My first few weeks in school was okay. It wasn't bad but it's also not good. Hindi ko madalas makita si Jis eh. Pagmagkakasalubong rin kame sa Canteen hindi niya ako pinapansin. Invisible ba ako? Ganon na ba ako kaliit para hindi niya makita? Or sadyang sobrang chinito lang talaga siya kaya hindi niya ako makita? Pero tangina naman, yung letra nga sa blackboard nakikita niya. Ako pa kaya? Ang bastos.
Hindi ko pinapalampas ang mga panahong nag gro-group call ang CAT wing commander nila na si Jd. He's one of my closest friends, since grade one kame friends. He's happily inlove with Kath, tawag ko dun mommy. Yung una kong sinabihan na crush ko si Jis. Haha. Back to business, hindi ko pinapalampas ang oras kapag nandun sa harap ng room namin ang lahat ng CAT Officers. Paano naman kasi, eh ang gwapo talaga ng 2nd Lt. Santos ko eh. Kahit parang ninja turtle siya magattention. Ang gwapo niya parin. For me, siya ang may pinakamakisig na tindig sa whole wide world. Kahit tumaba siya. He's still perfect. He'll always be.
BINABASA MO ANG
Diary ni Hopia: Senior
Novela JuvenilAng Hopia paminsan pagkain, madalas ikaw. Mabuti pa ang panahon, may pag-asa. Eh ikaw?
