Crook the Homophobic

Chapter 12: Jealous Samantha is Still On

Samantha's PoV:

"Hello Miss Secretary? Okay na ba yung pinapagawa ko sayo?" I said using my strict tone. Business is business. Talagang sinisigurado kong hindi ako maloloko at matatalo ng kung sino.

"Yes po Ma'am. Naconfirmed ko na rin po yung taong sinasabi nyong nagnanakaw ng files natin at dinadala sa kalaban natin." Napahigpit ang pagkakakapit ko sa aking cellphone.

Argh! Those bastards! Ang lakas ng loob nilang gawin sa akin yun huh? They're gonna taste the wrath of me. Akala siguro nila ay hindi ko malalaman ang ginagawa nilang kabalastugan.

"Fire those assholes and make sure na bigyan sila ng surprise." I smirked because of that. They will surely love my surprise.

"Noted po Ma'am."

I still don't get it kung bakit nila yun nagawa. Maganda naman ang offer ko. Mataas ang sweldo. May libreng kalahating sako ng bigas kada buwan. Aish.

Akmang ibababa ko na sana ang telepono nang may sumagi bigla sa isipan ko.

"How about the Clothing Line? Nakagawa ka na ba ng paraan para makapasok tayo sa Industry na yon?" I asked her. It's a good investment. Mas magandang naeexpland ang mga bagay-bagay.

"Oh about that Ma'am, okay na po. Payag na po ang Vice-President. Kaso kailangan pa po ng pirma ng CEO para maayos na talaga."

Mas lalong lumawak ang ngisi ko. "Ako na ang bahala don." Damn. Good news talaga.

"I'll increase your paycheck Miss. You deserve it." I said and I heard my secretary squealing on the other line. Mabilis na pinatay ko ang tawag.

Oh by the way, you guys must be wondering kung kaninong Clothing line yon. Actually, kay Zoey yun. Mas magandang makipagpartner ako sa kanya. I can use that against her kung hindi man sya tumupad sa usapan namin.

I'm really brilliant right? Ang galing galing ko talaga. She's already on my palms at kayang-kaya ko na syang imanipulate.

Speaking of her, napatingin ako sa aking wrist watch at nakitang 10am na pala. Mabilis na dinial ko ang kanyang number. Ilang sandali ang nakalipas nang sinagot nya na rin ang tawag.

"Hello Samantha? Bakit ka napatawag?" Was the first thing that she said. Ang gandang bungad diba?

Tss. Pasalamat si Zoey at gustong gusto ko ang way nang pagkakatawag nya ng pangalan ko.

"Come here. Ngayon na." Maawtoridad ko na turan ko sa kanya. I heard she groaned.

"Why? Kakapunta ko lang dyan kahapon ah. Ganon mo na ba ako kamiss?" She said at tumawa pa. I rolled my eyes. Tsk. Parang gusto ko syang sampalin.

"Tss. Wag ka ngang assuming dyan." Ang kapal naman nya noh. But there's a part of me na gusto syang yakapin katulad ng nangyari kahapon.

Damn. That's really unexpected. Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin at naging ganon ako. Oh...I know now, that girl named "Love". Ang pangit ng pangalan nya diba? Hindi naman sya maganda.

Tss. Nakakaasar. Ang harot-harot. May pa kindat-kindat pang nalalaman. Mukha syang tigre sa totoo lang.

"Hay nako, sabihin mo na kasi ang totoo. Sige na nga, I miss you too baby." Nahigit ko bigla ang aking hininga. I bit my lips to prevent myself from smiling.

There she goes again with that endearment. Para bang spoiled na spoiled ako sa kanya. And I kinda like it.

Ramdam na ramdam ko ang pagbilis ng kabog ng puso ko. The tingling sensation that's running on my stomach. It's so magical. Ugh this girl! How can she do that to me?