Yalnız Mıyım ?

Ada

Yb yorum ve vote yaparsanız çok sevinirim :D İyi okumalar :* Bu arada karakterlerdedeğişiklik yapmak istiyorum yani başroldekileri (Ada Arda ve Çağla ) bunu hakkında ne düşünüyorsunuz mesaj yada yorum atabilirsiniz yada önerdiğiniz birileri varsa yazabilirsiniz çok sevinirim :D Bu arada resimde Deniz var :D

 -Uday ben Ada’yla gidiyorum sonra ararım seni 

-Neredeydin hanımefendi hesap vermelisin

-Şuan değil evde konuşalım dedim kafa salladı Ada’nın koluna girdim

-Üzgünüm böyle bir şey olacağını bilseydim hiç gitmezdim yemin ederim ki gitmezdim

-Sorun değil dedi dudaklarını oynatarak okulda böyle konuşuyorduk alışmaya başladım

-O zaman bi gülümse dedim güldü

-New Yorktaydım başımıza ne geldi Ozan ben Cansu gençlerin takıldığı bir mekana gittik falan oranın sosislisi çok güzeldi ben işte sosisli aldım yemeğe başladım arkamdan biri omzuma dokundu ona döndüm bir çocuk bana baktı sonra gülmeye başladı Ozanlarda bana bakıp gülmeye başladı meğer yüzüme ketçap bulanmış ketçapı alıp çocuğun yüzüne sıktım azıcık mekandaki herkes gülmeye başladı birkaç kişi hariç onlar gergindi çocuk gülmeye başladı çocuk oranın popisi gibiymiş çok da tatlıydı görsen varya tanıştık orada ya telefon numarasını da verdi ama görsen yersin

-Kimmiş tatlı olan dedi arkadan bir ses Büşra tek kaşını kaldırmış bize bakıyordu ikimizde ufak bir çığlık atıp sarıldık

-Beni görmeden gidiyordun yani

-Üzgünüm tamamen aklımdan çıkmışsın

-Aman boş ver Ada ben üzgünüm kütüphaneye gitmeseydim tek kalmazdın benim suçum dedim Ada omuz silkti

-Neyse biz gidelim yarın okuldayım zaten dedim bir daha sarılıp ayrıldık

-Ada dedi önümüze çıktı Deniz Ada başka tarafa baktı

-Ada ben… ben üzgünüm cidden öyle bir şey demek istemezdim bunu neden yaptım onu bile bilmiyorum cidden dedim Ada onun yüzüne bile bakmadı kafasını yere eğdi

-Ada lüt-

-Deniz uzatma dedim ve ilerlemeye başladım tabi Ada’da benimle taksiye bindik Ada’nın gözleri doldu

-Biliyorum hayatım onu seviyorsun bıraksaydım affederdin bunu da biliyorum ama affetmek yok öyle kolay kurtulamaz sana yaptığı affedilemeyecek bir şey dedim bana baktı ellerini kaldırdı

-Hastaneye gidebilir miyiz yaptı elleriyle

-Neden

-Çünkü ameliyat olmak istiyorum bir gün almalıyız randevu

-Peki annen dedim ama ellerini kaldırdı

-Umurumda değil ona söyleme lütfen dedi o kadar kötü bakıyordu ki  kafa salladım bana sarıldı

-Ama bir şey için söz ver bir daha asla okulun ortasında ağlamayacaksın kimse özellikle onlar senin üzüldüğünü görmesinler güçlü ol bitanem dedim kafa salladı hastaneye geldiğimizde Ada doktor kapısının önünde durdu girmek istemiyordu korkuyordu

-Tamam ben hallederim gidip bir gün alacağım sadece dedim bir daha sarıldık telefonum çaldı Arda arıyor açmadım ama ısrar etti Ada’dan uzaklaştım Ada oturdu

-Ne var

-Neredesiniz

-Sana ne

-Çağla bi düzgün cevap versene