Yalnız Mıyım ?

Dayak

Selam yorum ve voteleri bekliyorum :) Resimde de Büşra var :D

-Ada’dan-

Çağla telefonu kapatınca hemen evden çıktım ona kızgındım ben sadece ameliyat olmak istiyordum Deniz için çünkü o beyinsizi seviyordum parka gittiğimde Çağla yoktu karşıma Deniz çıktı gözlerim şaşkınlıktan açılmış ona bakıyordum

-Şey Ada ben bir şeyler söylemek istiyorum dedi ona bakıyordum sadece

-Ben üzgünüm ben ne diyeceğimi aslında bilmiyorum bile ama özür dilerim yaptığım affedilir gibi bir şey değil haklısın ama nolur bana bir şans daha ver lütfen dedi arkamı dönüp gidiyordum affedemezdim bana yaptığı çok kötüydü

-Gitme dedi arkamdan ama devam ettim

-Seni seviyorum diye bağırdı durdum olduğum yerde gitmek istiyordum hiç durmadan hatta koşmak istiyorum

-biliyorum ben malım salağım ama kendimi çok güvensiz hissettim bana cevap vermiyordun bakmıyordun ki herkes benle konuşurdu ille sevmesine gerek yoktu yani aşık olmasına falan ama benle konuşurlardı kendimi çok değersiz hissettim bunları kendim bile kabullenmedim ilk başta ama Çağla doğru korkağın tekiyim anladım seni seviyorum ben hatta köpek gibi seviyorum aşığım sana dedi ona döndüm

-Ben hep seni düşünüyordum benle konuşmadığına üzülüyordum senle konuşmak için herşeyi yaptım üzgünüm sensiz olmuyor dedi bana yaklaşmıştı bira kokuyordu içmişti galiba, galiba değil içmiş bildiğin

-Biz bir şekilde anlaşırız bu sorun değil ben seni istiyorum seni seviyorum benimle çıkar mısın dedi bunu dedi mi cidden ben rüya görüyorum az sonra uyanacağım deme bir el sallandı gözümün önünde

-Ee şey cevabın ne dedi ona baktım gülümsedim istemesem de oluyor işte sonra ona sıkıca sarıldım biraz parkta oturduk o konuşuyordu bende söylemek istediklerimi telefonun mesaj yerine yazıyordum o beni güldürmeyi başarıyordu beni evime kadar bıraktı o bayırı çıkarken evin duvarının kenarında ayaklarını kaldırıma uzatmış biri oturuyordu yaklaşınca onun Çağla olduğunu anladık koşarak yanına gittik etraf bira kokuyordu sarhoştu

-Çağla’dan-

-oo geldiniz mi kızım sen hemen eve gir gece geç saatlere kadar buralarda mı dolaşıyorsun sen kız başına bir de dedim Ada gülümsedi

-Ada ben üzgünüm onları demedim say ama hala ameliyat olamazsın dedim surat astı

-Üzgünüm dedim Deniz Ada’ya döndü

-Sen istersen eve gir onla ben ilgilenirim dedi Ada kafa salladı Deniz beni kaldırdı eve girdik Uday koltukta beni görünce hemen kalktı

-Üff yürürüm ben dedim bıraktı yere düştüm umursamadan gözlerimi kapattım ve uykuya daldım

Uyandığımda yatağımdaydım hemen alt kata inip kahvaltı yaptım bugün neşeliydim dünkü olanları tabi unutamadım ama bugün içinde bir his vardı ve mutluydum sanki güzel şeyler olacak gibi Uday daha yeni uyanmıştı

-Ee nasıldı New York dedi Nursiş

-Harikaydı çok güzeldi bir adam bize yaklaştı bir şeyler konuşuyor ama anlamıyoruz adam Fransız ben İngilizce ve Almanca biliyorum ama Fransızca çok az biliyorum yani anca anlarım adamı dinledik falan yer soruyor ama nereyi soruyor anlamadım bir yer tarif ettim neresi olduğunu ben bile bilmiyorum adam teşekkür edip gitti bizde güldük falan yanlış yere gidiyor diye bir saat sonra bir yerden geçiyorduk adam karşımıza bir çıktı bize nasıl ters bakıyor görmen lazım korkup hızla oradan topukladık