[✔] ꨄ 𝙘𝙖𝙥𝙩𝙖𝙞𝙣'𝙨 𝙡𝙤𝙫𝙚 トネ穏 | ʟᴇᴠɪ ᴀᴄᴋᴇʀᴍᴀɴ.

chapter 9⋆.ೃ࿔*:･

❥ ‑‑‑‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑

2 ᴀʏ ꜱᴏɴʀᴀ

Genç kadın hamileliğinin 8.ayına geldiğinde yeni düzeni iyice oturmuştu. Artık karargahtan temelli olarak ayrılmıştı ve yeni evinde yaşamaya devam ediyordu. Evle ilgili eksiklerinin çoğunu halletmişti.

Yeni düzenine ayak uydurmaya çalışırken çevresindeki insanlar bir an olsun yalnız bırakmamıştı.

Eski takım arkadaşları, Hange, Levi, Komutan Erwin ve 104. Acemi birliğinden gelen erler zaman zaman genç kadını ziyarete geliyor ve bir şekilde onun hayatında yer edinmeye devam ediyorlardı.

Bu süreçte Karen'a en çok desteği olan özellikle Levi olmuştu. Verdiği bir söz vardı ve bunu sonuna kadar tutmaya kararlıydı. Öyle ki bu olanlardan sonra hayatı büyük ölçüde değişen yalnızca Karen değildi, genç adamın da hayatında büyük değişiklikler olmuştu.

Yüzbaşının eskiye kıyasla daha farklı bir yaşantısı vardı. Önceden karargahtan dışarıya adım atmayan, daha doğrusu gidecek bir yeri olmayan genç adamın artık ara sıra uğradığı bir ev vardı. Kimi zaman onu bekleyen, onun için akşam yemeği hazırlayan ve ona eşlik eden biri vardı hayatında.

Bu durum genç adamın yeni yeni yaşadığı ve daha önce tatmadığı duyguları tatmasını sağladığı bir şeydi. Akşamları yemekhaneden ayrılıp ofisine gömülmek yerine şimdi ara sıra karargahtan çıkıp uğrayacağı bir ev, önüne bir kase sıcak çorba koyan birinin olması yüzbaşının yeni yeni tatmaya başladığı duyguların sebebiydi.

Tam da şu anda Levi elindeki mürekkepli kalemi masasının üzerine koydu ve kolunu oturduğu sandalyenin arka kısmına yasladı. Bedenini hafifçe pencereye doğru döndürerek bir süre dışarıdaki manzaraya bakındı.

Yaklaşık bir haftadır Karen'ı görmeye gitmemişti. Son zamanlarda karargahta artan çalışmalar ve yeni gelişmeler üzerine genç adam kendini işe vermiş ve genç kadını ziyaret etme fırsatı bulamamıştı.

Daha doğrusu kasabadan dönerken ayaküstü uğradığı beş dakikanın dışında Karen ile oturup vakit geçirme, onun uzun uzadıya durumunu kontrol etme fırsatı olmamıştı.

Önündeki evrak yığınından kurtulur kurtulmaz bulduğu ilk boş vakitte genç kadının evine uğramayı aklının bir köşesine kazırken tekrardan önüne döndü ve kalemini kavradı.

❥ ‑‑‑‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑

Karen siyah eteğinin uçlarını toplarken olduğu yerden doğruldu. Omuzlarından kayan şalı düzeltti ve biraz yukarı çekerek ince şalı saçlarının üzerine geçirdi. Yağmur hızlanmaya devam ederken daha fazla ıslanmak istememişti.