Efeye döndüğümde bana başını salayarak onayladığın da yavaşça ablam ve eniştemin yan tarafındaki küçük mezara ilerledim eğilip mezar taşını öpüp sakince fısıldadım.
'' Bebeğim ben geldim. "
gözümden akan yaş toprağa iliştiğinde burnumu çekip
'' Çok mu kızgınsın az mı" elimle gözlerimi silerek devam etim
'' Ertuğrul... Bebeğim affet teyzeni gelemedim gelipte seni göremedim affet bebeğim lütfen.... "
Gözlerimdeki yaşa inat sakince küçük mezarın yanına uzanıp iç çekişlerimle birlikte konuşmaya başladım
'' Çok dağıldım Ertuğrul o kadar dağılım ki çok yanlış kararlar da aldım hepsi yüreğimin acısıyla evet eskiden de ağlıyordum ama şimdi daha çok ağlıyorum bana kızma ama sen gittiğinden beri göz yaşlarımı silen kimse yok belki gelir silersin diyorum Ama gelmiyorsun " iç çekişlerimle birlikte efeye döndüm
'' Ama artık iyi olucam ne yapmam gerektiğini bana öğretecek bir adam var yanımda değil mi Efe" başını salayıp bana doğru iki adım atı ellimi ona doğru uzatıp tutmasını sağladığımda yavaşça ayağa kalktım mezar taşını öpüp fısıldadım
'' İnsan mezarlıktan korkmamayı sevdiği birini kaybedince anlıyor, seni seviyorum bebeğim yine gelicem "
hafifçe sendelediğimde efe boşta kalan eliyle belimden destek verdiğinde başımı omzuna yaslayıp
'' Ablamla konuşacak gücüm yok lütfen gidelim lütfen götür beni Efe "
'' Sen nasıl istersen"
🌫️
Çeketimi indirip koltuğa katığımda kanepeye uzanıp gözlerimi yumdum üstümdeki tükenmişlik uykuya dönüşüyordu birkaç kıpırdama duyduğumda uykuya dalmaya başlıyordum belimde ve bacaklarımda bir el his etiğim de beni odaya götüreceğini anlamıştım merdivenleri birer birer çıkıyor dudakları anlımı buluyordu sanki bir rüyaydıSırtım yatakla buluştuğunda üstüme ince pikeyi örtüp geri çekilmeye çalıştığında elim elini bulmuştu
'' Lütfen gitme kal yanımda "
'' Ah güzelim ah benim gecem gündüzüm" yatağın sol yanında hafif bir çöküntü olduğunda bende ona doğru dönmüştüm
'' Rahat edeceğimiz gibi mi uyuyorduk? " sesindeki neşe üstümdeki kederi alıp söküyordu sanki
Onaylar şekilde sesler çıkardığımda başımı göğsüne dayayıp kollarımı karnına doldığımda elleriyle tüm belimi sarmıştı
'' Efe '' dedim muzır bir ifadeyle
'' İyi geceler gece" dediğinde başımı yastıktan kaldırıp
Yanağına minik bir öpücük bıraktığımda gözlerini açmış gözlerimin en içine sakince bakıyordu
Dirseklerimden destek alarak doğrulduğumda nefeslerimizin karışacak kadar yakın olduğumuzu birbirine değen burunlarımızdan anlamıştım
Gözlerimi usulca kapadığımda dudaklarıma değen sıcaklığın onun dudakları olduğunu ona ait olduğunu bile bile sırt üstü uzandım kendisine ait olduğu üstümde pozisyon almış şevhetli öpücükleriyle kime ait olduğumu kanıtlamaya çalışıyor gibiydi
Kulağımda his etiğim nefesiyle adeta beni büyülüyordu
'' Şimdi değil bebeğim çok yorgunsun "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
djartzın kovliçesi
Roman pour Adolescents''Bazen seni yıkan şeyler eder tekrar inşa.'' EZHEL Dilan CANLIPOLAT