"Beni bu kafese tıkmakla hayatının hatasını yaptın."
Adam genç kıza yaklaşıp tam önünde durdu.
"Ben hata yapmam Şimal! "
"Öyle şeyler yapacağım ki benden önceki günlerini mumla arayacaksın Yekta! "
" Ben zaten ateşin ta kendisiyim senin çıran ancak...
Kimse göründüğü kadar iyi, Anlatıldığı kadar kötü değildir!
Merhabalar ben geldim 💕
Gerçekten sınır koymaktan bezdim ve kendimi dilenci gibi hissetmeye başladım rica ediyorum artık bir kaç satır olsa da yorum yapın arkadaşlar o paragrafta ne hissettiniz ne düşündünüz paylaşın benimle çok mu zor bir şey istiyorum 😔
Evet sınır yok Keyifli okumalar diliyorum ☀️
Bölüm Şarkısı: Sagooa Kajmer & Bergen = Affetmem
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçmişin karanlığı ne denli çekerdi insanı içine bir insan ne kadar kaçabilirdi yaşananlardan? Peki ya hiç bir suçu yokken ne kadar daha taşıyabilirdi insan geçmişin yükünü?
Sera yıllarca taşımıştı hala daha taşıyordu hastaneden çıkıp bindiği taksi ile evinin bahçesine giriş yaptığında kağıda gördüğü araba ile derin bir nefes çekip içine durdurdu arabayı, parayı uzatıp inerken ellerinin titrediğini farketti başını sağa sola sallayıp bir nefes daha çekti derince paniklemenin zamanı değildi eve doğru attığı her bir adımda omuzları düşerken sakin olmaya çalıştı. Şuan tek istediği söylediği yalanı Drago'ya yutturmaktı. Kapıya geldiğinde tam anahtarını çıkarırken telefonunun titreşimi ile açıp bakınca gelen mesajı gördü.
'Sakin ol Sera ben yanındayım korkma.'
Demir'den gelen mesaj ile biraz da olsa güçlendiğini hissetti ve kapıyı açıp eve giriş yaptı. Salona girerken babasını gördü ilk olarak bir adım daha atmasıyla karşısında oturmuş bacak bacak üstüne atarak oturan Drago' yu gördü.
"Sera bizde seni bekliyorduk."
Sesi sinirli olduğunu bas bas bağırırken yüzünde sinir bozucu bir ifade vardı. Sera bir kaç adım daha atarak tamamen salona girdiğinde Drago hızla ayağa kalkıp tam karşısında durarak sesini kısıp konuştu.
"Dün gece polis baskını oldu ve ne hikmetse seni bulamadılar neredeydin Sera anlatmak ister misin?"
Sera terlediğini hissederken kelimeleri bir türlü cümleye dökemiyordu.
"Drago! Kızımı rahat bırak."
Drago Hans Norman'ın sesi ile gülerek bir adım geriye çekilip başını salladı.
"Ah tabi ki otursana Sera ayakta kaldın."
Sera babasının yanına oturunca annesinin de salona girdiğini gördü. Oturduğu yerde dikleşip Demir'in anlattığı şekilde konuşmaya başladı.
