So Wrong Yet Feels So Right

Chapter 26

Chapter 26

Kasunod ako ni Rafa na pumasok sa restaurant. Napahinto si Rafa kaya napahinto din ako.

"Oh my, Amanda!"

Hindi ko makita kung sino ang tumawag sa akin dahil nahaharangan ako ni Rafa hanggang sa sinubukan kong silipin sa unahan kung sino ba iyon. Nagulat naman ako na si Natasha pala iyon, ang girlfriend ni Jeremiah... at kasama niya din si Jeremiah na nakatingin na din sa akin ngayon.

Bakit ba nakita niya pa ako sa likod ni Rafa, 'e sila nga hindi ko nakikita kung hindi pa niya ako tinawag. Ang linaw naman ng mata niya.

Awkward naman akong ngumiti sa kaniya pabalik.

"I didn't expect to see you here. Mag-didinner ka ba dito? Maybe you can join us?" Lumapit na sa akin si Natasha at na-overwhelmed ako na para niya akong matalik na kaibigan kung kausapin.

Rafa has this questioning look on his face.

"Uh, actually no... We'll just buy our dinner then sa bahay na kakain," sinagot ko naman siya.

Tumingin din ako kay Jeremiah. Sa lahat ba naman talaga ng restaurant na pwede naming mapuntahan dito pa talaga kung nasaan din sila..

"Oh, that's sad. I hope we can have dinner or lunch next time," sabi pa ni Natasha.

Hindi ko alam kung anong isasagot ko. I'm not comfortable with her. How can I be? There's an awkward invisible connection between us.

And Jeremiah, hindi man lang ba niya susuwayin ang nobya niya? Hindi ba siya naiilang sa sitwasyon? Alam kaya ni Natasha kung anong nangyari sa amin noon ni Jeremiah?

Oh! That's so stupid of me to ask. I don't think Jeremiah's the kind of person who would like to spill out his adventures even to his girlfriend. That would be super awkward. And I don't think Natasha can be this feeling close to me if she knows things like that.

I didn't know how we managed to get away with that situation. Nagpapabalik-balik lang ang tingin ko sa kanila hanggang sa matapos na kaming bumili ng pagkain. Naiwan na sina Jeremiah at Natasha dahil doon na ata sila kakain. Nagde-date!

"Your face is darker than those of the clouds, Amanda. Jealous?"

Darn! Where did Rafael get those idea?

"Of course not! What the hell, Rafa can you just drive?!"

Kanina pa ako naiinis. Parang ang dami kong kailangang gawin pero wala akong masimulan kahit isa.

I need to talk to Jeremiah. I need to know as well how I would treat his girlfriend. I don't think I can talkt to her the way she talks to me. Am I being a bad girl here?

"Rafa, do you think... H'wag na nga lang." Gusto ko sanang hingin ang opinyon ni Rafa pero base sa mukha niya ngayon parang wala naman siyang masasabing maganda.

"What? Do I think what?" tanong pa din niya.

Nakangisi pa din siya. Damn it, sabi ng hindi ako nagseselos! Why would I?!

Huminga ako ng malalim para pigilan ang inis at seryosong magtanong sa kaniya.

"Do you think I still need to tell Jeremiah about Jerico?" There!

Dumiretso na ang tingin ni Jeremiah sa kalsada. Wala na ding bakas ng biro sa mukha niya. Mukhang nakuha na niya na seryoso ako sa tanong ko.

"Where are you frightened of now?" tanong din niya. Napakunot ang noo ko. "What do you mean?"

He sighed.

"I know that you're afraid of his reaction if you'll spill the beans... that's when his girlfriend wasn't around yet. But now, we're you afraid you might ruin them, too?"