı açıp girmemi beklediğinde tebesüm edip arabaya bindim şöför koltuğunda yerini aldığında araba hareket etmeye başlamıştı usulca yerimden doğrulup radyoyu açtığımda çalan şarkıyla kaşlarım çatılmıştı
Gecelerin derdi ❤️
Derin bir nefes alıp şarkıyı değiştirdiğimde istemsizce yusufla göz göze gelmiştim
Çalan şarkıyla başımı usulca cama yasladım gözlerimden usul usul akan yaşlarla birlikte şarkıya eşlik ediyordum Yusufun ne düşündüğünü önemsemeden
Hani herkes arkadaş
Hani oyunlar sürerken
Hani çerçeveler boş
Hani körkütük sarhoş
Gençliğimizden
Hani şarkılar bizi henüz bu kadar incitmezkenUsulca kapanan közlerimin eşliğinde hıçkırıkalrım arabanın dört bir yanında yankılanıyordu kulaklarıma şarkının melodisi yayılırken bir anda bağıra bağıra söylemeye başlamıştım
Eskidendi çok eskidennnnnn
Araba yavaşkarken yerimden doğrulup kapıyı açtım Yusufu bekleyecek durumda değildim hatta mümkünse gözlerine değmek istemiyordum
Yusuf benden önce davranıp kapıyı açtığında ilk ben girip koşar adımlarla üst kattaki yatak odasına ilerledim telefonumu çıkarıp komidine koyup yatağa uzandım üstümü değiştirmek istemiyordum sadece uyumak uyanmak ve gitmek istiyordum kapını açılma sesi geldiğinde Yusuf içeri girdiğini anlamıştım üstüme naifçe örtülen pikeyle yavaş yavaş daldığımı anlamıştım karnıma sarılan ele hafifçe titremiştim Yusuf anlamış olacak ki ellerini çekmişti uzak olması daha iyiydi
Göz yaşlarım benden bağımsız akarken kaç saat kaç dakika geçtiğini bilmiyordum yavaşça arkamı döndüğümde Yusuf çoktan dalmıştı yavaşça yerimden kalkarak cam dolaba yaklaştım ikinci sırada duran meroya ait olan dosyayı alıp dolabı yavaşça kapatım komidinde duran telefonumu da alıp kapıyı açtım son defa yusufa döndüm artık herşey bitmişti
Onun sandığı gibi bir biz yoktu ben artık kimseyle biz denecek kadar yakın değildim
Dışarı kapısında açıp çıktım adımlarım hiçliğimden daha kuvvetli olacak ki koşarak gidiyordum telefonumu açıp berkcanı aradım ikinci çalışta açmıştı
'' Meronun evinde toplanın en fazla 20 dakkikaya ordayım " diyip cevap vermesine izin vermeden kapatmıştım
Bir yandan da taksicinin telefon numarasını arıyorum en son bulduğumda birine çarpmış olacağım ki yere düşmüştüm
Yere düşen dosyayı hızla alıp geri geri gitmeye başladım
Kendimi çok zorluyorum her halde nxnxmxncnx
Ama lütfen vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
djartzın kovliçesi
Novela Juvenil''Bazen seni yıkan şeyler eder tekrar inşa.'' EZHEL Dilan CANLIPOLAT