រឿង:មិនអាចជាសង្សារ
មនុស្សពីរនាក់ស្រលាញ់គ្នា គេហៅថាស្នេហា!ចុះបើខ្ញុំស្រលាញ់គេតែម្ខាងវិញនោះ គួរហៅថាអ្វី?។ បេះដូងនិងខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំ វាឈ្លោះគ្នារាល់ថ្ងៃ រាល់ពេលដែរគិតដល់រូបគេ...។មិនអាចជាសង្សារ តែក៏អាចលួចស្រលាញ់គេពីចម្ងាយ បារម្ភហួងហែងគេក្នុងចិត្ត... ហុើយ មិនបាច់សួរថាហត់ទេស្រលាញ់គេម្នាក់ឯង ដូចបទចម្រៀងនោះទេ?! វាឈឺហួសថ្លែង តែខ្ញុំវាសុាំទៅហើយ ឈឺយ៉ាងណានៅតែចាំ នៅតែស្រលាញ់ ក្នុងនាមជាអ្នកដទៃ...។
“កឺកឺហា៎...ខ្ញុំមានកាដូរឲ!”ថ្ងៃនេះក្មេងស្រីតូចរូបស្រស់ ចងសក់ទីទុយកៀបដង្កៀបយ៉ាងគួរឲស្រលាញ់ ហុចអ្វីម្យ៉ាងទៅឲក្មេងប្រុសម្នាក់ ទាំងញញឹមសប្បាយចិត្ត ខុសពីប្រុសម្នាក់នោះ មុខគេស្មើធេង ចាប់កញ្ឆក់របស់នោះក្រវាត់ចោល ទាំងគ្មានអារម្មណ៍អ្វីបន្តិចសោះ។
“ខ្ញុំក៏មានលុយទិញដែរ!” ថាចប់ប្រុសជំលើយដើរជ្រែងហោប៉ៅចូលថ្នាក់បាត់។ទុកឲនាងតូចអង្គុយបត់ជើងយំម្នាក់ឯង ខ្ញុំចង់ចូលទៅលួងណាស់តែមិនហ៊ាន ណាមួយប្រុសម្នាក់នឹងហើយ ដែរខ្ញុំស្រលាញ់។គេស្អាត ឆ្លាត ពូកែ ក៏ប៉ុន្តែ...
“នរណាជាអ្នកសរសេរសំបុត្រនេះ?!!”ទៀតហើយ!ប្រហែលជាមានអ្នកចង់សារភាពនាយទៀតហើយ! សំបុត្រពណ៌ផ្កាឈូកមួយច្បាប់លើតុ គេគ្រាន់តែបើកអានភ្លាម ក្តាប់ដៃសួររកម្ចាស់ភ្លេត! ខ្ញុំតាមមកមើលឡើងញ័រញាក់តាមដែរ។
“កឺកឺ គឺតីងតីង”សិស្សស្រីសំពត់ខ្លី ប្រញាប់រត់មករកគេ ក្នុងចិត្តគិតថាគេព្រមទទួលក្តីស្រលាញ់ពីខ្លួន ប៉ុន្តែអ្វីៗវាខុសស្រឡះ ប្រុសសង្ហារគប់សំបុត្រនោះកណ្តាលមុខ ក្នុងចំណោមវ៉ូងសិស្សជាច្រើននាក់ នាងរេភ្នែកមើលគេឯងទាំងខ្មាសអៀនជាខ្លាំង នាងជាស្រីស្អាត កូនអ្នកមានមានមុខមានមាត់ តែគេហ៊ាន គេប្រហើន គេមើលងាយនាង មួយ...ពីរ...បី...
“អាយយយ....!”ថាមែនៗ ស្រីស្អាតស្រែកចាច ផ្អើលគេអស់មួយសាលា។ ខ្ញុំឡើងស្រគៀត្រចៀកហើយ...
“កឺកឺហ៊ានណាស់ ចាំមើលតីងតីងប្រាប់ប៉ាទៅ ហ្ហឹក!” ខ្ទើតៗ ផើតផើយសំពត់ទៅបាត់។នេះហើយហេតុផល! បើក្រាស់ខ្ញុំគេមិនចេះចាប់អារម្មណ៍ស្នេហាផង ឲ្យខ្ញុំសង្ឃឹមអ្វី...ហុឹក ហុឹក ចង់តែស្រែកជំទាលតាមអូនតីងតីងដែរទេនេះ អ៊ួក...ខ្ពើមសម្តីខ្លួនឯងអំបាញ់មិញនេះណាស់។
“នេះជាស្រីទីមួយរយហើយ ដែលសារភាពកឺកឺម្នាក់នេះហើយបរាជ័យ... ចុះខ្ញុំជាប្រុស មានសម្ថភាពអីទៅហើបមាត់សារភាពនោះ!”
“ហេ៎ អាល្អិតឈប់!” នោះ!នរណាហៅ?សម្លេងប្រហែលៗ ព្រះអើយតិចគេដឹងថាខ្ញុំស្រលាញ់គេទៅ ជើងអើយជើងញ័រឲទទ្រាក់ទទ្រើក ខ្ញុំបិទភ្នែកមិនហ៊ានប្រឈមនឹងភ្នែកគេទេ។
“ឈ្មោះស៊ាវចាន់ រៀនឆ្នាំទីពីរ អគារប៊េ!” ព្រះលោកជួយ! គេអានប័ណ្តសម្គាល់របស់ខ្ញុំទៀត។ឌុកដាក់ៗ...ភ័យអីក៏ភ័យយ៉ាងនេះ ភ័យជាងអ្នកដើររុករកមីនទៅទៀត។
“បើកភ្នែក”គេនិយាយធម្មតាទេ តែខ្ញុំចង់យំហើយ ហ្ហឹក ហ្ហឹក យំក្នុងចិត្តសិនក៏បាន “ប្រាប់ឲបើកភ្នែក ថ្លង់ទេហេស៎!!”គេសម្លុតខ្ញុំ ហ្ហឹក យំមែនទែនសិន... ខ្ញុំដួលលើឥដ្ឋ បត់ជើងយំហ៊ូ... ខ្ញុំក៏មិនដឹងដែរ ដឹងតែយំ យំដោយមិនខ្វល់ពីអ្នកណាទាំងអស់។
“ឡប់ឬ?ឲបើកភ្នែកសោះ យំកើតដែរ!”សម្លុតដាក់គេ ដល់គេយំថាឲទៀត។ កុំតែក្រាស់ខ្ញុំទេ កុំអីវ៉ៃបោចសក់ហើយ។
“កឺកឺសម្លុតដាក់ខ្ញុំ ខ្ញុំភ័យក៏យំទៅ!”ខ្ញុំក៏បើកភ្នែកឡើង តែមិនបានមើលមុខគាត់ទេ។
“ឡប់សតិ!”ហ្អា! អស់ពីសម្លុតស្តីឲ អស់ពីស្តីឲ ជេរ! តែក្រាស់ជេរមិនអីទេ អាចទ្រាំបាន...
“ថាមិចថាទៅ ខ្ញុំមិនចេះឈឺទេ!” ឃើញខ្ញុំក្លាហ៊ានទេ? ស្រលាញ់គាត់រាប់ឆ្នាំឈឺជាងនឹងផង អាចទ្រាំបាន គ្រាន់តែជេរនឹងមានអ្វីត្រូវឈឺ?
ឃ្លូសស...
“អូយយយ៎...” យ៉ាងមិចគេនឹង?ខោកខ្ញុំមួយឃ្លូសហើយ ដើរចេញបាត់។អាប្រុសឆ្កួតមានមន្តស្នេហ៍ អាប្រុសសង្ហារ អាប្រុសមុខស្អាត អា...អាកូនអ្នកមាន អារៀនពូកែ។ ពុទ្ធោ សូម្បីតែលួចជេរគេ ក៏ចេញជាពាក្យសរសើរដែរ។ខ្ញុំចង់តែរត់ ទៅបុកទ្រូងគាត់ឲស្លាប់ទេ!តែថ្ងៃនឹងចម្លែកណាស់ ដែរគាត់មកនិយាយជាមួយខ្ញុំ ហ្អូយ...រំភើប រំភើបជាងម៉ាក់វ៉ៃមិនត្រូវ ប៉ាឲលុយលើសទៅទៀត។
ថ្ងៃនេះមិនដឹងជាថ្ងៃអ្វីទេ ដឹងតែជាថ្ងៃដែរខ្ញុំមានសំណាងបំផុតបានក្រាស់និយាយរក ហើយខោកមួយក្រញ៉លេងទៀត។ មិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីកន្លែងខ្ញុំឈរ មានសិស្សឈរមើលកុះក ដូចជាមើលកុន។ ខ្ញុំនៅមិនសុខ សសុលចូលទៅមើលនឹងគេដែរ ចង់ដឹងណាស់ មានអ្វីកើតឡើង?។
“វ៉ាងអុីបូ អាថោកទាប អាកូនគេរើសតាមធុងសំរាម អាម្សៀលឯងនេះប្រហើនណាស់ ហ៊ានថាឲកូនយើងកណ្តាលវ៉ូងមនុស្សផង!” អីក៏សម្បើមម្ល៉េះ?ហ៊ានជេរកឺកឺខ្ញុំផង! ទ្រាំមិនបានទេ ចូលទៅថាឲសិនទើបបាន។ គ្រាន់តែគិតរួចខ្ញុំចូលទៅពាំងមុខកឺកឺ ហើយថាឲមុាំងៗវិញ ដោយមិនមានអារម្មណ៍ថាខ្លាចតាបុិមុខចាស់ម្នាក់នឹងអីបន្តិចសោះ នរណាក៏ដោយឲតែហ៊ានជេរកឺកឺវ៉ាងអុីដឹងតែត្រូវរបស់ខ្ញុំមិនខានទេ!
“នែ៎ តាបុិច្រមុះតោ សក់ដុះប្រុយៗ មាត់ស្អុយដូចលាមក មានសិទ្ធអីមកជេរកឺកឺវ៉ាងអុីនោះ! អ្នកនាងតីងតីងក្រលៀនខ្មៅ មុខផ្អេះដូចខ្មោចទៅវិញទេ ដែរមកសារភាពកឺកឺវ៉ាងអុីមុន!ដឹងហើយឮហើយថាកឺកឺមិនយកសង្សារ នាងមាត់ក្រហមម្នាក់នឹង នៅមកឆាឆៅកឺកឺវ៉ាងអុីទៀត កឺកឺធ្វើនេះត្រូវហើយ វាតិចផង បើប៉ះស៊ាវចាន់វិញណា វ៉ៃផ្អើលគ្មានដឹងស្រីប្រុសអីទេ!” ខ្ញុំសរសើរខ្លួនឯងណាស់និយាយមែន កត្តញ្ញូជាមួយប្រុសណាស់ ដើម្បីប្រុសស្រាតខោវ៉ៃគេក៏ព្រមដែរ។
“អាក្មេងឈ្លើយ!”
“ប៉ាប៉ាវាថាឲតីងតីងអាក្រក់ៗណាស់!” មើលមុខឪកូនគេឆេះដុំហើយ ខ្ញុំលាត់អាវម្ខាង ដើរមួយៗទៅរកពួកគេទាំងហំហាន។ប្រាប់ហើយដើម្បីប្រុស វ៉ៃគេចូលបុស្តិ៍ក៏ខ្ញុំព្រមដែរ។
“អីយ៉ា...ជ្រុលជាថាខ្ញុំឈ្លើយហើយ វ៉ៃឲបែកមាត់សិន!”ខ្ញុំធ្វើជាវាយជ្រលៗ បន្លាចឲពីរនាក់ឪកូនរត់ហើយពួកគេក៏រត់មែន។
“ផ្ញើរទុកសិនចុះអាល្អិត!”
“ពេលត្រូវការដក ដកតាមទ្រូម៉ាន់នីវិញបានណា ហិហិ” ខ្ញុំបោសដៃសើចខខឹក មើលដំណើរពួកគេខ្លាចឡើងញ័រ តាមពិតទៅខ្ញុំមានទៅខ្លាំងអីណាស់ណាទេ តែដូចដែរដឹង ខ្ញុំកត្តញ្ញូជាមួយប្រុសណាស់ ហិហិ!
អស់សំណើចមួយសន្ទុះទើបចាប់អារម្មណ៍ថាគេគ្រប់គ្នាកំពុងសម្លឹងមើលមុខខ្ញុំទាំងភ្ញាក់ផ្អើល។ហុើយ...មិនមែនតែម្នាក់ទេ តែរោមជុំជិត បើកភ្នែកឡើងក្រឡង់ៗ ដូចខ្ញុំនេះជាចំណីទុកឲពួកគេឆីអញ្ចឹង គួរឲខ្លាច...
“អាយយដលលលល អស្ចារ្យណាស់!” វត្តដឹវាក់ គ្រប់គ្នារត់បស្រាចមករកខ្ញុំ... ខ្ញុំរត់ប្រុចបាត់ មិនទុកយូរ... រត់ដោយមានភាពជឿជាក់និងទំនុកចិត្ត។
ខ្ញុំរត់ដង្ហក់ខ្យល់ដូចឆ្កែឆ្កួត ត្រូវមនុស្សដេញវ៉ៃអញ្ចឹង!
“មកទៀតហើយលោកអើយ!” ក្រោយពីសុំទ្រីដកដង្ហើមបានមួយវិនាទី ក្រុមពួកសិស្សអ្នកទាំងនោះរត់មកទាន់ទៀតហើយ ខ្ញុំក៏មិនបង្អង់ពេលវេលា ឲវាខាតបង់ទៅណាដែរ។ ខ្ញុំរត់ដាច់ជើងចោល ចូលទៅពួននៅក្នុងថ្នាក់ចាស់គំរិលមួយ។
ព្រះអើយ!សុទ្ធតែធូលីនិងវ័ល្លជុំជិត! តែយ៉ាងណាទេ ស្ថានភាពហុចផលឲបែបនឹងហើយ ទោះមិនចង់ក៏ត្រូវតែចូល!
តឹប...តឹប...! ខ្ញុំបោះជំហានចូលមួយៗទាំងភ័យញាប់ញ័រ ក្នុងចិត្តដ៏តូចមួយលួចប្រាប់ថា កុំចូលៗ ប្រយ័ត្នខ្មោចលង! ដំណាក់កាលនេះហើយ ទោះជាប៉ាម៉ាក់ខ្មោចមកលងទៀត ក៏ខ្ញុំមិនខ្លាចដែរ។នៅពេលនេះរឿងដែរខ្ញុំខ្លាចគឺពួកសិស្សទាំងនោះ រត់ដេញតាមដូចជាមនុស្សឆ្កួត គ្មានដឹងទេថា ខ្ញុំភ័យប៉ុណ្ណាទេនឹងហ៎...!
គ្រឹប! អ្វីនុង?! ដើរសុខៗក៏ជាន់អ្វីម្យ៉ាងពុកផុយរាប់ឆ្នាំ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែរំភើប បេះដូងលោតញាប់ខុសចង្វាក់ទ្វេដង។
“ពុទ្ធោ!ដបទឹកសុទ្ធទេហ្អី!” ខ្ញុំដង្ហើយខ្សាវៗទាំងរឹតទ្រូងបណ្តើរ។
“គេទៅណាបាត់ហើយ?”
“ទីនេះស្ងាត់ណាស់ គួរឲខ្លាច...”
“ខ្ញុំគិតថាគេមិននៅទីនេះទេ ពួកយើងទៅវិញទៅ!”លបមើលពួកគេដើរចេញផុត ខ្ញុំបម្រុងនឹងចេញលបៗទៅតាម ប៉ុន្តែដៃអ្វីទន់ៗតែក៏រឹងចាប់ក្រៀកក ខ្ញុំជាប់។
“ហ្អាយ.... ខ្មោចលង! ជួយ...ជួយយ!” ខ្ញុំស្រែកចាច ហើយខាំដៃនឹងមួយចង្កូម ទាល់តែឮសម្លេងស្រែកឈឺទើបប្រលែង។
“ឡប់ទេហេស៎ លេងមកខាំដៃមនុស្សនៅរស់នឹង?”ស្មានតែខ្មោចរួចពីណាមក តាមពិតកឺកឺកំពូលស្នេហ៍ខ្ញុំសោះ។
“ហិហិ!”ខ្ញុំសើចទាំងមិនសម រករត់គេចពីគាត់ក៏មិនកើតដែរពេលនេះ។
ពេលនេះម៉ោងនេះ មានមនុស្សពីរនាក់កំពុងសម្លឹងមើលមុខគ្នា ខ្ញុំមើលទៅគេដោយក្តីស្រលាញ់ ប៉ុន្តែ....ប៉ុន្តែគេមើលមកខ្ញុំដូចជាមនុស្សចង្រៃឬមនុស្សមិនគ្រប់អីបែបនឹង។ មុខឡើងក្រប៉ូវៗ សម្លក់សម្លឹងដូចចង់ចាប់ខ្ញុំសុីទាំងរស់...
“សម្លក់ខ្ញុំធ្វើអី?” ខ្ញុំពេបមាត់ធ្វើភ្នែកដាក់គាត់ រំពឹងក្នុងចិត្តថា គាត់នឹងអាណិតហើយឈប់សម្លក់ខ្ញុំបែបនេះទៀត តែវាមិនដូចការគិតសោះ!
“មើលនេះ!”កឺកឺបង្ហាញស្នាមធ្មេញក្រឡៅៗដែរខ្ញុំបង្កអំបាញ់មិញ វាដិតឡើងខូងដៃគាត់ ខ្ញុំរអៀសខ្លួនបន្តិចដែរ។
“ពិននឹងហើយមិនដឹងកំហុស សុំទោសយើងទៀត?!”
“ខ្ញុំសុំទោស សុំទោស សុំទោស សុំទោស សុំទោស... សុំទោសដែរខុស សុំទោសដែរមិនអាចហាមឃាត់បេះដូងខ្លួនឯងបាន សុំទោសដែរស្រលាញ់កឺកឺតែម្ខាង!”
“បានន័យថាម៉េច!?”
“ខ្ញុំដឹងថាកឺកឺមិនយកសង្សារទេ ហើយក៏គ្មាននរណាមានសំណាងបានធ្វើជាសង្សាររបស់កឺកឺដែរ តែខ្ញុំវាឆ្កួតខ្លួនឯង ដែរមិនអាចទប់ស្កាត់អារម្មណ៍ស្រលាញ់មួយនេះបាន ទម្លាយប្រាប់បងបែបនេះវាធូរក្នុងខ្លួនណាស់ដឹងទេ ហ្ហឹក!”
“ស្រលាញ់យើងយូរឬនៅ!?”
“គឺយូរហើយ គ្រាន់តែមិនដឹងពេលណា ដឹងត្រឹមថាស្រលាញ់ ស្រលាញ់ពេញបេះដូង ពេញពោះ ពេញថ្លើម ពេញប្រមាត់!”
“ហុឹសស!” ខ្ញុំខំនិយាយស្ទើតែអត់ដកដង្ហើមបែរជាគាត់សើចទៅវិញ! ការសារភាពរបស់ខ្ញុំវាគ្មានតម្លៃណាស់មែនទេ?
“គួរឲអស់សំណើចណាស់ឬ? ខ្ញុំដឹងពីដំបូងថាវាគ្មានន័យទេ ដែរទៅស្រលាញ់មនុស្សដែរគេមិនទាំងស្គាល់យើង! ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់សារភាពចេញពីបេះដូង ហើយចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមដើរចេញពីកឺកឺ មើលថែរបេះដូងខ្លួនឯងវាល្អជាជាង!”
“អ៊ុបប៎...!” នៅសុខៗគាត់ក៏ទាញចង្កេះខ្ញុំយកទៅឱបយ៉ាងស្និតស្នាល បបូរមាត់ពួកយើងទាំងពីរក៏ផ្តិតជាប់គ្នា។ ខ្ញុំហាក់មិនជឿទាល់តែសោះ ថាគាត់ថើបខ្ញុំ តើមានអ្វីកើតឡើង!?
“នរណាថាយើងមិនចេះស្រលាញ់?នរណាប្រាប់ឯងថាយើងមិនយកសង្សារ? នរណាប្រាប់ឯងថាយើងមិនស្គាល់ឯង? វាជាការគិតរបស់ឯងបង្កើតឡើងទាំងអស់ ទាំងដែរយើងមិនឯកភាព!”
“ចុះម៉េចក៏កឺកឺមិនយកសង្សារ?” ឮគាត់និយាយពាក្យទាំងនេះ បេះដូងរបស់ខ្ញុំលោតឌុកដាក់ៗសឹងតែប្រេះបែកចេញមកក្រៅ។
“ចាំយកឯងមកធ្វើជាប្រពន្ធនឹងហើយ ក្មេងល្ងង់!” ផ្លស់!ទៀតហើយ គាត់ផ្ទាត់ថ្ងាសខ្ញុំឡើងទំនង អត់ដឹងថាវាឈឺទេនឹងហ៎។
“កឺកឺចាប់អារម្មណ៍ខ្ញុំដែរហេស៎!”ខ្ញុំនៅតែមិនអស់ចិត្ត ទើបប្រឹងសួរបញ្ជាក់។ គាត់រឹតចង្កេះខ្ញុំកាន់តែតឹងលើសដើម ហើយព្រួសខ្យល់ក្តៅគគុកមកប៉ះនឹងត្រចៀករបស់ខ្ញុំ ព្រឺសម្បុរខ្ញោកខ្ញាក!
“មិនប្រាប់ ទុកឲគិត!” សូម្បីតែឆ្លើយក៏ព្រានដែរ។
“ស្រលាញ់ណាស់!” ខ្សឺតៗៗៗៗ...! ចាំឱកាសនេះយូរមកហើយ ចាំកាលថើបយកៗ ស្រូបក្លិនទុកពេញពោះ។ ស្រលាញ់យូរហើយ ចង់ប៉ះពាល់យូរហើយណា៎!
“សំណងនៃការថើបអំបាញ់?”
“ហូស៎ ជាអ្វី?” ខ្ញុំមិនយល់ន័យរបស់គាត់ទេ តែទឹកមុខបញ្ជាក់ថាក៏មិនល្អប៉ុន្មានដែរ!
“អ៊ុបប...ហ្ហឹមម...” គាត់ស្រវាចាប់កញ្ចឹងករបស់ខ្ញុំយកបឺតជញ្ចក់! លោកអើយ មានអារម្មណ៍ថា ហោះហើរដល់ឋានព្រះចន្ទហើយ! ស្នាមថើបដ៏ផ្អែមល្ហែម ដែរមនុស្សពិសេសប្រគល់ឲ វារ៉ូមែនទិចខ្លាំងណាស់ គាត់ក៏ជំនាញថែមទៀត ចិត្តកាន់តែញាប់ញ័រ!ចំណង់កាន់តែកើន!
“ហ្អឹសស...!”ក្រោយពីថើបអស់ចិត្ត គាត់ឱនមកបឺតជញ្ជក់កញ្ចឹងករបស់ខ្ញុំខ្លាំងៗសឹងតែទ្រាំមិនបាន មិនតែប៉ុណ្ណោះ សាច់អាវសិស្សសាលារបស់ខ្ញុំត្រូវបានដាច់រហែកខ្ទេច ជាស្នាដៃរបស់កឺកឺដៃល្អ។
“ហ្អាសស កឺកឺ! ខ្ញុំស្រៀវ...” អណ្តាតទន់ៗរបស់គាត់បានបង្អូសកាត់ ស្មារបស់ខ្ញុំតិចៗ វាធ្វើឲ្យខ្ញុំកាន់តែមិនអាចទប់អារម្មណ៍ខ្លួនឯងបាន។មិនទាន់អស់ ផ្លែឈៀរីដែរទើបតែក្រហមប្រិញៗ ត្រូវគាត់លេបត្របាក់ទាំងសងខាងគ្មានសល់។គួរឲខ្មាស់អៀនខ្លាំងណាស់ តែក៏ពេញចិត្ត...
ខ្វោក!“ចង់ធ្វើអីត្រង់នឹង?” ថាខ្ញុំឆោតឬល្ងង់ក៏បាន ក្រៅពីថើប មិនយល់ទេថាត្រូវធ្វើអ្វីខាងក្រោមនឹងដែរទេ! ខ្ញុំអៀន...អៀនក្រហម មុខមាត់អស់ហើយ ប្រាប់ឲដឹងទៅ!
“គង់តែដឹងទេ!” គាត់ញញឹមចុងមាត់លាក់គំនួច តែសម្រាប់ខ្ញុំមើលយ៉ាងណាក៏នៅតែស្រស់សង្ហារគ្រប់ពេលវេលា ទោះគាត់ចង់ធ្វើអ្វីលើខ្លួនប្រាណខ្ញុំ ក៏មិនខ្វល់ដែរ!
ផាច់! គាត់ទាញខ្លួនខ្ញុំឲបែរទៅមុខ ទប់ដៃនឹងជញ្ជាំង មុននឹងចាប់ហែកផ្លែប៉េសរបស់ខ្ញុំហូបលេង! មាននៅឈ្លៀតវ៉ៃលេងទៀត អាងតែគេមិនប្រកែកបានដៃណាស់ណ៎!!
“ហ្អឹកក....!” មិនប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួល ដូចជាមានរបស់អ្វីម្យ៉ាងដោតជាប់ក្នុងខ្លួនរបស់ខ្ញុំ! “ហ្អឹសស! គេលេងស្អីនឹង?ឈឺណាស់អាឆ្កួត!” កុំគិតថាខ្ញុំជេរឮឲសោះ ជេរក្នុងចិត្ត ឲគេបន្តដដែរនឹង។
“ឈឺឬអត់!?” នៅឈ្លៀតសួរបញ្ឈឺទៀត អ្នកប្រុសវ៉ាង!
“អត់...ហ្ហឹកក អត់ឈឺទេ!” មែនហើយអត់ឈឺទេ! តែឡើងហូរទឹកភ្នែកហើយ អត់ឈឺទេ តែអួលដល់ពោះវៀនហើយ អត់ឈឺទេតែផ្សារក្រហាយដាច់រលាត់អស់ហើយ ថាអត់ឈឺ អត់ឈឺទេ!
“មែនហ៎?”ផ្លាប់...ហ្អឹសស! គ្រាន់តែទទួលបានចម្លើយភ្លាម គេហាក់ចង់ធ្វើបាបខ្ញុំណាស់ មិនទាន់សម្រួលអារម្មណ៍ឲបានស្រួលបួលផង គេក៏អុកទៅមុខធ្វើប្រងើយ!
ឈឺខ្លាំងណាស់! ឈឺពិននឹងហើយ នៅទ្រាំឲគេហូបលេងទៀត! យ៉ាងណាដើម្បីប្រុស!
ផ្លាប់ ផ្លាប់ ផ្លាប់ ផ្លាប់!
“អឹសស អាសស អឹសស អឹសស ហ្អា...ហ្អាក...!” ស្តាប់សម្លេងទាំងនេះក៏ដឹងថាមិនធម្មតាប៉ុណ្ណាដែរ! គាត់ចាប់សង្កត់សាច់ត្រគៀករបស់ខ្ញុំឲប៉ះកកិតនឹងរបស់គាត់ ហើយបន្តធ្វើវាយ៉ាងយូរ រាប់ម៉ោងទាល់តែមេឃងងឹត។
“ងងឹតមុខណាស់?!”
“ហេ៎ យ៉ាងមិចហើយ?” ទាល់តែខ្ញុំជិតដាច់ខ្យល់ទើបបារម្ហឬ? តែថា ខ្ញុំទន់ជើងមើលអ្វីលែងឃើញហើយ ព្រិលៗមុននឹង គ្រឹប...!ដួលព្រូស តែឋិតនៅលើដៃកឺកឺកំពូលស្នេហ៍របស់ខ្ញុំទេ បាទ!
“មិនអាចជាសង្សារ តែអូនអាចជាប្រពន្ធបង!”សឺត...!មុននឹងសន្លប់ក៏បានឮពាក្យទាំងនេះចេញពីមាត់គាត់ផងដែរ ខូចណាស់កឺកឺនេះ ទាល់តែអូនសន្លប់ទើបនិយាយស្វីតជាមួយ!ប្រុសមុខងាប់!
ចប់។
