Occupation Series #5: The Architect

CHAPTER 22

Chapter 22

I woke up and I felt a arms wrapped around my waist. I open my eyes and the first thing that caught my attention is the man who is sleeping soundly behind me. Kelio is hugging me from the back while were laying on our bed. I don't know what happened to me last night that made me do that thing. 

Dahan-dahan kong inalis ang pag kakayakap saakin ni Kelio at tumayo. I felt him moved but his eyes are still closed like he's in deep sleep. Tumayo ako at agad pumunta sa banyo para mag-ayos ng sarili. Bumaba kaagad ako at dumiretso sa kusina. Naabutan ko si mommy na nag kakape habang naka upo sa dining table. Lumapit ako at agad hinalikan ang pisngi nito. 

"I saw Kelio's car outside. He sleep here?" napahinto ako sa pag timpla ng kape nang tanungin iyon ni mommy. Ngumiti ako sakanya bago tumango.

"Yeah." simpleng sagot ko bago mag patuloy sa pag timpla ng kape. Hindi naman nag tagal ay bumaba na din si Kelio, humalik ito sa pisngi ni mommy bago pumunta sa pwesto ko. Niyakap ako nito mula sa likod at hinalikan ang panga ko. I smiled at him before walking towards the dining table.

***

Pag dating namin sa company ay agad kaming pumunta sa conference room para sa meeting nito ngayong umaga at bilang secretary nya ay lagi ako nitong kasama. Pag dating namin sa loob ay anduon na ang ibang board members na karamihan ay may mga lahi. Umupo sa pinaka sentro ng table si Kelio habang ako naman ay nasa gilid nito.

Nang mag tama ang mga mata namin ay ngumiti ito saakin kaya ngumiti din ako pabalik. Lahat naman siguro ay alama kung ano ang relasyon namin. May mga nag sasabing ginagamit ko lang si Kelio but some are happy for the both of us. I don't care about that obviously.

Nag simulang mag present ang isang empleyado habang ako naman ay nag susulat ng mga idea na pwedeng gamitin kapag nag tanong mamaya si Kelio.

"Philippines is the best county to build a new branch, want do you think, Sir? " napa-angat ako ng tingin kay Kelio nang tanungin sya noon. He lick his lower lip before looking at the projector infront of us.

Hindi ko alam pero bigla akong kinabahan nang i-suggesr iyon ng empleyado. Ilang taon na din akong hindi bakakabalik doon.

"Well,  I'm going to think about that first but let's talk about the materials needed. " seryosong ani ni Kelio. Nakahinga ako ng maluwang dahil doon.

Matapos ang meeting ay dumiretso kami sa opisina ni Kelio. Tinanggal nito ang coat na suot nito at niluwagan ang neck tie nito. Katahimikan ang namayani saaming dalawa.

"Are you going to approve about the construction  in the... Philippines? " takang tanong ko. Umangat ang tingin nito at umupo ng maayos. Matagal ito bago makasagot at mukhang pinag iisipan pa ang isasagot saakin.

"If you want...kung makakabuti naman iyon sa company bakit hindi? " sagot ko pa.

"I'm still thinking about it, Lyons. You don't have to worry. Kahit anong desisyon ko ay magiging maayos ang lahat." I smiled at him slight and nodded my head.

Hindi ko alam pero kapag naiisip ko na baka bumalik kami sa pilipinas ay baka makita ko ulit sila at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa araw na iyon.

"I'll buy something to eat. " pag iiba ko ng usapan.

"Just let other-"

"I'll buy it. I'm your secretary after all. " pag putol ko sa sasabihin nito. Lumabas ako sa opisina nito at sumakay ng elevator para bumaba. May malapit na mga restaurant sa paligid ng company kaya hindi ako nahihirapan bumili.

Noong nalaman ko na si Kelio ang may ari ng pag t-trabahuan ko ay nakaramdam ako ng saya na may halong awkwardness . Saya siguro dahil hindi ako makakaramdam na left out. Awkwardness naman dahil anduon sya noong nasa point ako ng buhay ko na hindi ko ine-expect na mangyayari saakin.

Pag dating ko sa loob  ng retaurant ay agad akong nag order ng makakain para saaming dalawa. Tanghali na din kasi nang matapos ang meeting kanina.

"Lyons!  Ikaw ba yan? " napatingin ako sa likod ko nang may tumawag saakin. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko kung sino-sino iyon. Hindi ko alam pero bigla akong nakaramdam ng kaba ng makita ko sila.

Agad nitong lumapit saakin  at niyakap ako. Kasunod nitong lumapit si Hetius na buhat si Valentines ngayon. Mas lumaki ito kaysa sa huli ko itong nakita.

"Heart! " banggit ko sa pangalan nito. Ngumiti ito saakin  bago yakapin ulit ako ng mahigpit.

"Long time no see. " seryosong sabi ni Hetius saakin nang mag tama ang mga mata namin. I slightly smiled at him. Medyo nakaramdam ako ng awkwardness dahil doon.

"Ang tagal mong nawala!  Halos lahat ay nag hahanap kung nasaan kayo ng mommy mo. " ngumiti ako sakanya.

"Yeah, many things happened kasi and about my mom you know that she has an depression before and we think that she needs a new environment. " sagot ko.

"I'm sorry about that but I hope Tita is doing fine. " nakangiting sabi nito saakin. Ngumiti ako pabalik dito bago tumango.

"Yeah. She's doing fine now. " sagot ko.

"by the way, what brought you here? " takang tanong ko.

"Well, It's my birthday next month but we made it more earlier to spend it won't family. It's also Hetius day off kaya nakaalis kami. " looking at them and I think that they're living their life happily.

"Baby, do you still remember ninang Lyons? " malambing na tanong ni Heart sa anak. Mukhang nahiya naman si Valentines at nag tago as leeg ni Hetius.

"I should go!  Nag hihintay na kasi yung boss ko. " pag papaalam ko sakanila.

"But do you have time next month for my birthday? " takang tanong ni Heart. I looked at them.

"You should go Lyons!  Every one will be happy to see you again for almost 3 and a half years of being missing in action. " excited  na sabi ni Heart.

"I'm sure Eritrea will be happy to see you too." nanlaki ang mga mata ko ay napaawang ang labi ko nang marinig ko ang sinabi ni Heart.

"Eri? " takang tanong ko na parang hindi pa na po-proseso ng utak ko ang sinabi ni Heart. Tumango ito habang nakangiti.

"Kapag pumunta ka sa birthday ko mag ku-kwento ako para naman may aabangan ka pa. Punta ka." nakangiting sabi nito.

Habang nag lalakad ako pabalik sa company ay hindi mawala sa isip ko ang sinabi ni Heart. I'm happy for Eri, she's back at wala man lang ako noong bumalik sya.

"Are you okay? " napa-angat ako ng tingin kay Kelio nang itanong nya iyon saakin. He looked at me like his observing my every emotion.

I smiled at him before nodding my head. "Do you still remember Heart? " takang tanong ko. Kumunot ang noo nito bago tumango.

"I saw her earlier with his husband and child. " sagot ko.

"What happened? "

"Well, she hugged me and...invited me on her up coming birthday next month. " nag aalinlangan kong sabi.

Katahimikan ang namayani saamin at nag patuloy nalang ako sa pagkain. Alam ko naman ang iniisip ni Kelio  maybe he's thinking that if I go back to the Philippines there is a big chance that we see each other again.

"Do you want to go? " napaawang ang labi ko nang itanong nya iyon saakin.

"If you want then I would approve the construction if the new branch at the Philippines so we can go back together. " tugon nito. I smiled at him before nodding.

I don't know what's going to happen if I go back there but I hope my heart is ready. I have Kelio and he save me. When I'm drowning, he lend his hands to me and help me get up.