Leyal, başka biriymiş gibi davranacak kadar çok naçar kalmıştı. Artık yalan ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı ve bu konuda yalnız da değildi.
Mükemmellik içinde yaşadığı sanılan aileler, gerçekleri kimselere duyurmamak için ant içmişti. Sır...
Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Satır arası yorumlarınızı okumaya ve sizinle sohbet etmeye bayılıyorum.
Instagram: rana.betb ve vedayakasi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
güneşin de kalbi atıyor,
her gün biraz daha alev alıyor,
kül olmaktan korkmuyor,
bu duyguyu ilk defa tadıyor.
დ
6. BÖLÜM - ALTIN KAFES
Taylor Swift, You're On Your Own Kid
დ
Bugün ona mesaj atacak cesareti gösterdim. Onun kim olduğunu ve benden ne istediğini sordum. Hiçbir şeyi inkâr ya da kabul etmemiştim ama buna rağmen karşı taraftan cevap gelmemişti. Mesajın iletildiğine dair tik de oluşmamıştı, görüldü de atmamıştı. Ben ise saatlerce beklemeye devam etmiştim. Hala daha da bekliyorum çünkü aklımdan neredeyse bir saniye için bile çıkmıyordu.
Ne yapmam gerektiği konusunda bir fikrim yoktu. Ne düşüneceğimden de emin değildim. İlk başta mesaja cevap beklerken çok gergindim ama sonra herhangi bir karşılık almadığım için biraz olsun rahatlamıştım.
Dakikalar sonra yanıldığımı fark ettim. Karşılık alamamak daha kötüydü.
Sanki bir hayalet benimle oyun oynuyordu.
Sabah dükkâna çağırıldığım için Selenra ayrı bir sevinçliydi çünkü öğle vakti beni alıp alışveriş merkezine götürmüştü. Normal şartlarda randevusuz girilemeyecek mağazalara rahat bir şekilde girdiğimizde kendimi çok gergin hissetmiştim ama sonra Selenra sayesinde o gerginliği kolayca atlatmıştım. Hiçbir şey yapmasına gerek kalmamıştı. Mağaza içinde kendi olması ve bana iyi davranmaları için onun yanında gözükmem yetmişti.
Onun aksine iyi giyinmemiştim ve bu tip mağazalara kimsenin bir şort ve üstüne salaş bir tişörtle girip de alışveriş yapacağını zannetmiyordum ama Selenra'nın aurası bile rahat olmama yetiyordu. Saçındaki kurdele ve giydiği mini elbisesiyle etrafta dört dönerken ona bakan bir kez daha bakıyordu. Bunun farkında olduğunu düşünüyordum. Kendine olan güveni bu şekilde günden güne artıyordu ama zararsız bir egoya sahip olduğunu düşünüyordum.
Bu akşam bir yardım balosu olduğunu yeni öğrenmiştim. Normal şartlarda bu tip davetlere birkaç gün önce hazırlanılması gerektiğini sanıyordum ama Selenra bu durumlara çok alışkınmış gibi son gün alışverişini yapma konusunda hiç çekincesi yoktu. Aradığını bulamayacağına dair bir endişeye de kapılmıyordu.
