Leyal, başka biriymiş gibi davranacak kadar çok naçar kalmıştı. Artık yalan ağzına değil, tüm benliğine yuva yapacaktı ve bu konuda yalnız da değildi.
Mükemmellik içinde yaşadığı sanılan aileler, gerçekleri kimselere duyurmamak için ant içmişti. Sır...
Beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Ayrıca bir sonraki bölüm için alıntıları instagramdan da paylaşıyorum. Oradan etkileşim halinde olabiliriz. 🖤
Instagram: rana.betb ve vedayakasi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
aç kollarını boğulmadan,
söyleyecek misin tekrardan?
sudan değil, kork yalandan.
en acılı ölüm onun tarafından.
დ
8. BÖLÜM - SUYUN ÜSTÜNDE BOĞULMAK
Chase Atlantic, Friends
დ
"Nasıl olur da böyle bir anda oturup yemek yiyebilirsin?" diye başımda dikilen Selenraya baktım. Yanaklarıma doldurduğum simidi çiğnemeye çalışırken yerinde tepinişini izliyordum. Dehayı adeta evinden almış ve elini yüzünü yıkamasına fırsat vermeden kolundan tuttuğu gibi şu anda bulunduğumuz verandaya getirmişti.
"Ayakta yersem üstüme dökerim." dediğimde boş zamanlarımda yavru köpekleri teklemiyorum demişim gibi bana baktı.
"Sana inanamıyorum."
"Siz gelene kadar yemesem yukarıdayken karnım guruldardı."
Selenra gözlerini büyültmüş sürekli bir oflama halindeyken, "Bu dediğin itibarın için mantıklı olabilir ama o simidi yarım bırakmak zorundasın!" dedi.
O benim elimden simidi alırken Deha suratını buruşturarak isyan etti ve "Ben hiçbir şey yemeden geldim." dedi.
"Senin zedelenecek bir itibarın yok."
Selenra'dan aldığı yanıtla onu taklit eden Deha sırtını duvara vermiş düğmelerinin çoğu açık kırışık gömleğine aldırış etmeden saçlarını düzeltmeye çalışıyordu. Ayakkabısının bir bağcığı açıktı. Sahiden, neredeyse yatağından kalktığı gibi gelmişti. Benim de ondan aşağı kalır yanım yoktu gerçi.
Altımda şort etek, üstümde de çizgili bir sıfır kol vardı. Kalktığım an tek yaptığım şort eteği giymek ve kâküllerimi elimle şöylesine bir düzeltip saçlarımı kıskaçlı tokayla tutturmak olmuştu. Buraya geldiğimden beri sanırım sadece birkaç defa koyu göz makyajı yapabilmiştim. Bu bir nevi benim olayımdı. Sokak aralarında beş lirayı geçmeyecek koyu farlardan alır dibini görene kadar kullanırdım ama buradayken yaptığım zaman gereksiz bir şekilde dikkat çektiğimi anladım. İlk başta adımın çıktığını ve yeni geldiğim için bana baktıklarını sanmıştım. Elbette onun da etkisi vardı ama asıl olay makyajımdan dolayıydı. Diğer yakadayken çıplak gezsen insanların umurunda olmazdı. Buradaki insanlar ellerine dedikoduluk malzeme geçsin diye etrafa ayrı bir ciddiyetle bakıyorlardı.
