Eğer hikayeyi bir kişi bile okuyorsa lütfen yorum yapın devam etme konusunda emin değilim aslında devam etmek istiyorum ama boş yerede uğraşmak istemiyorum çünkü gerçekten çok uğraşıyorum yorum yaparsanız çook sevinirim :) Resimdeki Arda :)
-Siz tanışıyorsunuz her halde dedi Sevgi hanım
-ah sayılmaz yani aynı okuldayız dedim
-Şey anne bir iki kere gördüm ama şey boş ver dedi elini uzattı
-Ben Arda seni zaten biliyorum buda Ada dedi kızı göstererek kıza elimi uzattım gülümseyerek tuttu ve salladı
-Çağla dedim kıza bakarak sonra kadına döndüm
-Tanıştığıma çok memnun oldun ben artık gidiyim bir sorun olursa yan taraftayım her zaman gelebilirsiniz dedim
-Bizde çok sevindik sende bir sorun olursa gelebilirsin dedi kapıya doğru yürüdüm kapıdan çıkınca
-Kek için tekrar teşekkür ederiz
-Rica ederim iyi geceler
-Sana da dedi ve hızla eve gittim kapıya gelince anahtarımı bulamadım kahretsin yine düşürdüm tam arkamı döndüm bahçe kapısından giren Arda’ya baktım elinde anahtarım vardı
-Şey anahtarını düşürmüşsün dedi bana uzatırken
-Teşekkür ederim
-bir şey değil dedi kapıyı açmak için döndüm
-demek burada oturuyorsun
-Evet maalesef
-neden bence güzel
-alışveriş merkezine çok uzakta yürümek ölüm gibi geliyor
-araban yok mu dedi donup kaldım
-Şey var var ama ben pek sevmem arabaları yani yürümek iyi neyse iyi geceler deyip direk eve girdim ondan sonraki bir hafta normal geçti okulda bir olay yoktu yani ne kavga ettim nede birini öptüm ki birini öpmem bir olay değildi ama bir haftadır kimseyi öpmemem bir olaydı ama istemiyordum işte okulda Arda’yı görüp duruyordum onu bir daha öpsem bir şey der miydi acaba yok yapamazdım Cuma günü yine eve yürüyerek gidiyordum bayırı çıkarken birinin hızla nefes alışını duydum arkamı döndüm
-Hala alışamadın mı ?
-Alışmak mümkünmüş gibi konuşuyorsun
-Karşında örneği var
-ah tabi alışmak için kaç kere çıktın bu bayırı
-16 sene bu bayırı çıkıyorum aslında bir yaşında yürümeye başladığım için 16 senedir çıkıyormuşum dedim bir şey demeyecek kadar yorgundu elimi uzattım bana baktı
-eğer tutarsan seni çekerim ben alıştım sorun olmaz dedim tek kaşını kaldırdı –ki bu onu oldukça çekici kılıyordu-
-ağırımdır ama
-12 tane ağzına kadar dolu alışveriş poşetiyle çıktım burayı dedim
-ov o kadarda değil pes ediyorum yoksa yuvarlanıp gideceğim dedi elimi tuttum çektim
-kaykaya binebiliyorsun yani dedim gözlerimi kaykaya doğru çevirdim
-ah evet yani bir aracım olmalı
-araban yok muydu ?
-ah hayır 16 yaşındayım
-Bende ama bunu bana sormuştun
-evet ama ailen evde yoksa o arabanın sana ait olduğunu anlamak zor olmadı gerçekten nasıl izin veriliyor sana araba için yani polisler falan
-Babama sorman lazım hem çok kullanmıyorum şehir dışına çıkarken falan dedim çoktan onların evine gelmiştik
-Sen kullanmıyor musun ?
-neyi
-Kaykay kullanmıyor musun ?
-Ah evet kullanamıyorum biraz beceriksizim dedim o sırada Sevgi hanımın sesi geldi ikimizde kapıya doğru döndük
-Arda geldin mi ?
-hayır anne hala okuldayım
-ah birde benle oyun oynuyor ah merhaba Çağla
-Merhaba Sevgi hanım nasılsınız
-İyiyim hayatım Sen
-İyiyim
-Bu akşam bize yemeğe gelmeye ne derisin dedi
-çok isterdim ama bu akşam Nursiş’i yemeğe çıkaracağım dair söz verdim çıkmayınca sonra onla ilgilenmiyorum diye beni fırçalıyor ama başka zaman isterseniz seve seve kabul ederim dedim güldü
-tabi sana kapımız her zaman açık neyse ben içeri geçiyorum çocuklar bu arada geçen getirdiğin kek çok güzeldi Nursişe benim için söyler misin ellerine sağlık dedi
-aslında keki ben yaptım deyince şaşırdı ama belli etmemeye çalışarak gülümsedi
-O zaman ellerine sağlık çok beceriklisin dedi ve içeri girmek üzeri arkasını döndü
-vay demek keki sen yaptın
-ne o inanmıyor musun ?
-Pek inanamadım bir ara bir daha yaparsan inanabilirim
-yani keki beğendin mi ?
-öyle bir şey demedim deyince elimi karnına doğru savurdum acı çekermiş gibi yaptı
-ahh abarttın gören öleceksin sanacak dediğimde gülmeye başladı
-Sen gül gül neyse ben artık gideyim akşam birini yemek ısmarlayacağım
-teşekkür ederim
-neden
-hem yardımın için hem de kek için dedi güldü hafif el salladım ve içeri girdim
-Nursiş ben geldim diye bağırdım mutfaktan sesler geliyordu mutfağa geçtim annem babam karşılıklı yemek yiyordu nursişde servis yapıyordu
-Hoş geldin çağla dedi annem ve babam yanlarına geçip oturdum mutfakta gözümü gezdirdim kapıdaki bavulları gördüm
-ne büyük sürpriz dedim onlara dönerek
-ne sürprizi kızım bu gün geleceğimizi biliyordun dedi babam
-Aslında tam bir hafta önce gelmeliydiniz
-Ah yanılıyorsun bugün gelecektik ve buradayız
-Neyse anlaşılan yine bir yere gidiyorsunuz
-ah evet şey Londra’ya
-Ah çok iyi bende gelebilir miyim Londra’yı çok seviyorum
-Sen Los Angeles’ı seviyordun
-Hayır anne en sevdiğim şehir Londra buna eminim dedim sessiz kaldılar bir süre sonra sessizliği babam bozdu
-Okulun var bilirsin derken sözünü kesip
-ya tabi bilirim eğitim çok önemli deyip masadan kalktım
-ukalalık yapma dedi annem dinlemeden ben aşağı inerken annem Nurseli kızın nasıl dedi aşağı inip üstüme bir gömlekle pantolon geçirdim yukarı çıktım annemler gitmişti bile ne çabuk ve veda etmeden
-nursiş bana hiç kızından bahsetmedin dedim darılarak
-şey yo bahsettim desenin beni dinlediğin mi var hem hadi artık acıktım
-tamam cüzdanım aşağıda kaldı hemen alıp geliyorum dedim aşağı indim neden böyle dedi ki hani normalde istemediğim kadar açıklama yapardı neyse cüzdanımı alıp yukarı çıktım
-taksi çağırıyım dedim ilk evin yanındaki arabaya baktı sonra bana kafamı olumsuz anlamda salladım taksi gelince binip restoranda gittik içeri girerken Can karşıma çıktı...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnız Mıyım ?
Novela JuvenilÖlmüş bir eski sevgili ve yeni bir aşk.. Çağla'nın Hikayesi.. Kimse yalnız değildir ya da herkes yalnız mıdır ?