SIYAH NUR

7. Bölüm

Sabah erkenden evden çıktı. Halime hanım pencereden kızına bakıyordu. Kucağına aldığı Hasan el sallıyordu ablasına. İçi hiç rahat değildi ikisininde ama kuran ve islam yolunda hizmet yapmak zorundaydı. Iki sokak ötedeki caminin alt katında veriyordu derslerini. Öğrencilerini cok seviyordu. Kursa girdiginde huzur doldu kalbi. Talabelerin bazıları gelmişti. Biraz oyalanmak icin defterini çıkardı not alacaktı tefsirden bazi yerleri. Daldı gözleri , ne yazdığını bilmeden öylece yazıyordu sonra kendine geldi birde baktı ki sayfayı nerdeyse dolduracak hep aynı şeyi yazmıştı Ahmet. Birden sağına soluna baktı kimse gördü mü diye . kimse yoktu içi rahatladı. Sayfayı kesti katladı koydu kitabının arasına. Neden böyle birsey yazmıştı her ismini andığında mutluluk doluyor du. Gözleri parlıyor du. Sebebini bilmiyordu ama galiba seviyorum onu diye düşündü. Gidip diyemezdi ne edebi izin verirdi nede utanmasi. Sustu hüzünlendi.
-Hem kim bilir daha görürmüyüm. Dedi Kalbi acıdı . ders saati geldi.öğrencilerin. bazıları dersini vermek için geldi. Ve biri duha suresini okudu. Nur birden gözleri parladı.
-Evet evet doğru. Ayet doğru söylüyor zamanı gelince Rabbim benim kalbimdekini verecek sabretmem lazım. Dedi kendi kendine. Ici ferahladı yanan kalbine buz gibi su dökülmüş gibi oldu. Oh çekti gülümsedi.

Ayten hanım eve gelince eşine durumu anlattı.
-Yarın doktora gideyim diyorum.
-Olur diğer seferde beraber gideriz dedi. Dedi Özkan bey.
Özkan bey eşine küçük bir sürpriz yapmıştı .
-Ayten bak sana ne aldım.
Son derce guzel bir kuran almıştı eşine.
-Cok teşekkür ederim ama ben okumasını bilmem ki.
-Senin arkadaşın yok mu öğrenirsin onun yardımıyla. Ve bende artık senin gibi Allah yolunda gitmeye karar verdim.
-Gerçekten mi diye sordu Ayten hanım eşinin gözlerinin içine bakarak .
Özkan bey güldü.
-Evet gerçekten.
Ayten hanım gözyaşlarını tutamadi daha fazla ve ağlayarak Özkan beye sarıldı. Iki cok güzel hediye birden almıştı.
Sabah erkenden çıktı Ayten hanım randevu saatine yetismeye çalışıyordu. Ilk minibüse bindi elindeki karta bakarak adresi hatırlamaya çalışıyordu. Minibüs ten inip iki sokak daha yürüdükten sonra elindeki kağıda baktı. Evet dogru yerdeydi az ilerde ki sarı binaydı. Zile baktı. Dr. Ahmet aslan. Yazıyordu. Bastı. Az sonra doktor kıyafetiyle Ahmet gözüktü kapıda.
-Siz Ayten hanımdi değil mi.
-Evet .
-buyrun içeriye.
Ayten hanım içeri girdi . Ahmet stajyer çocuğa cay söyledi.
-Ne rahatsızlığınız. Var acaba
Ayten hanımin amacı Ahmetin ağzından laf almaktı. Eğer Nur u istiyorsa basgoz etmekti asıl amacı bir kac şey söyledi. Ahmet muayene ye başladı. Ayetn hanım sorular soruyordu Ahmet beye. Ne zaman Nur un ismi geçse gözleri parlıyor dikkatle dinliyordu. Gözden kacmayacak bir heyecan vardı üzerinde. Evet emindi Ahmet ne kadar gizlemeye çalışsada Nur u seviyordu. Daha fazla dayanamadı.
-Ahmet bak ben senin ablan sayılırım. Ben buraya hasta olduğum icin değil. Senin ve Nur icin geldim.
Ahmet bu durum karşısında oldukça şaşırdı.
-Nasıl yani.
-Ahmet bak kardeşim beni ablan bil ve bana herseyi anlat . Biliyorum ki ikinizde birbirini seviyorsunuz ve bir birinize itiraf edemiyorsunuz .
-Evet dedi Ahmet başını önüne eğerek. Nurda beni mi seviyor diye heyecanlandi .
Ayten hanım hafif tebessüm etti. Gözlemledigim kadarıyla evet dedi. Ahmet birqz düşündükten sonra çekmecesini açtı bir zarf çıkardı.
-Rica etsem bunu ona verebilirmiisn dedi .

-Tabiki . dedi ve zarfı alıp çantasına koydu.
Müsaade istedi kalktı. Arabaya binerek Nurun yanına gitti. Nur Ayten hanımı karşısında görünce sevindi.
-Sana iki müjdem var dedi.
-Ne güzel . Nedir peki?
- Kocam Allah yoluna döndü ve benim senin yanında ders karar verdi.
.
-Ne güzel tabiki.
-İkincisi ise dedi ve çantasından mektubu çıkardı verdi bunu Ahmet sana yolladı. .....