12.Bölüm

3.5K 268 87
                                    

İyi okumalar

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Salih
Sabah uyandığımda, başımda korkunç derecede bir ağrı vardı. Dün akşam partide çok içmiş olmalıydım. Başımdaki ağrıdan ziyade, bedenimde de bir ağırlık vardı. Gözlerimi araladım ve odamda göz gezdirdim. Ben odama ne zaman koltuk koymuştum? Hadi onu da geçtim, ne zaman Kenan'ın fotoğrafını koymuştum odama? Farkettiğim şeyle gözlerim kocaman açıldı. Bu oda benim değildi! Yoksa...

Kalkmaya çalıştım ama bedenimdeki ağırlık buna imkan vermiyordu. Korkarak aşağıya doğru baktım. Al işte! Kenan denen herif göğsümde... NE?!

Kenan'ı göğsümde uyurken görünce, kendimi bir hışımla geri çektim ama fazla geri çekmiş olacağım ki, bedenim yerle buluştu ve kıymetli popomun acısıyla inledim. Kenan, o kadar şeyden sonra gözlerini ağır ağır açarken, ben bir farkındalık daha yaşadım. Üstümde hiçbir şey yoktu. Altımda ise sadece boxer vardı! Hızla, yataktaki çarşafı üstüme çektim. Kenan geriniyordu. Onun da üstü çıplaktı. Gözlerim kocaman açıldı ve başımı yana doğru eğip düşündüm. Biz... Yok artık!

"Günaydın." dedi gerindikten sonra bakışlarını bana çevirerek. "Yerde ne yapıyorsun?" diye sordu. Bir şey demeden yüzüne baktım. Elini yüzümün önünde salladı. "Hey! Salih! Dünyadan Salih'e." diye seslenince kendime geldim.

"Ne var?" dedim huysuzca. Sırıtıp dudaklarını ısırdı vücuduma bakarak. Yüzündeki ifade içimde bir şeyleri uyarsa da görmezden geldim. "Benim burada ne işim var?" dedim hâlâ yerde otururken. Yatakta doğrulup oturdu ve az önce benim yattığım yastığı kucağına aldı. Kollarını da yastığın üstüne koydu.

"Dün gece partide çok içtin. Ben de seni evime getirdim." dedi. Bariz yalan söylüyordu! Eksik anlattığından emindim çünkü en son biriyle öpüştüğümü hatırlıyordum. Ama kim olduğunu hatırlamıyordum.

"Iıı şey..." dedim sıkılarak. "Ben dün gece hakkında bir şeyler hatırlıyorum da..." dedim çarşafın kenarıyla oynayarak. Bir hışırtı sesi duyunca, yataktan kalkıp, yanıma indiğini gördüm.

"Ne hatırlıyorsun?" diye sordu. Bana yaklaştığında, kokusunun burnuma ulaşmasıyla, tanıdık bir şeyler hissettim ama ne olduğunu anlayamıyordum.

"Akşam ben birini öptüm. Yani tam emin değilim. Ama öyle hatırlıyorum." dedim. Bakışları değişti ve yüzüme bakmaya devam etti.

"Eee? Kim olduğunu hatırlıyor musun?" diye sordu. Başımı iki yana salladım olumsuz bir şekilde.

"Hatırlamıyorum." dedim. Sonra aklımdaki diğer soruyu sormak istiyordum ama nasıl soracaktım? Yani birine nasıl sorulurdu ki? "Ben neden buradayım?" diye sordum anlamasını umarak.

"Dün sızdın. Arkadaşların da bizim grupla içerideydi. Ben de senin evini bilmiyordum. O yüzden buradasın." dedi. Dudaklarımı ısırırken, nasıl sormam gerektiğini düşünüyordum. Doğrudan mı sorsaydım? Dan diye?

"Bak asıl sormak istediğim şu. Yani neden senin yatağındaydım?" diye sordum. Dudaklarını büzüp düşündü birkaç saniye.

"Başka yatak odam yok." dedi çok masum bir ses tonuyla. Sıkıntılı bir şekilde nefes verdim. Öğrenemeyecektim.

"Off sen neden yanımdaydın? Birlikte mi uyuduk biz?" diye sordum bu kez, bezmiş ve tedirgin bakışlarımı yollayarak.

"Hatırlamıyor musun?" diye sorunca gözlerim büyüdü.

"Ne-neyi? Niye hatırlamıyorum mu?" diye saçmasapan bir cümle kurdum. Dudaklarını ısırıp cevap verdi.

"Dün geceyi?" dediğinde cevabımı almış oldum. Ama benim bir yerim ağrımıyordu ki? Popom acıyordu biraz. O da az önce düştüğüm içindi. Yani... Ondandır değil mi?

"Dün gece ne oldu ki?" diye sordum yutkunarak, kısık çıkan sesimle. Ellerini geriye doğru yaslayıp, kendini de geriye attı. Ellerinden destek alarak durdu. Yüzüne bir sırıtış yerleştirip cevap verdi sırıtarak.

"Mmm. Ne olmasını isterdin?" diye sordu. Yavşak moduna girmişti bile.

"Piçlik yapma! Adam gibi söyle dün gece ne oldu?" dedim. Dilini dudaklarında gezdirdikten sonra, dudaklarını ısırdı ve yüzündeki sırıtmayla cevap verdi arsızca.

"Mmm ayıplı şeyler?" dedi gevşek gevşek. Duyduklarımla beyimden vurulmuş bir şekilde kalktım çarşafla üstümü kapatmaya çalışarak.

"Irz düşmanı pislik." dedim ve yataktaki yastığı alıp kafasına vurdum. Tabi bunu yaparken çarşaf üstümden kaymış, boxerla kalmıştım. Ama bunu farketmem biraz zaman aldı.

Ben yastıkla onu dövmeye çalışırken, o ise elleriyle kendini korumaya çalışıyordu. Durumun saçmalığını idrak edemiyorduk o an.

"Ya..." diye kendini açıklamaya çalışıyordu bir yandan da. "Ben niye ırz düşmanı oldum durduk yere? Alan razı veren razı." diye söyleniyordu yastık darbelerinden korunmaya çalışarak.

"Sus sus duymak istemiyorum." dediğim anda, dengemi kaybedip yatağa düştüm. Kenan'da üstüme düştü. Biz öylece bakışırken tekrar düştüğümü hissediyordum... Umarım yanlış hissediyorumdur...

Aaayy Salih çok tatlısın 🤭

Yorumlarınızı bekliyorum

Öpücükler 💋

DÜŞMAN YÂRİM (BxB)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin