[✔] ꨄ 𝙘𝙖𝙥𝙩𝙖𝙞𝙣'𝙨 𝙡𝙤𝙫𝙚 トネ穏 | ʟᴇᴠɪ ᴀᴄᴋᴇʀᴍᴀɴ.

chapter 13⋆.ೃ࿔*:･

❥ ‑‑‑‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑

8 ᴀʏ ꜱᴏɴʀᴀ

Doğumun üzerinden 8 ay geçmişti ve hem Karen'ın hem Levi'ın hayatında her şey yeni baştan oturuyordu.

Karen'ın yaşamında başlayan yeni süreç beraberinde Levi'ı da etkiliyordu. Genç adamın hayatında yeniden bir düzen oluşmaya başlamış gibiydi.

Aralarındaki buzdan dağlar, bebeğin dünyaya gelmesi ve ikisinin her şeyi oturup konuşmasıyla zamanla erimeye başlamıştı.

Karen, yüzbaşının hislerini kabullenmişti. Onun hislerine arkadaştan öte bir şekilde karşılık vermiyordu ancak yine de durumu kabullenerek genç adamın hislerinden bir rahatsızlık duymuyordu.

Levi ise genç kadını rahatsız hissettirmemek için elinden geleni yapıyordu. Çoğu zaman yaptığı gibi davranmaya devam ediyor ve duygularını eylemlere vurmayarak ondan gizliyordu.

Yine duygularını içinde yaşıyordu. Tek bir fark vardı, o da Karen'ın genç adamın tüm hislerini biliyor oluşuydu.

Bunun yanı sıra ister istemez kendisini de etkileyen bir sürece dahil olan Levi'ın özel yaşamı ile askerlik yaşamı şu sıralar yoğun bir tempoyla devam ediyordu.

Bir zamanlar onun evi olan karargah, genç adam için tamamıyla bir ev olmaktan çıkmıştı artık. Bebeğin dünyaya gelmesiyle birlikte Levi için tam anlamıyla ikinci bir ev daha var olmuş gibiydi.
Çünkü yüzbaşı artık günlük işlerini halledip ofis odasına çekilmek yerine çoğunlukla kendini Karen'ın evinde daha fazla bulur olmuştu. Üstelik oraya gitmesinin altında yatan tek sebep Karen da değildi, var olan bir kişi daha vardı artık.

İşte bu da onun yaşamındaki düzenin yeniden değiştiğinin ve oturmaya başladığının bir kanıtıydı.

Levi Ackerman o eve eskisinden daha sık uğruyor ve boşta kalan vaktinin büyük bir kısmını Karen ile bebeğine ayırıyordu.

Neredeyse küçük çocuğun ihtiyaç duyduğu baba figürünü Levi sağlıyor denebilirdi. Genç adam çocuk bakmakta veya onlarla anlaşmakta usta değildi hatta tecrübesi bile yoktu. Güzel bir çocukluk geçirmemişti ve babasını hiç tanımadan büyümüştü. Böyle bir çocukluk geçiren Levi için ideal baba figürünün nasıl olduğunu ve bir çocuğa nasıl şefkat göstereceğini bilmemek gayet normaldi.

Onun baba figürünün yerini dolduran kişi Kenny olmuştu. Tam olarak bu ihtiyacı karşılamamış olmasa da genç adamın hayatında hatrı sayılır bir yeri ve etkisi olmuştu. Bu sebeple Levi, Kenny'den ne gördüyse şu an karşısında duran küçük çocuğa da o kadarını verebiliyordu. Yeterli seviyede değil ancak dış dünyayı yavaş yavaş tanımaya başlayan bir çocuk için yerinde bir şefkat gösterisi.

O, bunu yapmak zorunda değildi ve Karen da bunun gayet farkındaydı. Fakat yine de Levi elinden gelenin en iyisini yapıyordu. Onun üzerine düşen böyle bir sorumluluk olmamasına rağmen o elinden gelenin en iyisini deniyor ve tıpkı kendisi gibi babasız bir şekilde dünyaya gelen küçük çocuk için bu eksikliği hissettirmemeye çalışıyordu. Eld'in yerini asla dolduramayacağını bilse bile bunu içinden gelerek yapıyordu.