Bebeğim ve Ben

YENI HAYATA ATILAN ADIM

"Kürkçü dükkanına hoşgeldin Derin Alya! "

Kafamı kaldırıp baktığımda Ayça bana kollarını açmış bakıyordu.

"Hosbulduk! "

Elini karnıma götürdü.

"Sende hoşgeldin teyzeciğim! "

Eline vurdum.

"Kızıma dokunma! "

Ayça' yla sarılma faslından sonra içeri geçtik.

"Herşeyden haberim var, ama seni üzmek istemiyorum. Ne zaman hazır olursan seni dinlerim."

Gülümsedim. Onun gözlerindeki o sevgi dolu bakışta kaybolurdum ben. Çocukluğumun ışığı vardı onun bakışlarında.

"Biliyorum civciv."

Gözlerini kısıp bana baktıktan sonra elini omzuma atıp kısık sesle konuşmaya başladı.

"Eğer bunu birinin yanında söylersen Alya..."

"Eee..."

"Canını yakarım. "

Yanağına öpücük kondurduktan sonra asansöre bindik. Ayça herkesin beni tanımasına hayranlıkla bakıyordu.

"Ben patron olmasam beni hiçbiri tanımaz. "

"Hepsi akbaba bunların. Gittiğime sevinmişlerdir bile."

"Ama geri döndün. "

Buruk bir gülümsemeyle karşılık verdim. Keşke dönmeseydim.

Avukatların olduğu kata geldiğimde babam ayakta dikiliyordu. Bana ve Ayça' ya sarıldıktan sonra Ayça' ya döndü .

"Hayırdır? "

"Seninle konuşmam gerek Savaş amca."

Kafasını salladıktan sonra bana döndü.

"Krallığına hoşgeldin Derin Alya! "

Böyle büyük bir sözden sonra ne diyeceğimi bilmediğimden gülümsemekle yetindim.

Burdaki 5 avukatla birden çalışacaktım. Yerim oldukça güzeldi. Düşünmek için iyi bir yer.

◀▶

Bütün gün odamda boş boş oturmaktan bıkkın bir haldeyken Ayça' nın neşeli haliyle kendime geldim.

"Nasıl gidiyor? "

"Biraz değişik. "

Piç gülümsemesini takındıktan sonra odayı incelemeye başladı.

"E tabi sen evde yatmaya alışılmışın biraz zor olur."

"Ev daha eğlenceliydi. Burda sıkıldım. "

"Şimdiden? "

Sesin sahibine baktığımda kanımın çekildiğini hissettim.

Barkın!

Ayça şaşkınlıkla bir bana bir de Barkın' a baktıktan sonra dudaklarını ısırdı.

"Barkın..."

Kocaman bir buketle Ayça' nın karşısına oturdu.

"Hayırlısı olsuna geldim. "

Ayça kıkırdadı ve sesini bastırdıktan sonra eliyle ağzını kapattı. Barkın' sa şaşkın şaşkın ona bakıyordu. Kendini sakinlestirdikten sonra konuştu.

"Sen İngiltere' de Türkçeni kaybetmişsin. 'Hayırlı olsun' denir canım. "

Barkın aptal aptal onu izlerken Ant' in ilk günü geldi aklıma.

~ 4 yıl önce ~
Üniversitenin kafeteryasında oturup Barkın' ı düşünürken Canberk sıkkın gözlerle beni izliyordu.

"Yeter ama Derin. Hayattan soğudum be amına koyim."

Gözlerimi devirip tekrar masaya kilitledim bakışlarımı . Canberk devam etti.

"Hem Barkın yoksa ben varım. "

"Kes sesini gerizekalı! "

" Dolar bile 2.61'e çıktı sen benimle çıkmadın zalimin kızı."

Canberk canımı sıksa da oyalanmak için iyi bir yöntemdi.

" Dur beynimi çıkarıyım da eşit şartlarda konuşalım."

Canberk ellerini bağlayıp bana korkunç bakışlar attı.

"Abi terk edip gitti, hala Barkın! "

Sözünü tamamlamasına izin vermeden konuştum.

" Ne dersen de lan ben onun gözlerini unutamam."

"Tamam Derin tamam. 1+1 ayrı ülkeye çıkmak istiyorum. Yeter lan bu ne böyle! "

Canberk beni güldürmeye yetmişti. Onun mallıklarına gülerken gözüm Ayça' ya takıldı. Yanında etrafı salak salak izleyen, son derece tatlı bir çocukla sırıtarak geliyordu. Bizi görünce hunharca el sallayıp adımlarını hızlandırdı.

Ayça yanımıza geldiğinde çocuğa çaktırmadan onu inceden süzüp Ayça' ya döndüm.

"Bakın bu Antonio. Tanıştırayım. "

Hepimiz el sıkıştık. İlk tanıştığın anı unutamazsın mesela. Onunla tuhaf bir çekim olmadı aramızda ama onun bana olan bakışlarında ben birşeyler yakaladım.
İkiside oturduktan sonra uzunca bir süre masayı inceledim.

" Olmuşa, ölmüşe, bir de senin şu mallığına çare yok. "

Kafamı kaldırıp Ayça' ya öldürücü bakışlar attım. Ama malesef ki Canberk de ona katılmıştı.

"Ayça uğraşma şu kızla. Hem Şaire sormuşlar kalan mı giden mi daha çok sevmiştir diye oda herkesin hayatına kimse karışamaz demiş."

Bazı insanlara "Gerizekalısın" diyemediğim zamanlarda tatlı tatlı gülümsediğim doğrudur. Ve bende tam olarak onu yaptım.

" Böyle malsın ama değilsin gibi gerizekalısın ama akıllısında. Canberk Allah aşkına sen nesin? "

Bu tuhaf cümlemden sonra Ant bana boş gözlerle bakarken Ayça ona birşeyleri açıklama gereği duymuş ama kafasını daha da çorba haline getirmişti.

" En yakın arkadaşım yani Derin, bana soğuk davranınca kendimi boşanmak isteyen ama çocukları olduğu için boşanamayan çiftler gibi hissediyorum."

Ant anlamayan gözlerle bana bakarken Canberk yine mallığını ortaya koymuştu. Sırf onun ilk tanıştığımız günkü mallığından dolayı Ant onu hiç sevmez. Daha ilk konuşmalarında Canberk Ant' e ters ters bakıp " Kıza öküz gibi bakarak hipnoz mu etmeye çalışıyon napıyon ?" Dediğinde Ant ona tamamen nefretle dolmuştu.

" dünyadaki bütün lüzumsuz insanları tanıdım sanırım..."

Masadaki herkes bana bakarken zaten bunalımdayken daha da girmiş olmam apayrı bir ironiydi. Ama o ironi aynı zamanda çok da güzel bir aşkın ilk zerreleriydi.

O gün Barkın için söylediğim sözün aynısını şuan da Ant için söylüyorum:

"BEN ONUN GÖZLERİNİ UNUTAMAM! "