Bebeğim ve Ben

Geçmişden Gelen

(Media: Ayça)

~Alya~

Güne müthiş bir kokuyla uyandım. Bütün yiyecekler birbirine karışmış gibiydi. Gözlerimi açtığımda Ant o tatlı yüzüyle bana gülümsüyordu.

"Uyandın mı? "

"Uyandırıldım."

"Ama buna değecek. "

Gözlerimi devirdim. Midemi bulandıracak derecede içi yemek dolu tepsiyi önüme koydu.

"Off Ant, canım istemiyor. "

Ukala ukala bana baktı.

"Senin canın istemiyor olabilir, ama bunlar bitecek."

Ant' in tavrı sinirimi bozmuştu.

"Ne demek o? Sen bana hazırlamadın mı bunları? "

Yine ukala ve bir o kadar da itici tavrını takındı.

"Senden bahseden kim Alya? Ben onu bebeğime hazırladım."

Öfkeyle Ant' e baktım. Ne kadar harika bir baba olacaktı. Ama madem canı oyun istiyor oynarız Antonio Efendi.

"Ben olmadan o bebeğin bir hiç! "

Antonio tuhaf bir şekilde baktı.

"Çekirdek kadar şeyi mi kıskanıyorsun? "

"Çekirdek kadar şeyi mi karına tercih ediyorsun?"

Ant gülümsedi. Şefkatle bana baktı.

"Benim tek bebeğim sensin. "

Ellerimi bağladım. "Hıh! "

Ant yine şefkatle baktı bana. Babamı hatırlattı o bakışı. Herkesin korktuğu Savaş Ataoğlu kızının yanında bambaşka biri olurdu.

"Alya, Alya! "

"Hah"

"Daldın sevgilim. "

"Evet. " Gülümsedim.

Ant bana bolca kahvaltı yaptırdıktan sonra çıktı. Üzerime rahat bir şeyler giydikten sonra kapı çaldı. Delikten baktım ama hiçbir şey gözükmüyordu. Kapıyı açtığımda devasa bir ayıyla karşılaştım.

"Morhobo"

Kıkırdadım.

"Ah bay ayıcık, ne işiniz var burda? "

"Sana çok özlediğin birinden haber getirdim."

"Ah kimmiş o? "

"Sen kimi özledin? "

Sustum. Gerçekten özlediğim o kadar çok kişi vardı ki...

"Sanırım bu liste epey uzar. "

Kısa bir sessizlikten sonra Ayça belirdi kapıda. Göz devirdim.

"Ne? Özlemedin mi beni? "

"Yaa Ayça, acayip özledim. "

Tam arkamı dönmüştüm ki tanıdık bir ses.

"Sana söylemiştim Ayça. Derin beni özledi. "

Arkamı döndüğümde sanki yakışıklılık elçisini göndermişti.

"Barkın! "

Gözlerim dolmuştu. Gözlerinden yanağıma ince bir sızı indi. Barkın çevik bir hareketle yanağımı  silip başımı göğsüne yasladı.

"Ştt... Saçmalama... "

"S- sen... ne işin v- var? "

Kendimi durduramadım ve dudağına bir öpücük kondurdum.