SIYAH NUR

6. Bölüm

Muayene bitmişti.  Ahmet çantasını toparladı.
-Durumunuz iyi fakat kontrole bir kac gün sonra yine geleceğim ilaçlarınızı intizamla kullanın Allahın izni benim vesilemle iyi olacaksınız.
-Cok sağol oğlum.
Ahmet tebessüm ederek yere baktı cebinden bir seker çıkararak Hasana verdi ve öptü.
-Otur birseyler iç oğlum.
-yok Efendim hastalar beni bekliyor bekletmeyeyim.
Belkide hayatının en büyük teklifiydi, biraz daha Nur a bakmak için en büyük teklifti ama hastaları onu beklerken nefsine uyamazdi. Son bir kez Nur a baktı . bir ömür o gözlere bak deseler beklerdi gitmezdi. Zoraki kendini toparladı.
-Tekrar geçmiş olsun.
-Sağolun cok teşekkür ederim.
-Estağfurullah dedi ve Ali beye baktı gülümsedi. Belli etmemeye çalışıyordu. -Ben gideyim artık.
-Tabi oğlum sana eşlik edeyim . Ahmet önden gitti Ali bey arkasından.
-Cok sağol oğlum Allah senden razı olsun
-Vazifem bu efendim daha sonra gelirim eğer bir değişiklik olmadıysa hastane ye götürürüz selametle kalın.
Ali bey Ahmet in sırtını sıvazladı. Merdivenlerden inerken minnet le bakıyordu arkasından.  İçeri döndü ve ailesiyle ilgilenmeye başladı. Kapı ustası ni çağırdı. Birlikte kapıyı onardılar.

Ahmet sol yanından vurulmustu. Daha önce hiç böyle olmamıştı. Arabasına binerek ofisine geçti saatine baktı diğer randevuya daha vardı.  Hastanedeki usulsüzlük ve rusvetten dolayı ne kadar cok teklif etsede ciddi para larda verseler hiçbirini kabul etmedi. Rusvetin ve usulsuzlugun olduğu yerde duramam dedi ve kendine küçük bir klinik açtı. Sadece kendisi ve stajyer bir cocuk vardı. Hastalarının ayağına gider ve sin derece iyi ilgilenirdi. Alanında parmakla gösterilen kişilerden di. Iki daire kiralamıştı birunde kaliyordu diğerini klinik yapmıştı.  Tek başına kaldığı için fazla esya yoktu evinde. Anne babasını bir kaza sonucu iki yıl önce kaybetmişti. Dairesi ne geçti. Koltuga uzandı. Gözlerini kapadı. Nur geldi hayaline gözlerinin içine bakarak gülümsüyordu sanki . Tebessüm etti . kendine geldi sonra ben ne yapıyorum dedi kendi kendine belkide sözlü birisiydi. Bu düşünce canını açıtmıştı . ne yapacağını şaşırdı. Ne yapsa aklı onda . Kalktı soğuk suyla abdest aldı ama olmuyor ateşi düşmüyordu . iki rekat namaz kıldı biraz hafifledi. Randevu saati gelmişti kalkti ve gitti.
Nur yaralı bir ceylan gibi odasına geçti kalbi ağrıyor du ama neden neydi canını acıtan şey. Terlemişti titriyordu.
Ailesine belli etmemek için odasına geçmişti ama Halime hanım anlamıştı.  Ahmetin kireç gibi olan yüzü herseyi anlatıyor du. Güzel ahlâki ve edebi hoşuna gitmişti.
Aradan uç gün geçti. Binaya bir araba yaklaştı intizamal örtülü bir bayan indi soför bagaj dan bir koli çıkardı yere indirdi ve tekrar binerek uzaklaştı.  Bayan elindeki kağıda baktı evet bu ev dedi üçüncü kata çıkacam galiba dedi. Yerdeki koliyi aldı zili yukarı çıktı.
Kapının önüne geldiğin de heyecanı arttı. Titreyen elleriyle zile dokundu. Bekledi kapı açıldı Nur kapıyı açtığında büyük bir sevinç ve şaşkınlık vardı yüzünde.
-Ayten abla sen.
-Evet Nurum ben ben artık böyleyim o batakliktan çıktım.
-Gel içeri konuşalım
Ayten hanım işini o sabah bırakmış ve eşine örtünecegini ve Allaha tam kul olmak istediğini söyledi. Eşi ne kadar karşı çıksa da kararlılığını görünce kabul etti. Eşini cok seviyordu. Onu kırmak istemiyordu . Eşinin bir kac günlük değişimi imanını sorgulamaya  itmişti. 
İçeri girdiler Halime hanım salonda tekli koltukta oturuyor du. Ayten hanım içeri girince ayağa kalktı.
-Hoşgeldiniz dedi.
-Hosbulduk.
-Anne bak bu Ayten abla.sana bahsettim ya o .
-Oylemi cok memun oldum kızım sana cok teşekkür ederim.
Ayten hanım mahçup bir şekilde başını eğdi.
-Ben Nur icin ne yapsam az. Dedi
Kendisine gösterilen yere oturdu. Koliyi verdi Nur a
-Bu senin kitaplar yeni aldım onlardan .
Nur bu habere cok sevindi kitaplarını cok seviyordu. Geldi Ayten hanıma sarıldı. Hasan odasından geldi elindeki oyuncak arabayla köşeye oturdu bu yabancı kadına tuhaf tuhaf bakıyor du. Ayten hanım Hasana gülümsedi çantasından küçük bir oyuncak çıkarıp verdi. Hasan yeni oyuncağını aldı ve neşe ile Oynamaya başladı. Koyu bir sohbet başlamıştı. Bir süre geçtikten sonra kapı çaldı. Nur kapıyı açtı önce babası sonrada Ahmet girdi içeri. Ahmet evde erkek olmadığını bildiği için Ali beyin is yerune gidip onu aldi birlikte eve gittiler. Fitneye sebebiyet vermek istemiyordu. Acil durum olmadığı sürece evde erkek yoksa girmezdi.
Nur Ahmet i karşısında görünce vücut sıcaklığı yine yükseldi.  Bası döndü. Kendisi de bilmiyordu neden. Böyle bir sey oluyordu.  Ahmet Nur a baktı bur an gözleri gözlerine değdi. Kalbi yandı susadi dili kurudu. Başını önüne eğdi Nur. Ali bey Ahneti yanına alakrak içeri girdi, Ayten hanımı gördü.
-Hoşgeldiniz
-Hosbulduk
-Bey bu bizim kıza yardım eden kadın işte ziyaretine gelmiş.
Ali bey bu duruma oldukça sevindi. Ahmet ayakta bekliyordu.  Hasan Ahneti görünce koştu sarıldı. Ahmet bu durumu bildiği için ona bir hediye getirmişti.  Hasan aldığı ikinci oyuncağı digerlerinin arasına kattı ve etrafata olan biten le alakadar olmadan oynadı.  Ahmet çantasını masaya indirdi.
-Bugün nasılsınız Halime hanım .
-Sağol doktor oğlum sükür iyiyim .
-son kez muayene edelim sonra da temelli kurtulun insaAllah.
Muayene ederken gözlerini yine Nur a bakıyordu.  Nur kaçamak bakışlarla Ahmete baksada bası hep yerdeydi bu durumu fark eden Ayten hanım hafif gülümsedi. Birbirlerini sevdikleri herhalinden belli oluyordu. Belliki ikisi de birbirlerine itiraf edemiyir cesaret edemiyorlar di. Ve
-Ahmet bey benim biraz rahatsızlığım var müsait olduğunuz bir vakitte kliniginize uğramak isterim. 
-Tabi olur dedi ve kartını verdi.
Tekrar muayene etmeye devam Etti.isi bitince  Ahmet
-Son derce iyisiniz ilaçları kullanmayi bırakabilirsiniz. Dedi
-Sağol oğlum Allah senden razı olsun .
Ali bey Ahmetle birlkte çıktı kadınlar rahat olsun lar diye. Ayten hanım biraz daha sohbet ettiktwn sonra oda müsaade istedi. Artık sürekli görüşmek icin sozlestiler. Nur kitaplığından birkaç kitap aldı ve Aytene hediye etti. J
-oku sana cok faydası olacak dedi.
-Cok sağol Nur dedi.
Ve elvden ayrıldı.  Elindeki karta baktı çantasına koydu. Araba bekledi gelen ilk taksi ye bindi. Yüzünde tebessüm vardı ...