[✔] ꨄ 𝙘𝙖𝙥𝙩𝙖𝙞𝙣'𝙨 𝙡𝙤𝙫𝙚 トネ穏 | ʟᴇᴠɪ ᴀᴄᴋᴇʀᴍᴀɴ.

𝕱İ𝕹𝕬𝕷

❥ ‑‑‑‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑

"Baba,"
Küçük çocuk elindeki oyuncakla birlikte hızlı adımlarla, bağdaş kurmuş bir şekilde yerde oturan adama doğru adım attı.

Kuzgun saçlı adamın, duyduğu kelimeyle karşılık kaşları şaşkınlıkla havalandı ve gözleri genişledi.

Yanlış duyup duymadığına dair kendisiyle bir çelişki içerisine girerken elindeki tabağı kurulamayı bırakan ve şaşkınca ikiliye bakan Karen'ın tepkisi genç adamın yanlış duymadığını gösteriyordu.

Küçük oğlan çocuğu elindeki oyuncağı Yüzbaşı'nın gözü önünde sallarken Levi yavaşça elindeki oyuncağa uzandı. Bakışları mutfak kısmında duran genç kadına kaydı ve göz göze geldiler.

"Bu kelimeyi nereden öğrendin?" diye sordu Karen. Elindeki işi tamamen bırakarak salona ilerledi ve çocuğun hemen yanında diz çöktü.

Tuhaf olan baba kelimesini söylemesi değildi tabiki de... Daha öncesinde bu kelimeyi duymadığı halde söylemiş olmasıydı Karen'ı şaşırtan.

Küçük oğlan çocuğu dışarıdaki çocuklardan duyduğu kelimeyi kendince ifade etmeye çalıştı annesine. Şimdi Levi da Karen da, oğlanın bu kelimeyi nereden duyup telaffuz ettiğini öğrenmişlerdi.

Bu zamana kadar Karen, Eld'den bahsetmemişti oğluna çünkü henüz bu durumu anlayamayacak kadar küçüktü. Her şeyi idrak edebilecek yaşa geldiğinde onu karşısına alıp olan biteni anlatacaktı.

Yaşının küçük olması sebebiyle çoğu şeyi sorgulamıyor ve olduğu gibi kabul ediyordu. Dışarıdaki çocukların kendi babalarına karşı söyledikleri bu hitap şeklinden sonra, küçük oğlanın Levi'a böyle hitap etmesi çok da şaşılacak bir şey değildi aslında.

Çünkü Levi bu eve sık sık geliyor ve onlarla vakit geçiriyordu. Oğlanın varlığından haberinin olmadığı babasının yerini dolduran kişi Levi idi. Kısaca bu evdeki baba figürünü istemsizce oluşturan kişi Levi iken eninde sonunda çocuğun dışarıda duyduğu bu kelimeyi Levi'a söylemesi ve onu böyle bilmesi oldukça normaldi.

Karen tıpkı babası gibi sarı saçlara sahip olan oğlanın saçlarını karıştırdı ve yüzüne buruk bir gülümseme yerleştirdi. Bir şey söylemek için ağzı aralandı ancak durdu.

"Birazdan yemek hazır olur," dedi ve diz çöktüğü yerden kalktı. Tekrardan mutfağa ilerledi. Levi ise az önceki şaşkınlığını üzerinden atmıştı ve çocuğun yeniden onun elindeki oyuncağa uzanmasını izledi.

❥ ‑‑‑‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑ ‑

"En azından 5 yaşına gelene kadar bu konuyu açmamayı düşünüyordum. Ama eğer seni rahatsız ediyorsa, ona uygun bir dille anlatmaya çalışırım."