You are different | hyunlix

< 16 >

🎶

Havuzdan gelen telefonla çıkmış ve apar topar eşyalarımızı hazırlamıştık. Jisung'un ablası kaza geçirdiği için hastanedeymiş ve Jisung bunu duyunca bir saniye bile durmamıştı.

Şimdi de gözleri dolu bir şekilde pencereden dışarıyı izliyordu . Durgundu. Ailesinin yarın gelebileceğini söylemeleri onu daha da üzmüştü. Ve bu beni endişelendiriyordu. Minho Jisung'un elini tutunca Minho'ya bakıp hafifçe gülümsemiş ve başını omzuna yaslamıştı . Bu hallerine tebessüm ederek yolu izlemeye devam ettim.

Hastaneye gelince hepimiz hızla arabadan inmiş üst kata çıkan Jisung'un peşinden koşmaya başlamıştık. Doğrusunu söylemek gerekirse buraya en son kriz geçirdiğimde gelmiştim .

Bir

İki

Üç

Dört

İnsanlar ... seni kirletir

Kalbimin hızlı ve bozuk ritmini , zihnimdeki o sesi umursamadan merdivenleri önümüzdeki  ameliyathanye doğru ilerlerdim.  Içeriden bir hemşire çıkınca  merakla yanına gitmiştik.

"Ablam iyi mi?"

"Ah hastanın yakınları olmalısınız ... şimdilik bir sorun yok gibi görünüyor ama yine de kesin bir şey söyleyemem. Izninizle."

İnsanlar seni kirletir.

"Çok kötü değilmiş. "

Jisung gülümseyerek kendini yere bırakınca benim de biraz içim rahatlamıştı. Hoş herkes daha iyi görünüyordu. Hyunjin yanıma gelerek kolunu omzuma attı ve beni kendine çekti. Nefesini boynumda hissetmek biraz huylandırsa da geri çekilmedim.

"İyi misin? "

Ona bakarken yumruk yaptığım elimin üstündeki elini hissedince fazla gerildiğimi  anlamıştım. Ellerimi sıktığımı ve nefes nefese kaldığımı fark etmemiştim bile. Ama o fark etmişti.

"İyiyim."

Saçlarımın arasına dudaklarını bastırmış ve geri çekilmişti. Terleyen ellerimi tişörtüme silerek diğerleri gibi içeriden gelecek haberi beklemeye başladım.

~

Kapı sesi ile dalmak üzere olduğum uykumdan sıyrılarak esnemiştim.  Geldiğimizden beri aynı şekilde bekleyen Jisung hızla ayağa kalkarak doktorun yanına gitmişti.

"Ablam nasıl?"

"Gayet iyi efendim. Odaya alacağız şimdi ."

Jisung hemen yanında duran Minho'ya  sarıldığında gülümseyerek Hyunjin'in elini tutmuştum. Onlarla sevincimi bu şekilde paylaşmıyorsam bile Hyunjinle paylaşabilirdim.

Doktor gittikten sonra -Jisung hastanede kalmıştı - biz de yurda geri dönmüştük. Odalarımıza gittiğimizde direkt duşa girmiştim. Hyunjinlerin evinde yaşadığım olay aklıma gelince utanmış ardından yine havlumu unuttuğumu düşünerek telaşlanmıştım. Neyse ki havlum ve kıyafetlerim  sadece iki adım uzağımdaydı.

Yeterince temizlendiğimi hissettiğimde üstümü değiştirerek banyodan çıkmıştım.  Saçlarımı kurularken gözüm masadaki ramenlere ilişmişti.