SIYAH NUR

4. Bölüm

Nur sabırla bekliyordu dilinde zikir. Ne zaman bağırıp çıkartın beni burdan demek istese "Rabbin için sabret" ayeti aklına gelidi ve sustu. Zikir çekti. Gece yarısı oldu.
-Ne diyorsun kendi kendine. Dedi bayan memur.
-Zikir çekiyor um. Allah derki "kalpler yalnız beni anarak huzur bulur " kalbim huzur dolsun ve sabrım artsın diye zikir çekiyorum.
Daha önce alaylı bakan memur şimdi başka bakıyordu. Bir yandan korku bir yandan Allaha olan sıcaklığı bastırıyor du. Eğer karakoldakiler öğrenirlerse din konusunu konuştuklarını işinden olabilir hapse bile girebilirdi. 
-Aslında bende öğrenmek istiyorum söylediğin sözler beni cok etkiledi. Ama korkuyorum isimden olurum hapse girerim diye. Refleks olarak hemen arkasına baktı kimse yoktu rahatladı biraz daha yaklaştı parmakliklara sessiz bir tonla
-Abdest almak istermisin dedi.
-Yasaktı.
-olsun belki bir nebze olsa sana yardım ederim de kalbim ferahlar.
-Ama sen zor durumda kalırsın olmaz benim yüzümden azar işitme.
-Gece yarısını geçti kimse kalmadı.  Gel hadi. Dedi ve kapıyı açtı sessizce , lavaboya girince bir bayan memur çıktı.
-bu şu yobaz degilmi Ayten
-Evet Canan o
-Dikkat et abdest almasın yoksa komser seni öldürür.
-Biliyorum diye yüzünü eksitti ve iceri girdiler. Nur abdest alırken memur Ayten dikkatle bakıyordu ona belliki abdest nasıl alınır öğrenmek istiyor.
Abdest bitince yine iceriye koydu ve kapıyı kilitledi.
-Ben birazdan gelirim dedi ve gitti. Nur abdestin verdiği ferahlik ve vücudu daha fazla direnemedi yorgunluğa gözleri kapandı .
Memur Ayten kimse ye görünmeden abdest aldı abdest bitince kendini çok hafif hissetti . Huzur doluydu .
-Şimdi daha iyi anlıyorum sizi. Dedi içinden.  Huzur mutluluk kaplamıştı her yanını. Sevinçle Nur un yanına gitti. Ama uyudugunu görünce Mahsun Mahsun baktı gidip temiz bir battaniye getirdi sessizce açtı kapıyı ve üzerini orttü. Nur geç olmasına rağmen sabah namazından 10 dk önce uyandı. Alışmış tı. Her gece sabah namazından önce uyanır abdestin i alır anne ve babasını uyandırır ve Hasan ın üzerini örter yoksa uyuyamazdi tekrar. Anne ve babası uyanmalarina rağmen kalkmazlardi kızlarının onları cagirmasi çok hoslarina giderdi, Halime hanım her sabah kızına dua  ederek uyanırdı. Nur un aklına o anlar geldi. Gözünden yaşlar damladı.
-Annem kim bilir ne durumdasın. Hasanim canım kardeşim cok korkmustur benimle uyumasa korkusu geçmez ki. Allahım Allahım sabır ver bana.
Hıçkırıkları duyan Ayten hanım endişeyle koştu kapıyı açtı Nur'un yanına gitti . dayanamadi oda göz yaşı döktü. Sarıldı döndü gözlerinde parıltı vardı.
-Karar verdim istifa edeceğim ve Allaha kul olmaya çalışacağım.
Nur bunu duyunca az önceki hüznü kederi herseyi unuttu ve büyük bir sevinçle boynuna sarıldı.
-Ve sana bir müjdem daha var sabah serbestsin.
Bu haber çok mutlu etmişti Nur u. Sevinçten ağlamaya başladı.  Iki cok sevindirici haber.
-Gerçekten mi . beni cok mutlu ettin basıma gelen bu musibet senin kuruluşuna vesile oldu. Çektiğim bu çile feda olsun.
Kurulacağını duydu ya bu ona yeterdi. Ezan okudu. Gizliden abdest aldı yine ve sabah namazını kıldı.  Ayten yine ona dikkatle bakıyordu nasıl namaz kıldığına . duasinda şükür vardı. Saatler gecmek bilmiyordu ama sabrediyordu. Ve nihayet Ayten kapıyı açtı ve sevinçle.
-Serbestsin.
-Şükür olsun Rabbime . peki kitaplarım onlar ne olacak.
-Ben sana getiririm şimdi vermezler.
-Tamam dedi ve sarıldılar birbirlerine . karakoldan çıkıp hemen bir taksi çevirip bindi. Biran önce buradan kurtulmak istiyordu. Bir musibetin kaç hayra vesile olacağı ni bilmeden. Eve gidiyordu.