You are different | hyunlix

< 3 >

Iyi okumalarr...

🎶

Okulu gezme işini hallettikten sonra biraz birlikte vakit geçirip bavullarımızı hazırlamak için evlerimize gitmiştik.

Chan  odasızmış gibi gelmiş benim odamda eşyalarını hazırlıyordu.Chan'ın elindeki peluşu görmemle gözlerimin yuvalarından fırlaması bir olmuştu.

"Hey ! Onu ben alacağım" diyerek  peluşun kafasından tuttum ve elinden çektim .

"Aaa manyağa bak benin lan o" Chan da oyuncağın ayağından tutmuş bir ben bir o çekiştirip duruyorduk. Hadi neyse de elimizde kalacaktı şimdi.

Dudağımı büzerek oyuncağı bıraktım.
"Annem almıştı onu , ben alsam"

"Pisliksin sen . Hem de tam pislik" diyerek oyuncağı kafama fırlattı. Böyle olunca kıyamıyordu tabi.

"Ben de seni" diyip öpücük attım ve bavulumu yerleştirmeye geri döndüm.Işimi bitirdiğimde yatağım uzandım. Chan da hala kıyafetleriyle uğraşıyordu.

"Ya Felix yardım etsene bakıp duracağına"

Gülerek yataktan kalktım ve yere  oturdum.

"Kıyafetleri katlaman gerekiyor ultra zeki kuzenim benim. " top haline getirip çantaya deptiği kıyafetlerden birini elime aldım ve gözüne sokarcasına kaldırdım.

"Kıyafetleri top yaparak katlayamazsın"

Elimden kıyafeti koparırcasına alıp ;

"Belki ben böyle katlıyorum sana ne?"

"Iyi madem uğraş dur onlarla" diyerek zevkle gülümsedim ve yatağıma geri yattım.

"Aman çok da tın " göz ucuyla Chan'a baktığımda bavulunu boşlatıp kıyafetleri yeniden katlamaya çalıştığını fark ettim.

Tişörtün iki kolundan tutup havaya kaldırmış ve ters-düz edip çantaya fırlatmıştı. Gülmemek için yastığımı kemirmek zorunda kalıyordum. Annesinden de mi bir şey görmemişti bu çocuk?

~

Sonunda okula gideceğimiz gün gelip çatmıştı. Biraz heyecanlanıyordum ama hemen kendime heyecanlanmamam gerektiğini hatırlatıyordum. Kendimi en kötüsüne alıştırıyordum yani. Çünkü ne zaman bir şey için heyecanlanıp , umutlansam her şey daha da kötü oluyordu.

"Pankeklerden de yesene" teyzemin ağzıma tıktığı sümüklü pankeklerden kusacak duruma gelmişken bir tane daha tıktı.

"Toyzo kosocom artok yolvororom dor"

"Anlamıyorum, şundan da ye sonra " diyerek çilek reçelini işaret etti. Ama benim de bir sınırım vardı. Zaten ağlayıp durması yüzünden her yer sümük olmuştu.

Chan ve eniştem ona 'kaçık' bakışları atarken ağzıma tıktığı zeytin yüzünden öğürmek üzereydim.

Ağzımdaki lokmayı hızla çiğneyip "Afiyet olsun " diyerek odama kaçtım.

Odama girince kapıyı kilitleyerek soluklandım. Resmen manyaktı bu kadın. Komodinin üzerinde duran telefonumu alıp saate baktığımda saatin 11'e yaklaştığını gördüm . Bugün yurtlarımıza yerleşmeye gidecektik ya teyzemin ağlayıp durması da bu yüzdendi.