𝐘Ü𝐑𝐄Ğİ𝐌İ𝐍 𝐒𝐄𝐒İ

5. BÖLÜM

NOT: Şimdiden hepinizden çok özür dilerim. Ya benim wattpad' imden ya da herkeste olan teknik bir sorun vardır. Çünkü ben bölümlerimi bitirdiğimde ve yayınlandığımda hep bir sorun çıkıyor. Ilk olarak bölüm yayınlamıyordu. Güvenlik diye bir şey çıkıyordu. Bu dört beş defa oldu. O yüzden bölümler geç geliyor. Çok üzgünüm. Hızlı şekilde yazamaya ve yayınlamaya çalışacağım. Lütfen sabırla bekleyin.😊😊

..........

Kahvaltıdan hemen sonra Yavuz gelip Berçin' i götürmüştü. Vedalaşmak biraz uzun sürmüş olabilir. Ağlamaktan gözlerimiz şişmişti. En sonunda Yavuz fazla dayanamadan Berçin' i sürükleyip arabaya götürmüştü. Şu an odamda boş boş oturmuş duvara bakıyordum. Şimdiden Berçin' i bile çok özledim. Bide dünkü olay vardı. Neden babam benim için Araz Ağa ile konuşacak ki. Off! Aklım durdu resmen düşünmekten. Telefonum bildirim sesi geldi. Baktığımda Berçin' den olduğunu gördüm. Hemen telefonu açıp mesaja baktım.
"Bizim uçağımız indi ve canım biz vardık." diye yazmıştı. Ohh! Çok şükür. Bende hemen cevap verdim.
"Çok şükür. Sağ salim inmişsiniz. Eee! Ne oldu. Yavuz bir şey dedi mi ailesi seni nasıl karşıladığını bana akşam her şeyi anlat." diye yazıp gönderdim. Yavuz bu kadar soğuk ve suskunsa ailesi o kadar suskun olmayacaklardır.
Umarım orada mutlu bir hayatı olur. Kapımın açıldığında içeriye giren babamı gördüm. Yanıma gelip anlımdan öpüp konuştu.
"Bana biraz vakit ayırtacağın vaktin var mı kızıl güneşim." dedi. Bende gülümseyerek cevap verdim.
"Tâbi benim vakitlerim senden değerli değil babacağım. Ben sana her zaman vakit ayırırım." dedim. Babam yanıma oturup ellerimi alıp elerinin arasına aldı. Yüzüme bakarak konuştu.
"Merak ettiğini biliyorum. Dünkü konudan. Kızıl güneşim senin için konuşacağım Araz Ağa' yla. Senin tedavin için çünkü Merzan sahab anlattı. Araz Ağa' nın bir arkadaşı bu tür olaylarla yakından ilgilenir ve bu tür vakalarada bakıyormuş. Senin iyileşmen ve ayağa kalkmanı istiyorum kızılım. Bunu benim için kabul et." diye açıkladı. Sonra da tekrardan alnımı öpüp yavaşça ayağa kalktı. Bana sıcacık gülümseyerek baktı sonra dışarıya tam çıkacakken direkt konuştum.
"Baba..." dedim heyecanla. Babam bana dönerek gülümsedi.
"Be-ben kabul ediyorum. Sırf senin için kabul ediyorum baba. Sırf senin için." dedim. Babam bunu dediğimde çok sevindiğini gözlerinde görebiliyordum. Babamın mutluluğu her şeyden değerli benim için. Onun mutluluğu benim mutluluğumdur. Babam hızlı adımlarla yanıma gelip alnımdan öpüp konuştu.
"Beni ne kadar mutlu ettiğini bilemesin kızıl güneşim." dedi. Bende sadece babama gülümseyerek baktım. Çünkü konuşacak gücüm kalmadı. Babamın gözleri dolmuştu. Benim yüzümden, her şey benim yüzümden. Eğer o kaza olmasaydı biz bu halde olmazdık. Her gece ben uyuduğumda annem ve babam gizlice odama gelip sessizce ağlarlardı. Babam odamdan çıktığı an artık onları daha fazla tutamadım. Ağlamaya başladım. Yastığımı alıp yüzümü gömüp sesli şekilde ağladım. İçimde ne varsa ne yoksa ağladım.

--------

Birisi hem yanı başımda konuşuyordu hemde saçımı okşuyordu. Yavaşça gözlerimi açtığımda karşımda annemi ve babamı beklemiyordum. Şaşkınca onlara baktığımda babam konuşmaya başladı.
"Haydi kızılım uyan artık." dedi heyecanla. Bende yataktan doğrulmaya çalışırken annemde bir yanda bana yardım etmişti. Onları böyle mutlu görünce yüzümde sıcacık bir gülümse oluştu. İkisine hitap ederek konuştum.
"Günaydın dünyalarım. Beni uyandırmanın nedenini öğrenebilir miyim?" dedim ve yüzlerinde hep sıcacık bir gülümse vardı. İnşaAllah hep böyle mutlu olurlar. Annem elimi sıkıca tutup konuşmaya başladı.
"Kuzum baban anlattı. Kabul etmişsin." dedi gülümseyerek. Yüzümdeki gülümse oluştu. Anneme bakıp konuştum.
"Evet anne. Babam ve sizin için kabul ettim zaten. Hem buna inanıyorum iyileşeceğim. Tekrar ayağa kalkacağım." dedim. Babam başımı öpüp.
"Haydi kahvaltıya herkes bizi bekliyor." deyip tekrar saçımı öpüp odadan çıktı. Anneme dönüp konuştum.
"Haydi anne beni hazırlada birlikte kahvaltıya gidelim ve babamları fazla bekletmeyelim." dedim. Annem hemen ayağa kalkıp giysi dolabıma gitti. Bende o sırada yatağımın yanı başında olan tekerlekli sandalyemi kendime doğru çektim. O sırada annemde kıyafetlerimi getirmişti.

.....

Kahvaltı çok sakin geçmişti. Babamlar, biz annemle birlikte kahvaltıya indiğimizde onlarda gidiyordu. Annem babamları uğurlarken bende o sırada Berçin' i arıyordum. Ama telefonu sürekli kapalıydı. Neden açmadığını anlamadım. Umarım kötü bir şey yoktur. InşaAllah durumu iyidir. Derin bir nefes alarak ilerleyecek zamanı düşünmeye başladım. Ne olacak ya da neler olacak hakkında hiçbir bir fikrim yok. Belki buna hâlâ hazır değilimdir. Yüreğim sıkışıyor, birisi hançerler sokuyor şu yaralı kalbime. Gözümden bir yaş düştü elime. Her zaman olduğu gibi yine bir yağmur gibi yağmaya-akmaya başladılar. Her ağladığımda neden canımı çok yakıyordu. Bacaklarıma baktığımda ümitsizlik var ve sonu aydınlık yerine karanlığı görüyorum. Hiç yürümemek, koşmamakte var. Bir şeye ve bir şeylere mahkum olmak işte bu çok zor. Bu durum hem beni hemde ailemi yıpratıyor. Bana bunu hiçbir zaman göstermeselerde biliyordum. Onların gözlerinde görüyordum. Nasıl annemin ben uyuduğumda yanı başıma gelip ağladığını. Babamın odamın kapısının önünde ağladığını. Abimin ise ne zaman doktora gitsek beni doktorun yanında tek bırakıp gitmesi. Bunları görünce daha çok ağlıyordum. Onlara bunu yaşatmak hakkım değil. Hepsi benim yüzünden üzgünler. Büyük gün bir hafta sonra olacakmış Araz Ağa arkadaşıyla konuşmuştu. Babamı arayıp söylemişti. Doktorun buraya gelmeyeceğini tedaviyi Bursa' da yapacağını da söylemişti. Babam ve abim hemen de kabul etmiştiler.

-DEVAMI GELECEK-

Yeni bölüm geç geldiği hepinizden çok özür dilerim. Ama artık bu kitapta önce aktif olacağım. O yüzden lütfen bol bol sevgi gösterin olur mu?
-Herkese merhaba sevgili okurlarım. Umarım bu bölümü beğenmişsinizdir. Yeni bölümde görüşmek üzere.

✔Bide bölümler kısa. Evet biliyorum çok kısa ama ileride bölümlerde bölümler daha uzun olacaktır.

//////////////////////////////////////////////////////

Sevgili okurlarım bana ulaşmak için:
Twitter:❧❧zeynep❧❧
(zynp_jaehyunzen)

Instagram: zeynepmutlu27 (kişisel hesabım)

Instagram: zynpwattdunyasi (wattpad)
Pinterest: zynpezrahappy
(peachgirl)

Telegram: Düş Kapanı
(zmtownwattr)