Bebeğim ve Ben

YENİ KARARLAR

(Media:Burç)
"Bugün kimsesizim, yapayalnızım Ant. Ne zaman geleceksin? Tek kişilik miydi benim hayatım, sen gidince yapayalnız kaldım.
Dün Canseza' da terk etmek istedi beni. Az kaldı o da bırakıyordu beni. Doğruyu söyle sen mi ikna ettin bana geri gelmesi için.
Nerdesin Ant? Neden kimse bişey söylemiyor? Sen neden bana haber vermedin? Üşüyorum Ant, gözlerine ihtiyacım var. Hadi gel de beni sevginle ısıt.
Bu arada, bu yaptığınız ayıp Bayım, birini sevginizle doyurup sonra da onu aç bırakamazsınız."

Mektubu şifonyerin üzerine koydum. Uyanınca okuması için birçok mektup yazacaktım. Yeni kararlarımdan biri buydu.

Kahvaltı masasına indim. Vakit epey erken olduğu için yeni yeni kahvaltıyı hazırlıyorlardı.

"Günaydın Derin Hanım! "

"Günaydın! "

"Dinlenmeniz gerekmiyor muydu? "

"Yok hayır, iyiyim."

Çalan telefonun sesiyle sıçradım. Burç arıyordu.

"Efendim? "

"Hastamız nasıl? "

"İyi. "

"Peki sen nasılsın? "

"Bende iyiyim."

"Şey diyecektim..."

"Ney? "

"Bugün eşini ziyarete gelecek misin? "

"Evet."

"Tamam."

"Bunun için mi aradın? "

"Yok, ben...bebek iyi mi diye..."

"Tamam. Bugün görüşürüz o zaman."

Cevap vermesine fırsat vermeden telefonu kapattım. Yeterince sorunum varken bir de annemin ajanıyla uğraşmaya ne vaktim, ne de enerjim yok.

Her tabağın içindekileri ağzıma teker teker sokuşturduktan sonra evden çıktım.

Biraz ilerledikten sonra arabaya bindim.

Hastaneye geldiğimde Ant melekler gibiydi. Uyuyordu. Onu izlerken gözüme bir bulut indi, boğazıma bir yumru düğümlendi.

"Ne zaman geldin? "

Burç karşımda gülümserken o an düşüncelerimden utandım . Kocam orda can çekişirken ben Burç' un ne kadar yakışıklı olduğunu düşünüyordum.

"Oluyor biraz. Hem ne yapacaksın ki, kayıt mı tutuyorsunuz? "

Terslendim. Ama saniyesinde pişman oldum. Sırf kendi düşüncelerim yüzünden onu tersleyemezdim.

"Yok...benn..."

'Aferin Alya, insanları hep üz. ' Burç' un o haline çok üzüldüm ve telafi etmek için sevecenlikle gülümsedim. Elimi omzuna koydum.

"Kusura bakma! Hamilelik, Ant' in bu durumu cidden..."

Sözümü tamamlamama izin vermeden gülümsedi.

"Biliyorum, biliyorum. Sorun yok."

Gülümsedim.

"Hadi gel benim odamda kahve içelim. "

Yorulmanında verdiği hisle kabul ettim.

Beyaz ağırlıklı odası bir erkek özeninden çok kadın özeni taşıyordu. Beyaz zambaklar kokusuyla odaya ayrı bir hava katıyordu.

"Zambaklar...bayılırım. "

Durgun bir gülümsemeyle baktı. Devam ettim.

"Sende seviyorsun galiba."

Bana çarpık bir gülümseme verip eliyle ensesine değdikten sonra bakışlarını yere eğdi.

"Ben değilde...eşim severdi."

Refleks olarak parmağına baktığımda yüzük yoktu.

"Yüzüğün..." gülümsedim. "Siz erkeklere yüzük taktırmak bir mesele.."

"Yok." Yutkundu. "Ben eşimi kaybettim."

"Afedersin."

Gülümsedi.

"Yok önemli değil. "

Gözlerinin içine baktım.

"Ne çok üzmüşler seni."

Şaşkınlıkla bana baktı.

"Nerden anladın? "

"Çok güzel gülüyorsun. "

Utanarak başını eğdi. Ekledim.

"Çok gülen insanların gözlerine iyi bak doktor. Orası mezar taşı doludur. "

Konuşmamızı gelen kahve bozdu. Kahveyi aldıktan sonra yine gülümseyerek bana baktı.

"Erken evlendin galiba. Hamile olduğuna göre. "

"Yok erken hamile kaldım. "

"Zorunlu evlilik o zaman."

"Yok ya, 1 aylık evliyim. 2 haftalık hamile." Ekledim.

"Aslında 5 haftalık evli, 3 haftalık hamileyim."

Güldü.

"Peki okuyor musun? "

"Yok, avukatım. "

"Vay canına! "

"Ama eğer hemen kalkmazsam bugün işbaşı yapacağım yerden daha başında kovulacağım. "

Elini sıktıktan sonra acaba sarılsa mıydım, düşünceleriyle ordan ayrıldım.

Şoför beni beklerken sigara içiyordu. Beni görünce birazını daha sonra içmek üzere eliyle söndürürken kükredim.

"At onu! "

Aceleyle sigarasını atıp kapıyı açtı.

"Eğer benimle daha doğrusu bizimle çalışacaksan sigara içemezsin."

"Bi daha olmaz."

"Ben sigara içme demedim, sigarayı bırak dedim."

Kafasını sallayıp yola devam etti.

Geldiğimizde bütün şirketlerin başı olan ana holdinge geldik.

İşte geldin Derin Alya Thomson. Başladığın yere geri döndün.

Kafamı çevirdiğimde tek bir ses duydum.

"Kürkçü dükkanına, hoşgeldin Derin Alya! "