renderia

İkimiz

Alışveriş merkezine vardığımızda önce çok aç olduğum için yemek yedik daha sonrasın da bir kafede bir şeyler içtik, hem de bu sırada kızımızın odasını planlıyorduk.
"Böyle çok güzel oldu! Pırıl'a atayım o benim göremediğim detayları ayarlasın"
"Tamam sevgilim, cidden çok güzel oldu umarım o da beğenir"
"Aa cidden beğenir, beğenir değil mi? Eda bir sorar mısın aşkım beğenmiş mi göstereyim mi karnına tableti?"
"Ne hahahqhahw Serkan saçmalama nasıl olacak o"
"Ne bileyim hissetmiyor musun sen"
"Dur ben bir sorayım"
"Göstereyim mi"
"Gördü o, deli deli hareketler yapmama gerek yok"
"Ahahhaa peki, sor bakalım"
"Anneciğim beğendin mi odanı acaba, hmm peki"
"Ne diyor"
"Babam abartmadan durursa çok beğenirim diyor"
"Yalancı yemezler, söyle gerçekten ne diyor"
"Beğenmiş babası, ama abartmasın da dedi tabii"
"Peki Liya hanım nasıl isterse, yediysen tatlını kalkalım mı çok işimiz var"
"Ne işimiz var yoruldum ben"
"Eda oyuncaklar, kıyafetler, oda dekorları falan"
"Aa doğru, tamam yorulmamışım hadi kalkalım"
"Eğlenceli olacak gibi duruyor"
"Evett"
Mağazalara doğru yürürken karnıma bakmaya başladığımda Serkan sordu;
"Bebeğim niye bakıyorsun karnına öyle"
"Çok kilo alacağım, çok çirkin oluca'm"
"Saçmalama Eda. Sen çok güzel bir kadınsın asla öyle bir şey olmayacak bu bir ikincisi güzel olduğun gibi hamilesin de ve bu süreçte kilo alman çok normal. İçinde bir canlı, bir insan taşıyorsun sonuçta değil mi? O gün geçtikçe gelişiyor ve büyüyor bu nedenle çok normal"
"Evet, ama yine de"
"Yine de falan yok, biz seni çok seviyoruz ve sen her zaman her şekilde çok güzelsin"
"Seni çoook seviyorum"
"Ben de seni çok seviyorum bebeğim"
İlk defa bir çocuğum oluyordu ve çok heyecanlıydım. Odasını planlarken heyecandan ölüyordum neredeyse... Ki hala öyleyim.
"Serkan n'aptın sen yaa"
"Ne yapmışım ya"
"Bebeğim bunlar ne daha 2 aylık bu çocuk bu kadar şeyle ne ara oynayacak giyecek"
"Ya giyer oynar, karışma... Eda sence bunun hangi rengi daha güzel bak bu pembe de güzel ama yeşil de güzel"
"Pembee"
"İkisi de güzel ama"
"Pembe ama"
"Eda çok üstüme geliyorsun hamileyiz biz"
"Sen değilsin ben hamileyim"
"Hayır babası olarak benim de duygularım var... Kırılıyor mesela"
"Ay Serkan ne istiyorsan al sevgilim karışmıyorum sana iyi alışverişler"
"Teşekkürler sana da"
"Hıhı bana da"
"Bir şey mi dedin"
"Yoo ne diyeceğim"
Hem yorulduğum için hem de Serkan'ın bu deli tavırlarına katlanamadığım için mağazadan ayrılıp kafeye gittim bir şeyler içerken Melo'yu ve Ceren'i aradım yanıma çağırdım. Yaklaşık 10/15 dakika sonra buradalardı.
"Edaa aşkım Serkan'la değil miydiniz siz"
"Serkan'laydık"
"Ee o eniştem nerede Dadam"
"Liya'ya servet yatırıyor"
"Ne serveti? Liya kim"
"Kızımız, ha size söylemedik adını Liya Gece koyduk"
"Ee servet ne iş?"
"Oyuncak ve kıyafet aldığını iddia ediyor ama aslında dünyayı alıyor"
"Yaa ne kadar heyecanlanmış, ee ne güzel işte Dadam senin niye suratın asık"
"Liya'yı öğrendiğinden beri hep Liya Liya Liya, benimle de ilgileniyor evet ama"
"Hmm, ya bak kızma ama sen abartıyor olabilir misin hani hamilelik hormonları falan"
"Hayır kızım ya ne hormonu ben de yeni yeni kendini gösteriyor o hormonlar... Ayrıca bilmiyorum sadece kırıldım, şımarık şımarık hareketler yapıyor. Daha doğumuna yedi ay olan çocuğa aldığı şeylere bak. Şimdiden çocuğun yok yok, ben böyle istemiyorum dur demesini varlığı yokluğu anlayabilmesini istiyorum. Tabii ki istediği bir şeyi ondan esirgemeyeceğim ama direkt ağzında altın kaşıkla doğacak çocuk, Aydan hanım da böyle yapacak kesin"
"Sen de haklısın Eda'm boşver şimdi çok heyecan yapmış sakin sakin söylersin o da anlar bence"
"Uzun haklı Dadam, eniştem annesi gibi uçuk kaçık değil"
"Umarım ama beni umursamıyor öğrendiğin beri ve bu kırıcı"
"Hayır yani sen yanından ayrılınca yanına gelmemesi ayrı bir garip"
"Söylemedim ki ben ona yanından ayrılırken"
"Haa, aramadı da"
"Farketmemiştir, zaten 20/25 dakika ancak oluyor"
"Hmm tamam, neyse ya böyle kös kös oturup Serkan Bolat'ı mı konuşacağız kalkın alışveriş yapalım! Hem çok güzel elbiseler gelmiişş"
"Valla çok güzel söyledin uzuncum e hadi"
"Kızlar ne elbisesi ya bir kaç ay sonra nasıl giyeceğim ben onları"
"Aa Eda 7 ay sadece sonra yine böyle olacaksın. Hem şuan da giyebilirsin"
"Doğru, e hadi o zaman... Hem biraz kafam dağılır"
"Aynenn"
Kızlarla kafeden ayrılıp mağazalar gezmeye başladık 1 saat oluyordu neredeyse ama elimizde çoktan bir sürü poşet olmuştu. Bir süre daha gezdikten sonra yorgun düştüğümüz için hem de bir çok şey aldığımız için eve dönmeye karar verdik. Ceren'in arabasıylaydık... Zaten Ceren üst katımızda yaşıyordu. Melo'yu bırakıp eve döndük, merdivenleri konuşa konuşa çıktık daha sonrasında bizim kata geldiğimizde Ceren'le vedalaşarak gülücükler saçarak eve girdim. Serkan koltukla oturmuş eğilmiş öylece duruyordu sevgilimi öyle görünce bütün neşem gitti adeta. O bin heyecanla dolaşırken ben ona haber vermeden yanından ayrılmış saatlerce de haber vermemiş sonra da gülücükler saçarak eve gelmiştim. Konuşmaya başladığımızda ben ayakta duruyor ne Serkan bana bakıyordu ne de ben ona o da oturduğu yerde çivili kalmıştı.
"Neredeydin Eda"
"Kızlarla"
"Kızlarla... Ne kadar güzel eğlendin mi bari"
"Yani, normal"
"Belki 20 hatta daha fazla aradım, duymadın mı"
"Hayır, özür dilerim"
"Belli ki pek eğlenmişsin, beni bırakınca"
"Normal dedim ya öyle sıradan"
"Sıradan... Hamile olduğunu öğreniyorum ve büyük bir heyecanla her şeyi ayarlamaya başlıyoruz... Ama fark ediyorum ki heyecanlı olan bir tek benmişim. Bir haber verme gereği bile duymadan saatlerce arkadaşlarınla alışveriş yaptın... Alışveriş yapmak istediğini söylesen beraber de yapabilirdik, senden önemli bir şeyim yok sonuçta"
"Hayır yani sadece öylesine oturuyorduk sonra kızlar şey yapınca"
"Alışveriş yapman beni alakadar etmiyor, ben o kadar heyecanlıyken beni haberdar etmeden neyse Eda... Sabah dış kapının dış mandalı mıyım diye sorarken ne kadar haklı olduğumu bir kez daha yüzüme çarpıldı, teşekkür ederim"
"Sevgilim benim amacım o değildi gerçekten çok özür dilerim"
"Önemli değil Eda, ben alışığım. En yakınlarım tarafından en ihtiyacım olan kişiler tarafından ikinci planda tutulmaya, umursanmamaya, dışlanmaya. Gerçekten hiçbir önemi yok. Sadece senden beklediğim davranışlar değildi, şaşırdım o kadar"
"Özür dilerim, ben bir an sinirlendim sana haber vermeden çıktım. Sonra da gurur yaptım"
"Neyin gururunu yapıyorsun ki onu anlamıyorum"
"Özür dilerim, sadece öğrendiğinden beri beni umursayıp sadece Liya'yla ilgilendiğini düşündüm"
Yavaşça ilerleyip Serkan'ın yanına oturdum, yüzüme döndü ve çok kırıldığı hatta ağladığı belli olan yaşlı gözleriyle bana baktı.
"Öyle bir şey yok. Çok heyecanlandım sadece, ama yanlışmış"
"Hayır hayır, asla değil. Öyle düşünme, çok normal heyecanlanman"
"Değil mi kim olsa heyecanlanır... Ama Serkan Bolat olunca bu kişi değişik oluyor"
"Hayır olmuyor, sen de herkes gibi bir insansın neden öyle olsun bu çok normal"
"Sana öyle hissettirdiğim için özür dilerim"
"Saçmalama, ben çok saçmaladım asıl ben özür dilerim öyle hissetsem de seni bırakıp haber bile vermeden gitmemeliydim, direkt gitmemeliydim yani"
"Olan oldu boşver"
"Nasıl boşvereyim Serkan haline bak... Çok yanlış bir davranıştı sevgilim çok özür dilerim çok. Seni hiç düşünmeden arkadaşlarımla geziniyordum"
"Hayır ben de abarttım, öğrendiğim de beri sadece Liya'yla ilgili konuşup onunla kafayı bozmuş olabilirim"
"Ben de en az senin kadar heyecanlıyım ve bu ikimiz için de çok normal. Sevdiğimiz insanla bir çocuğumuz oluyor ve bunun için heyecanlanmak abartmak her şey çok normal sevgilim"
"Ben de öyle düşünüyordum ama"
"Ben öyle yapınca... Haklısın sen de öyle düşümekte ne kadar özür dilesem az biliyorum çok kırılmışsın çok belli"
"Hayır hayır"
"Serkan yapma sevgilim, ben senin en ufak bakışından, hareketinden anlıyorum ne hissetiğini ne düşündüğünü"
"Özür dilerim"
"Hayır dileme, haksız olan benim... Gerçekten çok özür dilerim bir daha asla böyle yapmayacağım söz"
"Tamam, ama gerçekten söz değil mi? Çok korkuyorum sen de beni ikinci planda tutacaksın ve umursamayacaksın diye... Sıkılmazsın değil mi benden"
"Asla, çünkü senn"
"Benn?"
"Dünyanınnn en romantik robotusun"
"İyimiş"
"Söz sevgilim, asla sıkılmam. Sen her zaman önceliğimdin ve her zaman da öyle olacaksın, seni çok ama çok seviyorum"
"Ben de seni seviyorum güzelim"
"Böyle üzgün üzgün durma çok üzülüyorum"
"Neler aldın göstersene"
"Yani çoğu hamileyken olmayacak hatta hiçbiri ama sonra giyerim n'olacak ki"
"Aynen öyle yaparsın bebeğim, hadii göster"
"Sen de göster"
"Nasıl göstereyim kızım"
"Giy demiyorum herhalde deli"
"Haa gösteririm tamamm"
"Ben göstermesem çok üşendim şimdi hepsini giy çıkar yapmaya"
"Yaa hadi ölmezsin merak ettim"
"İyii"
Aldığım kıyafetleri giyip Serkan'a bildiğiniz defile yaptıktan sonra son kıyafeti de çıkarıp pijamalarımı giyip yanına döndüm.
"İn çık in çık öldüm ya"
"Ben kucağıma alır çıkarırım bir dahakine"
"Ahhaha küçücük çocuk gibi defile yaptırdın bildiğin bana ya"
"Hahahaaha"
"Küçükken annemle ya da babamla aldığımız kıyafetleri diğerine göstermek için de böyle yapardım. Ne aldın giy göster tamam göstereyim sonra defile yapardım bildiğin"
"Liya da yapar mı bize"
"Bilmem yapar belki ahahaha"
"Hepsi çok yakışmış sana bu arada"
"Teşekkür ederim, kendimi yarışma programında gibi hissetim öyle bir oturmuşsun bir de puanlıyorsun ki sanki de jürisin ya"
"Hahahah"
"Sen alınca ben de öyle yapacağım"
"Yaparsın güzelim"
Biraz daha sohbet ettikten sonra odaya çıkıp uyuduk.