Yalnız Mıyım ?

Duramıyorum

kız gelip madalyayı verdi sonra Arda’ya göz kırptı göz mü kırptı o kız lan kırarım kafanı yanlarına gidip kızın kolundan tuttum

-sen ne yapıyorsun lan

-ne ya dedi yapmacık

-bak o göz kapaklarını oyarım senin dedim kız geri çekildi Arda beni tuttu kafamı kaldırıp ona baktım gözlerimiz birleşti o güldü bense sinirliydim o sırada flaş patları elinde şipşak –çektiğin resmi çıkartan- fotoğraf makinesi olan bir kız bize bakıp gülümsedi çıkan fotoğrafı salladı resim kendine geldi sonra resme bakıp gülümsedi ve bana uzattı resme baktım çok hoş çıkmışız Arda madalyayı boynundan çıkarıp benim boynuma taktı kulağıma eğildi

-teşekkür ederim dedi gülümsedim o kız bir fotoğrafımızı daha çekti ve bunu da Arda’ya uzattı herkes Arda’yı tebrik etti sonra ben  kızın yanına gittim elimi uzattım

-merhaba ben Çağla

-bende Büşra dedi

-hangi okuldasın

-şu arkalarda bir tane özel okul var onda

-e bende seni gördüğümü hatırlamıyorum

-yeniyim dedi Arda yanımıza geldi kıza elini uzattı

-Arda dedi kızda tutup elini salladı

-Büşra dedi

-bizim okula yeni gelmiş

-ya çok sevindim dedi Arda sonra kıza resimler için teşekkür ettik falan gittik geri döndük taksiden indik

-her şey için teşekkürler dedim madalyayı çıkarmaya kalktım

-sende kalsın hatıra dedi sarıldık içeri girdim daha okulun bitmesine bile var bodruma inip kutulardan birinde duran kaykayımı aldım bayırın başına geçtim

-evet yapabilirsin dedim bir ayağım kaykaydaydı kendimi hafif itip öteki ayağımda kaykaya koydum evet bu uçmak gibi bir histi ama çok hızlandım ne oluyor nasıl duracağım kahretsin dedim etrafa baktım yolun oradan araba geçiyordu karar ver ya arabaya çarpıp hastaneye yada atlayıp aşağı kadar yuvarlanırsın yüzün çizilir izler kalır ahh tamam ben burada kalsam iyi olur korkudan gözlerimi kapattım ve çığlık attım birinin kolumdan tutmasıyla kenara doğru savruldum gözlerimi açmaya korkuyordum belki de acı çekmeden ölmem istenmiştir göz kapaklarım hafif hareket ediyordu gözlerimi yavaş yavaş açtım Arda’yı gözlerime bakarken gördüm tam o sırada bir ses geldi arkama baktım kaykay arabanın altına gitmiş ve parçalanmıştı nefesimi bıraktım

-ne yapıyorsun canına kastın mı var amacın ne diye bağırdı Arda

-ben sadece siz o kadar güzel kayıyordunuz ki ben bir şansımı denemek istedim dedim kafam yere bakıyordu ve sesim kısık çıkmıştı

-hiç aklına gelmedi mi bayırdan kayıyorsun ya burada olmasaydım araba çarpacaktı sana salak

-bana bağırmayı kes geri zekalı bu kadar umursama en fazla ölmüş olurdum seni ne ilgilendiriyor ki ah pardon Simge’yi unuttum gerçekten özür dilerim dedim arkamı dönüp gitmeye başladım eve gitmiyordum sahile gidiyordum sonra koşmaya başladım kısa yollardan geçtim

-Çağla lütfen dur dedi Arda ama dinlemedim durursam eğer ağladığımı görecekti duramazdım sahile gelince nefes nefeseydim nefesimi düzene sokmak için yavaşladım o sırada biri kolumu tuttu gözlerimi sildim arkamı döndüm

-ne var git başımdan

-ben öyle demek istemedim

-hep öyle olur zaten