2.BÖLÜM

6.8K 286 43
                                    

"Kendileri ile huzur bulasanız diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi de onun delillerindendir."
(Rum, 30/21)

----------

Gökhan ağabeyin bizi eve bırakıp gitmesi üzerine yarım saat geçmişti. Annem ile salonda karşılıklı oturuyor birbirimize bakıyorduk, benim asık yüzüm onda merak uyandırmış olmalıydı ki benden bir açıklama bekliyordu.

"Kızım anlatmanı bekliyorum neler oluyor?"
Bir tarafım içindeki tüm duyguları anlatmamı söylese de diğer tarafım sessiz ol anlatma diyordu.

Aklım en son Baranın Gökhan ağabeye sinirli bakmasın da kalmıştı.
"Bir şey yok annem, görücü geldi ya bana, heyecan yaptım olan bu"
Yalan değildi heyecan yapmıştım yapmasına ama içinde korku da vardı, ya vazgeçtilerse.
"Ben nenenle konuştum. O, Aytenlerin seni görmeye Rizeye geldiklerinden haberi varmış. Ayten seni hani şu dayının halası varya huri ondan duymuş. Pek bir övmüş seni."

Sırf bir kadının lafıyla iyi, hoş demesinin üzerine başka şehire kız bakmaya gelmekte iyi azim. Helal olsun Ayten teyzeme eli öpülesi kadın vesselam.

"Babam bir şey dedi mi anne? Kızdı mı?" Babasının gözbebeğiydi o, kızım küçük gelmesinler, daha erken, biz kız vermiyoruz gibi bir sürü şey sıralamış olabilirdi.

"Şaşırdı tabi beklemiyordu bu kadar erken, ama Mehmet Yücesoyların geleceğini duyunca gelsinler dedi, baban onlara çok güveniyor. Kızıma iyi bakarlar, el üstünde tutarlar dedi"

Nazmiye hanım duygusallaşmıştı kızı ne ara büyümüştü de bu konuları konuşur olmuştu. "Tabi senin de rızan varsa baban olumlu bakıyor. "Alvina başını sallamakla kalmıştı. Annesinin dolmuş gözlerini görmek onu da duygusallaştırmıştı. Daha fazla konuşmak istemiyordu bu konuyu.

"Hadi bakalım bir an önce hazırlıklara başlayalım akşama az bir zaman kaldı"
Nazmiye hanım işlerin yetişmemesinden korkuyordu. Kimse haklarında kötü düşünmesin, her şey çok güzel olsun istiyordu.

Alvina da yerinden kalkmış anne-kız evin işlerini halletmeye koyulmuşlardı.

------------

Alvina odasında heyecanından bir o tarafa bir bu tarafa dönüp duruyor heyecanını bastırmaya çalışıyordu. Bugün onun için nasıl başlayacak nasıl bitecek bilmiyordu, Allahın'dan ona yardım etmesini dua ediyordu.

Dönüp durduğu odada aniden kapısı açıldı.
"Ah Alvina çok güzel olmuşsun." Duru her zamanki gibi yine Alvinayı tam desteklemek için yanına gelmişti. Anlayabiliyordu kuzenini, heyecanlı olması onu yatıştırması gerekiyordu.

"Duru hoşgeldin, çok heyecanlıyım kalbim bana hiç yardımcı olmuyor." Dedi yardım isteyen gözlerle.

Kuzeni şuh bir bakışla "Tatlım sakinleştirici bir etkim olduğunu biliyorum bunu tekrar etmene inan ki gerek yok." Dedi kahkaha atarak. Kendini beğenmişlik yapıyor Alvinanın heyecanını geçirmeye çalışıyordu.

Kahkaha seslerinin arasından iki genç kızın telefonuna gelen mesaj sesleri ortamın havasını almıştı.

*Beni dansa değil namaza kaldır*

Elif: Kız yoksa istediler mi seni, bizi bekleyin ayol yoldayız.

Duru: Gelmeyin kızı verdik biz dönün siz en iyisi😄

Loya: 🧠 Al annem lazım olur.

Erkek Fatma: Bakın beni dinleyin yakmayın kızın başını, evlenmekte neymiş elin adamıyla, Tövbe

İSLAM USULÜ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin