Marjinal Apartmanı

Kaza

Zil çaldığında "Büyük ihtimalle Kağan'dır. Ben bakarım." dedim ve elimdeki bardağı bırakmadan kapıya gittim.

Diefondaki tuşa bastım ve "Kim o?" diye sordum.

"Yolda bir kaza oldu. Bir kız yaralandı, buraya haber vermem söylendi." diyen yabancı ses ile elimdeki bardak yere düştü.

Donakalırken bizimkiler yanıma geldi ve Oğulcan "İyi misin?" diye sordu.

"Şule." dedim titreyen sesimle.

Oğulcan "Ne olmuş Şule'ye?" diye sorduğunda hiçbir şey diyemedim.

"Abicim bir şey de." diyen abim ile ambulans sesleri duyulmaya başladı.

Oğulcan bir şey dememi beklemeden evden çıkarken Nagihan kolumu sarstı ve "Ne oldu?" diye sordu.

"Kaza olmuş. Şule yaralanmış." dedim.

"Gidelim." diyen abim ile ayakkabımı üstünkörü giydim ve asansöre gittim.

Asansörün yine bozuk olduğunu görünce merdivenlerden inmeye başladım.

Evdeki misafirler... Çoğu olanı duymuştu ve ne yapacaklarını bilememişlerdi.

Apartmandan çıktığımızda sedyeye bindirilen Şule'yi gördüm.

Oğulcan ve Kağan'ın başında durduğu yere baktığımda yerde kan olduğunu gördüm.

Onur ambulansa "Hangi hastaneye gidilecek?" diye sordu telaşla.

"Berhayat Hastanesi." diyen paremediklerden biri ile Onur "Taksi çağırıyorum." dedi.

Ambulans giderken Oğulcan'ın yanına gittim ve "Hadi gel, birazdan taksi gelir." dedim.

"Onu koruyamadım." diyen Oğulcan'a "Bunu bilemezdin." dedim.

"Bana emanet etmişlerdi. Koruyamadım onu." diyen Oğulcan'ın gözünden yaş gelince "Böyle deme, lütfen. Senin suçun değildi." dedim.

Ne yapacağımı bilemezken abim "Şule güçlü kızdır, bir şey olmayacağına eminim." dedi.

"Çok kan akmış." diyen Oğulcan ile Kağan "Kaza anını gördüm. İyileşebileceğini düşünüyorum." dedi.

Nagihan, "Çarpan arabanın sahibi ve araba nerede?" diye sordu.

Kağan, "Kaçtı." dediğinde Mert'in ona kğfrettiğini duydum.

Abim, "Taksi geldi." dediğinde Nagihan, "Niranur, Oğulcan, Murat ve İdil siz bu taksi ile gidin. Biz de arkanızdan geliriz." dedi.

Onu onaylayarak Oğulcan ile birlikte taksiye bindim.