You are different | hyunlix

< 2 >

Selam. Ani bir kararla yazdigim 9 bölümü silip baştan yazdım . O yüzden bu bölüm gecikti.

🎶

Tülün ardında görünüyordu Ay...
Masal anlattı bana bir dolunay gecesinde,
uyumadık sabahlara  kadar...

~

Zorlu bir günün ardından eve gelmiştim sonunda. Ev dediğime bakmayın Chan'ın ailesinin yani teyzemlerin evi. Odama gidip kapıyı ardımdan kitledim ve yere oturdum.

Ailem ... yıllar önce ailemi bir yangında kaybetmiştim. O yangında ailemle birlikte çocukluğumu da  kaybetmiştim. Doktorlar da hastalığımın sebebi olarak bunu öngörüyordu. Ailemin ölmesini...

Ama ben her şeye  rağmen o küçük yaşta ayakta kalabilmiştim.  Onların sayesinde ; Chan , teyzem , eniştem , Seungmin ve Minho sayesinde. Yaşamayı istiyor muydum?

Şu an evet ama küçükken hayır .Uzun süredir tuttuğum nefesimi verip kapı kolundan destek aldım ve doğruca banyoya ilerledim.

Çeşmeyi en sıcak tarafına çevirerek suyun küvete dolmasını izledikten sonra kıyafetlerimi çıkarıp kirli sepetine attım.

Havalar soğuk da olsa sıcak da olsa her zaman kaynar suda duş alırdım. Galiba bedenimin böyle daha da temizlendiğini hissediyordum.

Şampuanı elime dökerek saçlarımı köpürtmeye başladım .

Dört kere.

Saçlarımla işim bittiğinde bedenimi yıkamaya başladım.

Dört kere.

Alışmalısınız. Benim hayatımda işler böyle yürür. Her şey dört kere.

Üstümü giyinip ışığı kapattıktan sonra yatağımın kenarındaki komodinin üstünde duran mumlardan ikisini yakıp söndürdüm.

Dört kere.

Telefonumdan slow bir müzik açtıktan sonra uykunun gelip beni kolları arasına almasını bekledim. Bazen içine umut kırıntıları serlen , bazen içimu huzurla dolduran bazense korku hissiyle bedenimi saran rüyalarıma kavuşmayı bekledim.

~

"Günaydın hazır mısın?"

Chan'ı kafamla onaylandıktan sonra parfümümden dört fıs sıktım ve evden ayrılmadan önce vestiyerdeki aynadan beyaz tişortüm ve siyah pantolonuma baktım.

Dört kere.

Kıyafetlerimden memnun olduğumda kapıyı ardımdan kapatarak Chan'ı takip ettim.

Bugün yeni okulumuzu ziyarete gidecektik. Daha iyi alışabilmek için. Bence gerekiszdi . Sonuçta iki gün sonra yurda yerleşecektik. O zaman da gezebilirdik.

Arabaya bindiğimizde direkt ön koltuğa geçtim. Seungmin ve Minho'yu da almamız gerekiyordu.

Arabayı radyodan gelen müzik sesi sararken  sessizce şarkıya eşlik ettim.

Seungmin ve Minho'nun evi yakın olduğu için ikisini aynı yerden almıştık.

"Günaydın kuduruklar"

"Günaydın "

"Size de "

Okulun önüne geldiğimizde Chan arabayı yakın bir yere park etmişti. Dışarıdan bakıldığında okul muhteşem görünüyordu.

"Çok büyük değil mi?" diyerek fikrimi belirttim.

"Ben sevdim " Minho omuzlarını silkerek güvenliğe doğru ilerledi.

"Umarım burda kaybolmayız" Seungmin'in abartılı sözlerine gülerek Minho'nun arkasından gittim.

Okul binasına girdiğimizde bizi uzun boylu şık bir kadın karşılamıştı. Galiba müdür yardımcısıydı.

Kadın "Hoş geldiniz. Lee Minho ,  Kim Seungmin,  Bang Chan ve Lee Felix . Ben müdürenizim bugün sizi  gezdirmeyeceğim ama tanışmak istedim. Umarım okulunuzu seversiniz " diyerek herkesle tokalaştı, sıra bana gelince gülümsemekle yetindi ve gitti.

Bu biraz  garipti açıkçası. Normalde tanışma sırası bana geldiğinde sorun çıkardı.

"Ah merhaba . Okulu gezmeye başlayalım hadi " müdüre hanım gittikten hemen sonra okuldaki görevlilerden biri olduğunu düşündüğümü bir kadın gelmişti.

~

"Evet yurtlarınız bu tarafta ama orayı gezdiremeyeceğim merak etriğiniz bir yer varsa gidip bakabilirsiniz. Tekrar hoşgeldiniz" görevli kadın sözlerini bitirir bitirmez yanımızdan ayrılmıştı.

"Ben cidden burada kaybolurum" herkes gözlerini kocaman açmış etrafa şaşkınlıkla izleyen Seungmin'e gülerken  okulun düşündüğümden daha karışık olduğunu fark etmiştim.

Ama zamanla alışacaktım.

"Ah ben bir yere gidip geleceğim iki dakika sürmez siz gidin" diyerek çatıya çıkan merdivenlere gittim.

Her okulda çatı katı sığınağım olurdu. Orayı görmeden gitmek istememiştim.

🎶

Bunu da silsem mi bilmiyorum. Çok saçma bir yerde bitti NSOXYWNSLFW Ama burdan devam edeceğim artık.

Boooool bol yorum yapıp oy vermeyi unutmayın canlarım  <33