Yalnız Mıyım ?

Ani Bir Kararla New York

Yeni bölüm :D Resimde Ozan var :D

Aramızda iki üç adım kaldığında yalpalayarak düşüyordum Can beni tuttu kalarken onu duvara ittim ve öpmeye başladım Arda’ya olan bütün sinirimi çıkarmaya kararlıydım okuldakiler şaşkındılar bunu biliyordum çünkü sesleri geliyordu müneccim falan değilim yani biri kolumdan tutup beni geriye çekti

-Ya naptığını sanıyor dedim Ada olduğunu görünce durdum beni çekiştirmeye başladı Can’a döndüm

-Ara ha beni dedim ne olduğunu anlamamıştı ama şapşal gibi gülüyordu

-bahçenin ortasına kadar beni çekiştirdi

-Ada dur bi ya dedim durunca bana sinirle baktı

-Ayakkabılarım yok biri şunları getirsin dedim bir çocuk hızla bana getirdi

-Sağol şekerim dedim göz kırptım çocuk gülümsedi

-Bu okuldaki herkesden nefret ediyorum dedim bağırarak

-Ah dur bi dedim Ada’ya baktım ve onu işaret ettim

-Senden nefret edmiyorum ve senden dedim daha yeni okuldan çıkan Uday’ı göstererek

-Ve Büşra ile Irmak vardı bir tane dedim bahçede gözümü gezdirdim bana kaldırımda ağlarken mendil veren kızı gördüm yanına doğru gittim elini tuttum havaya kaldırdım

-Alın size Irmak çok güzel kız deme bu kız bana yardım etti hepiniz mal gibi bakın tamam mı bana yalancı dediniz neymiş ben yalancıymışım adi herif mal o dedim Arda’ya baktım sonra gözlerimi başka tarafa çevirdim

-Sonra atomlar var dedim

-onları seviyorum canlarım benim ya dedim atomlara bakıp bana gülümseyerek baktılar

-A unutmayalım lütfen Can var dedim Simge’ye bakıp

-evet Can nasıl unuttum onu Can’ı da seviyorum dedim

-Aaa baya kişiyi seviyormuşum kendimi tebrik ettim dedi gülmeye başladım Uday hızla yanıma geliyordu

-Benim böyle göründüğüme bakmayın cidden ben lanet olası sevgiye bile inanmayan aşk denilen gerizekalı şeyin en berbat halini yaşayan bir kızım

-Bakın bana hiçbir şeye ihtiyacım var mı dedim bir çocuğun önünde durup

-Var mı dedim iyice bağırarak

-Y-yok dedi

-Yalan valla yalan var tabi dedim herkes şaşkınca bana baktı Uday kolumu tuttu hızla çektim

-Bırak beni şurada sohbet ediyoruz dedim sonra onlara döndüm

-Chanel marka bir topuklu ayakkabım vardı onun topuğu kırılmıştı ona ihtiyacım var onları o kadar çok seviyordum ki dedim birden gülme sesleri geldi

-Komik bir şey mi dedim ciddiyim ben dedim herkes sustu

-Tamam hadi Uday New York’a gidelim dedim Uday beni omzuna aldı

-Ne kadar komik çocuk ya Uday New York’a böyle gitme fikrin çok hoşuma gitti ama biraz imkansız gibi dedim gülerek beni yere bıraktı omuzlarımdan tutup beni sarstı

-Çağla kendine gel dedi ona bir süre baktım sadece ikimizin duyabileceği bir tonda

-Beni kimse sevmiyor deme dedim bana sarıldı bende beline sarıldım

-Ben seviyorum gerizekalı dedi sessizce bir süre öyle kaldık

-Şimdi hemen eve gidiyoruz

-Sen derse gir ben Ozan’la giderim dedim Ozan bize doğru geliyordu Uday kafa salladı taksiye bindik