Efsun, gittiği oteldeki davette önemli bir iş adamını öldürür. Otel odasında bir eşyasını unutur. Barlas'da onu bulur. Efsun'a iş birliği teklif eder.
"Gözlerin. Gözlerin Efsun; bir suçlu gibi bakıyorken, sana inanmamı bekleme."
Bu kitapta; cins...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gözlerin. Gözlerin Efsun; bir suçlu gibi bakıyorken, sana inanmamı bekleme."
☂️
Uçurumun tam ucunda durmuş, arkamdan birinin beni itmesini bekliyordum. İnce bir ipin üstünde yürüyor, her dengemi kaybettiğimde tutunacak bir yer, bir el arıyordum. Ama biliyordum ki kimse beni kurtarmıyacaktı. Yine kendimi ben kurtaracaktım.
Barlas'ın gözleri bir ok misali, gözlerime girdi. Yüzümü tarıyor, cevap bulmaya çalışıyordu. Duygularımı saklamayı iyi öğrendim için kendime teşekkür ettim. Efsun, şu an teşekkür etme zamanı mı?! Bu işten nasıl çıkıcağını düşün.
Yutkundum. Ne kadar sessiz kaldım bilmiyordum. "Bunu aradağımı nerden biliyorsun?" diye sordum sert bir sesle. Barlas gidip koltuğa oturdu. Bacaklarını iyice açmış oturuyordu. "Şu yüz ifaden her şeyi açıklıyor, Efsun." Sessiz kaldım. Barlas dudaklarını araladı, yeniden konuşmak için.
"Gözlerin. Gözlerin Efsun; bir suçlu gibi bakıyorken, sana inanmamı bekleme."
İsmim dudaklarından döküldüğünde, vücudum yine titredi. Yine de bunu önümde oturan adama belli etmedim. Boğazımı temizledim. "Tamam. İnkar etmiyorum. Bez benim."
Kaşlarını kaldırdı, şaşırmıştı. Buz mavisi gözlerinde, bu sefer şaşkınlık parçaları vardı. "Bu kadar çabuk kabul ediceğini düşünmemiştim." dedi.
Yüzümde alaycı bir gülümse oluşmuştu. Hareleri, gülümsememde takılı kaldı. "Beni mi tehdit ediceksin, o elindeki bezle." dedim kaşlarımımla bezi göstererek. "Et, umrumda bile değil Ateş."
Barlas'ın kaldırdığı kaşları, hızlıca normal haline döndü. "Seni tehdit falan etmiyorum." dedi boğuk bir sesle. Oturduğu koltuğa yaklaştım. Tam karşısına, yatağın üstüne sağ bacağımı sol bacağımın üstüne koyarak oturdum. Gözleri bir saniye bacaklarıma kaysada, geri elalarıma döndü.
"Ne istiyorsun?" diye sordum. Buz mavisi gözleri öyle bakıyordu ki. Karşısında yanıp, kül olmamak zordu. Oturduğu yerde dikleşti. "Seninle bir anlaşma yapacağız." dedi.
Dudaklarımdan kısa bir kahkaha çıktı. Kaşları çatıldı. "Siktir git amına koyayım. Bende bir bok söyliceksin zannediyorum." Küfür etmemle kaşları daha da çatılmıştı.
