BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM.
İsteyen buraya başlama tarihini bırakabilir.
Keyifli okumalar:)
Yine koşuyordum...
Nereye gittiğimi bilmeden, hangi yöne döneceğimi bilmeden, öylece koşuyordum.
Ayaklarımın altından kayıp giden yollar ve yağan yağmur tek şahidim ve tek sırdaşlarımdı. Ha varsa eğer bir de yaratıcı...
Sokakta yükselen tek ses beynimi kemiren çığlıklardı...
Koşmaktan o kadar yorulmuştum ki durmazsam her an bayılabilirdim.
Durmayı başarabildiğimde hafif eğilerek ellerimi dizlerime yasladım. Nefes alışverişlerim çok hızlıydı,kendimi kontrol edebildiğimde yanımdaki kaldırıma çöküp belimi duvara yasladım.
Yaşadıklarımı düşündüm bir an....
Bir an demek yalan olurdu çünkü ben bu kâbusu her an yaşıyordum...
Yağmur hâlâ durmamıştı. başımı gökyüzüne kaldırdım,dudaklarımdan bir gülümseme dökülüverdi...
Ona minnettardım...
Gözyaşlarımı, acizliğimi en çokta çocukluğumu herkesten sakınabildiğim tek sığınağımdı yağmurlar...
"Teşekkür ederim" fısıltıyla dudağımdan dökülen kelimelere gürültüyle karşılık verdi ,ya da ben öyle olsun istedim ve bir daha gülümsedim.
Tekrar ortak olmaya başlamıştı gözyaşlarıma, aynı yolda yürüyen farklı su tanecikleri...
Biri yılların birikmişliği öbürü de onun yoldaşı, sırdaşı...
Keşke diyorum durmadan...
Keşke sığınağım olan bu yağmurlar o ateşi söndürmeye de yetseydi...
Keşke...
🌌🌌🌌
"Keşke bir yolu olsaydı, geçmişe iltica edip, anılarda mülteci kalmanın...."*
Hayat hep keşke...
*=Alıntıdır
Umarım beğenirsiniz:)
Allah'a emanet olun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Leyl-i Matem
Teen FictionElimdeki şişeyi birkaç defa daha sallayıp ağzıma götürdüm. İçeceğim yudumu bitiremeden elimden çekilen şişeyle zaten dengesi yerinde olmayan vücudum yere devrilmişti. Uykuya muhtaç olduğumdan durumumu bozmayıp iki elimi birleştirerek başımın altına...
