Daddy's Bunnyboy |Taekook||

Part•6•

Хар хилэн хөшигний завсраар бүдэг бадагхан тусах нарны цацраг өрөөг харахтай үгүйтэй гэрэлтүүлнэ.

Чамин хийцтэй болор гэрлийн бүрхүүл, алдартай уран зургаар дүүргэсэн хана гээд эл өрөөний бүхий л зүйл тансаг бөгөөд үнэтэй харагдах аж.

Эргэн тойрноо эмээнгүй ажигласаар суусан Жонгүг хагас онгорхой хаалганы цаанаас шүршүүрийн чимээ сонсохуй орноосоо аль болох чимээ гаргалгүй босов.

-Хараал идээсэй.

Зөвхөн өөрт сонстох төдий хараал урсгах тэрээр шалаар тарсан хувцсаа цуглуулан өмсөж, задрах гэж байгаа аятай өвдөх толгойгоо ч умартан өрөөнөөс гэтэн гараад, хурдхан гарах хаалга зүглэх аж.

KTtae

Жон Жонгүг хаана байна?

Танихгүй газраасаа явчихсан юм уу?

Jungoo

Тиймээ, ер нь бол зугтчихсан.

Би өчигдөр шөнө болсон бүх юмаа санахгүй байна. Аймар юм.

KTtae

Тайвшир хонгор минь.

Тэгээд одоо хаана байгаа юм? Аюулгүй гэртээ харьсан уу?

Jungoo

Сургууль дээрээ ирчихсэн байна. Бас би ахиж хэзээ ч уух хэрэггүй бололтой.

KTtae

Ахх харамсалтай юм, чамтай хамт уухыг их хүсдэг байсан юмсан. Хүссэнээр чинь дайлах байлаа.

Jungoo

Бие чинь дийлэх юм шиг санагдахгүй байна. Зүгээр л өвдөхгүй байж байгаад надтай уулзаарай за юу.

KTtae

Би буруу сонсчихсон уу эсвэл миний туулай надад санаа тавиад байна уу.

Яагаад ийм сэтгэл татам юм бэ? Ноён Жон туулай.

Jungoo

Амаа тат.

-Тэнэг үгнүүдэд нь ийм хурдан дасчихчихаж байгаа юм байхдаа. Тэнэг ч юм шиг, хөөрхөн ч юм шиг.

Өөртэйгөө ярин алхах Жонгүг тун жаргалтай харц тодруулах аж. Тэрээр хайрын захиа авсан дунд сургуулийн охин аятай л ичингүйрэн инээмсэглэсээр байсан юм.