Yalnız Mıyım ?

İntihar

Yine çok uzun değil amaetkili ve okula gitmeden yazıp bitirdim bu kadarı olsun akşam bir bölüm daha atabilirim iyi okumalar :*

Telefonumun çalmasıyla ondan ayrıldım

-Ben telefonla konuşup geliyorum dedim kafa salladı herkes

-Çabuk ol dedi gülümsedim dışarı çıkıp telefonu açtım bir süre ses gelmedi

-Alo

-Alo Çağla

-Kimsiniz

-Aa tanımadın mı beni dedi ah lanet olsun bir sen eksiktin deme üstüme üstüme gelin

-Neyse konuya gireceğim hayırlı olsun

-Ne

-Ardayla işi pişirmişsin

-Ne diyosun lan den

-Mutlu musunuz bari

-Sana ne

-Sordum kızım neyse onu da öldürme planların mı var merak ediyordum

-Ne dedim başka ne diyebilirdim ki ne saçmalıyor bu kız

-Mert’ten bahsediyorum hani onu öldürdün ya

-Ben

-Öldüreceksin bunu biliyorum dedi hayır ben ben yapmadım

-Ben yapmadım onu

-Kim yaptı dedi evet kim yapmıştı

-Sadece ikiniz vardınız dedi haklıydı

-A-ama kaza oldu dedim öyle olmuştu

-Arabayı sen sürüyordun deme dedi soru sormuştu ama cevabı oda biliyordu

-Ben senin yerinde olsam Arda’dan uzak durardım hatta herkesten sen yürüyen belasın

-Seni bulucam bunu biliyorsun deme

-Dene dedi telefonu suratına kapattım

-Deneymiş salak dedim odaya geri döndüm arda belime sarıldı

-Sorun ne

-Yok bir şey

-Bembeyaz olmuşsun

-Hayır şey sorun yok iyiyim Ada nerede

-Bir yere uğramak istiyormuş dedi kafa salladı bir saat kadar orada durunca Arda ve ben çıktık hastanenin önünden taksiye bindik elini omzuma attı bende kafamı göğsüne koydum

-Ee nereye gidelim ?

-Sahile gidelim mi ? dedim kafamı kaldırıp ona baktım kafa salladı

-Gidelim güzelim dedi sonra yine kafamı göğsüne koydum mutluydum onun yanındayken çok mutluydum hem de sahile geldiğimizde indik buraya onunla geldiğimizi hatırlıyorum elimi tuttu ve sahilde yürümeye başladık sahil bu aylarda sessizdi iskeleye geldiğimizde oturup ayaklarımızı denize uzattık ona yakın olmak bana acı veriyordu çünkü ona zarar verecektim biliyorum ama aynı zamanda ondan ayrılamıyordum çünkü beni mutlu ediyordu bu bencilceydi sanırım acı bir şekilde gülümsedim

-Ne düşünüyorsun ?

-Seni ne kadar sevdiğimi dedim güldü

-Benim kadar sevemezsin

-Emin misin ?

-Evet

-İlk ben sevdim seni hatırlatırım dedim güldük telefonuma mesaj
geldi “Yaptığın herşey için teşekkür ederim bu kimse yüzünden değil benim yüzümden Arda’ya ve Deniz’e iyi bak onları bırakma. Seni çok seviyorum-Ada”

-Ne

-Ne oldu

-Ada nerede ?

-Hastanedeydi

-Kalk dedim o sırada Deniz’i aradım

-Neredesin dedim

-B-ben Ada nerde Çağla dedi sesi o kadar çaresiz geldi ki

-Hastanede gördük en son orada buluşalım dedim telefonu direk kapattı yoldan geçen taksinin resmen önüne atladım durması için Arda’nın elini tuttum ve hızla taksiye bindik

-Kızım ne atlıyorsun müşterim var benim in

-Yürü acelem var dedim o kadar kızgındım ki

-Hastaneye dedim adam kafa salladı ve hareket etti

-Hızlı hadi diye bağırdım adama gaza bastı

-Ne oldu ?

-Ada kendine bir şey yapacak herhalde dedim mesajı gösterip Arda’nın gözleri açıldı

-Bu olamaz yapamaz deme

-Bilmiyorum Arda neden yapıyor bilmiyorum hastanenin önüne geldiğimizde bir kalabalık vardı gözlerim doldu hızla oraya koştuk zaman sanki durdu her şey o kadar yavaştı ki tüm gücümle koştum Deniz en öndeydi iki kişi onu tutuyordu ona baktım sonra yukarı Ada yukardaydı hıçkırıkları buradan duyuluyordu Deniz bana baktı ağlıyordu onu ilk defa ağlarken gördüm ilk defa bu kadar çaresiz

-Çağla onu bana getir dedi kafa salladım

-Sakin ol onu almadan oradan inmem dedim ve hızla hastanenin ek binasına yöneldim bu kız ne yapıyordu böyle anlamıyorum merdivenler ikişer üçer çıktım çatı katına çıktığımda Ada hala oradaydı ve ağlıyordu arkasına baktı

-Çağla lütfen gelme dedi elleriyle

-Sen aklını mı kaçırdın gerizekalı dedim itfaiye sesleri geliyordu

-Amacın ne neden yapıyorsun ?

-Ben konuşamıyorum bile Deniz benimle olmamalı

-Ne alaka kızım o seni seviyor

-Ama bu ona haksızlık kimse benim gibi birini sevemez hem ailem herkes bana yalan söyledi ameliyat olursam ölebilirmişim dedi bunu nasıl öğrendi

-O zaman ayrıl dedim

-Yeter ki sana bir şey olmasın ben birini daha kaybedemem Ada dedim yavaş yavaş ona yaklaşıyordum

-Ben onsuz yaşayamam dedi ellerini indirdi  yanına geçtim

-Sen atla bende ardından atlarım kafasını iki yana salladı

-Bu yaparım ben dayanamam Deniz aşağıda ağlıyor onu ilk defa böyle görüyorum böyle acı çekmiş halde dedim

-Ağlamasın dedi o sırada çatı katına iki kişi girdi Arda ve Deniz

-Ağlamıyacak dedim arkasını gösterip arkasını dönünce onu uzaklaştırmak için ittim onu itmemle ayağımın kayması ve yerden kesilmesi bir oldu Arda kenara doğru gelip elimi son anda uçlarından tuttu

-Sakın bırakma seni çekicem dedi kafa salladım ama parmak uçlarım kayıyordu ölüceğimi biliyordum oda biliyordu gözleri doldu bir yaş yanağından yüzüme düştü Deniz'de kenara geldi Arda'yı tuttu

-Çağla dayan dedi bana Arda'nın elini tuttu Deniz beni çekerken parmaklarım daha fazla dayanamadı 

-Arda dedim ve parmaklarım Arda'nın elinden ayrıldı 

-Çağla diye bağırdı