Efsun, gittiği oteldeki davette önemli bir iş adamını öldürür. Otel odasında bir eşyasını unutur. Barlas'da onu bulur. Efsun'a iş birliği teklif eder.
"Gözlerin. Gözlerin Efsun; bir suçlu gibi bakıyorken, sana inanmamı bekleme."
Bu kitapta; cins...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Şeytan, insan vücuduna büründü. Bizim gibi günahdan, yalandan olan maskesini taktı ve oyuna girdi. Bütün senaryo alt üst oldu. Artık yeni senaryoyu, en iyi oynayan kişi yazacaktı."
☂️
Karanlığın hüküm sürdüğü zihnimde, şeytan bir adım öne atıldı. Karşıma geçti. Yanındaki günahdan ve yalandan var olmuş yılanı, ayak bileğime dolandı. Yavaşça yukarı çıkmaya başladı. İçimdeki canavarım, şeytanı görünce önünde eğildi. O an anladım ki, içimdeki var olan canavar bile bana itaatkar değildi.
Barlas'ın adımı seslenmesi ile, düşüncelerimle kilitli olan karanlık mahzenden çıktım. Ona bakınca gözleri ile telefonumu gösterdi. "Telefonun çalıyor." dedi. Telefonumu elime alıp kim aradı diye baktım. Açelya'nın adını görünce kaşlarım çatıldı.
Açelya niye beni gecenin 3'ünde arıyordu?
Telefonu hemen açtım.
"Efendim Açelya, bir şey mi oldu?"
"Efsun, kusura bakma seni bu saatte rahatsız ettim. Sana projeyi hatırlatmak istedim." dedi uykulu bir sesle.
Projeyi tamamen unutmuştum. "Hasiktir ya! Nasıl unuturum onu." diye homurdandım, sesim yüksek çıktığı için üçününde bakışı bana döndü.
"Ne zamandı son gün?"
"Yarın."
Gözlerim irileşti. "Boku yedim galiba ben. Unuttum kızım onu yapmayı."
"Siktir! Ne yapıcaksın?" diye sordu.
"Yarın ders 11.30 da başlıyor değil mi?" diye sordum.
"Evet."
"Tamam o zaman çok iyi. Sen bana benim yapacaklarımı at, ben bu gece yetiştiricem." dedim kısık bir sesle.
"Emin misin Efsun? Nasıl yetiştiriceksin o kadar ödevi." dedi Açelya.
"At sen bana hadi bekliyorum. İyi geceler."
"Tamam atıyorum bebeğim. İyi geceler." dedi ve telefonu kapattı.
Barlas, "Ne oldu?" diye sordu. Salak sanki ona anlatıcaktım.
