Yalnız Mıyım ?

-4-

Resim Çağla :) yorumlarınızı bekliyorum :)

-Selam bayanlar deyince istemsizce selam dedim

-biz şu masada oturuyoruz sizde bize eşlik eder misiniz ? dediğinde kaldı

-ah dışarısı soğuk Nursiş üşür dedim ne yapabilirim ilk bu bahane geldi

-Yo ben üşümem dışarısı o kadar soğuk değil dedi Nursiş Ah ya

-Sizi rahatsız etmeyelim dedim masaya bakarak Ayşe teyze Mehmet amca ve Aysun vardı beni görünce el salladılar Ayşe teyze gelin işareti yaptı Can’da galiba onlara bakıyordu ki onlara döndüğümde

-Pek rahatsız olacak gibi değiller dedi mecbur o tarafa yürüdük siparişleri falan verdik konuştuk Ayşe teyze Aysun  ve Can’ın küçüklüğünü anlatırken gülmeden duramadım o sıra Arda’nın sahile doğru yürüdüğünü görmüştüm bize doğru bakarken göz göze geldik kalbim hızla atmaya başladı o hemen önüne döndü Aysun’a kaş göz işareti yaptım

-izninizle ben lavaboya kadar gideceğim diye kalktım Aysun da  ‘bende geliyorum ‘deyip kalktı .Tuvalete doğru gittik

-Ne oldu

-Hiç sadece biraz nefes almak istedim işte gel sahile inelim azıcık dedim koluma girdi sahile geçtik havayı iyice içime çektim çantamdan sigara paketini çıkarttım Aysun’a uzattım istemedi birini ağzıma koyup yaktım

-Sen sigarayı hani bırakıyordun 

-ya işte biz ayrılamıyoruz boş ver sen ne yaptın bu aralar hani Deniz vardı

-oo bitti bile çoktan hem sen nereden biliyorsun

-bilmeyen mi var

-doğru sen ne yaptın bu aralar çok meşgulsün

-Söylerim ama garipseme ve kimseye söyleme

-kızım senin ne boklarını biliyorum garipsemedim hiçbir şeyi de garipsemem ve söz

-işaret dili öğreniyorum dedim durdu ilk bana baktı kahkaha attı

-güzel şaka deyince tek kaşımı kaldırmaya çalıştım ki yapamadım

-sen ciddisin neden

-şey bilmem yani merak işte oyalanmak gibi ay boş ver dedim Arda’yı gördüm ama o bizi görmezdi çünkü iskelede ayaklarını suya uzatmış oturuyordu

-artık dönelim mi bizi merak ederler dedim kafa salladı akşam bizi eve Can bıraktı ilk önce Nursiş’i evine yakın bir yerlerde indirdi sonra bize doğru sürdü bizim eve gelince durdu ikimizde konuşmuyorduk en sonunda sessizliği o böldü

-Yarın ne yapacaksın şey diyecektim belki buluşuruz bir şeyler yaparız dedi kapıyı açtım

-işim var deyip hızla kapıyı kapattım eve girdim ben kimseye ikinci bir şans vermedim ne hakla bana bunu der ki odama gittim yeterince şişmiştim zaten eşofman geçirdim sonra yukarıdaki odaya gidip koşu bandında biraz vakit geçirdim yorulduğumda cam kenarına geçip perdeyi açtım tam karşıki eve bakıyordu karşımda odaya kapı açıldı içeri bir gölge girdi sonra biri daha gölgeler geçti kavga ediyorlardı galiba bağırışları buraya gelmiyordu ama kavga ettikleri belliydi ayıp olmasın diye camı kapattım tamam merak ediyordum ama ayıp ayıp aşağı indim üstümü değiştirdim facebook’a girdim bir sürü mesaj arkadaşlık isteği bildirim falan  ilk arkadaşlık isteklerine baktım astında hiç bakmadan hepsini kabul ederdim ama Arda istek yollamış mı diye bakmam lazım otuza yakın kişi arasında arda yoktu belki engeli vardır mesaj atmıştır diye mesajlarımı açtım atomların can ve bir sürü kişiden mesaj almıştım bazıları fotomu beğenir misin yazmış ne bu ergen bozuntusu arda ne mesaj atmış ne istek yollamış belki girememiştir a yazdığımda direk arda çıktı e o da alışmış girdim hayır bu sabah facedeymiş durum paylaşmış belki de ben yollamalıydım ah bana ne ya çiğdemi açık görünce kamera açtık