❝Onun damarlarında akan kan, tahmin edilenin de fazlasıydı. Kimisi için bir lanetten ibaretti onun varlığı. Bu yüzden o, bu unvana layıktı:
'Lanetli Kan. ' ❞
꧂
☙ Bir ölümlü olan Eliza Dainty, derin bir anne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 7: ❧ LANETLİ GÖZYAŞLARI
Ertesi sabah boğazımdaki acıdan sıyrılmış, rahat bir biçimde uyanmıştım. Bana kattığı enerjik atmosferin zevkini ömrü hayatım boyunca tatmamıştım. Geçen gün olanlar aklımın bir kenarında dursun; Ed'i çözemiyor oluşum kafayı sıyırmama neden olacaktı. Nasıl olur da hem bu kadar ılımlı, hem de bu denli kibirli birisi olabilirdi? Birkaç tahtası eksik gibi geldiği barizdi. Sanırım sadece bir kullanma kılavuzuna ihtiyacı vardı. Zaten her insanın birer yaşayış kılavuzuna ihtiyacı yok mudur? Lütfen... Bana da bir kılavuz takdim edin.
Bunları düşünmemle birlikte tavan arasındaki odamda bulunan, çivisi çıkık parkelerin üzerinde tozla kaplı bir kitap görüşüm, oldukça ironikti. Bu kitap benim için mi bırakılmıştı? Hakkında bir düşünceye varmam için onu daha yakından incelemem gerekiyordu.
Gıcır gıcır eden, nefret ettiğim o yataktan elimden geldiğince ağır bir biçimde kalkmış ve kitaba doğru üç birer adım atmıştım. Mor işlemeli, turkuaz renkli kalın bir kapağa sahipti bu kitap; anlamlandıramadığım sembollere ve bir de kokuya sahipti. Onu daha yakından incelemek için sayfaları karıştırdığım vakitte, yaklaşan adım sesleri konsantrasyonumu tamamıyla bozmuş olmalıydı.
"Kitabı incelemeye başladığınıza sevindim, leydim. Nasıl hissediyorsunuz? " dedi Darcy sıcak bir tavırla.
"Ed sayesinde... " dedim ve bakışlarımı yavaşça kitaba yönelttim.
"O olmasa bir hiç olduğumuz gerçeğini kabullenemiyorum, leydim. "
"Farkındayım. " dedim ufak bir tebessümle.
"İşe yarıyor olması güzel! Başka türlü olsa, hiç çekilmezdi doğrusu. "
"Onu anlamak zor. "
"Onu anlamak mı? Hah! " Darcy benimle alay etmeye başladığında, konuyu değiştirmek için kitabı yüzüne doğru salladım.
"Bu kitaptan haberin var (?) "
"Elbette! Onu oraya bırakan bendim. "
"Peki... Bu kitabı ne yapacağım? "
"Herkesin yaptığı şeyi. "
Ciddi bir ifadeyle yüzüne, gerçek bir cevap istercesine baktım.
"Elbette ondan faydalanacaksınız. O bir kitap, bunun için var. "
"Ama okuyamadığım bir kitaptan nasıl faydalanabilirim ki? Harflerden oluştuğu konusunda bile yeterince şüpheliyim. " dedim kitabı incelerken. Sadece sembollerden oluşan bu tuhaf dil bana çince gibi zor ve anlaşılmaz gelmişti.
"İlk dersiniz bugün başlıyor, leydim. Sabırsız olmayın! Öğreneceksiniz. "
