-Yanlış olduğunu bile bile yürüdüğüm yolsun sen...
(Beter İkizler 3. Sezon)
-
Gece Metropolis 'in üzerine çökmüşken Gotham 'ın aksine gece hayatının yaygın olmadığı tüm bu koca şehir uyuyordu. O hariç... Siyah kapüşonlu hırkasını başını iyice geçirmiş ve gri renkli boğazlı converse lerinin bağcıklarının çözük olmasını umursamamıştı. Yapmıştı işte... Ona onu artık sevmediğini ve hayatından si*tir olup gitmesini mümkün olan en kibar şekil de söylemişti. Yani en azından kendisinden beklenen performansdan daha iyi olmayı başarmıştı. Tabi kendisi her zaman kibar olmaya çalışmış olsa da cevap olarak aldığı tek şey küfürler ve kulağının dibin de duvara çarparak parçalanan vazonun şangırtısı olmuştu. Bunun üzerine de hayatın da sayılı defa yaptığı şeyi yapmıştı. Mantığını dinlemiş ve evi terk etmişti... Bazen kendisinin tam bir gerizekalı olduğunu düşünüyordu. Hatta bunu düşünmekle kalmıyor aynı zaman da da bunun için sebepler bile buluyordu. Yalnızlıktan da istifa de ederek favori şarkısını söylemeye başladı genç adam;
*I don't really trust myself with you Let you back in, forgive and forget But then I get bruised I just blame it on myself Like it's all me, thinking I'm useless Making excuses, not even you believe
Got this stranger feeling rushing through my head Can't drop it, it's already halfway there I've been finding reasons to pretend and just ignore it Now, I got some thoughts to share
I don't think I love you anymore Don't believe it when I see say, "I feel like I'm yours" And I know you only say that you love me so I'll stay But this feeling just became a thought I don't think I love you anymore No, I don't think I love you anymore-
Şarkının devamını getiremeden bir ses onu kendine getirdi ve yanaklarının utanç denen felaket duygudan dolayı korkunç bir şekil de yanmasına sebep oldu ;
- Uhm... Şey... Sesin çok güzelmiş.
Dedi ses ve sesin kaynağı olan kişi hafifçe kızardı. Jay;
- N-ne kadarını duydun ?
- Şeyy... Hepsini... Özür dilerim.
- ...
- Cidden üzgünüm sadece Gotham 'a geri dönmek için yola çıkmıştım ve seni duydum.
- Anladım. Gotham 'a bu saatte tek başına bir kız olarak gidebileceksin ki ? Bir ailenin olmadığı belli kimse kızını tek başına bu saatte göndermez.
- Bir ailem var ayrıca kendi mi koruyabiliyorum bu yüzden bana güveniyorlar.
Jay karşısında ki bu 1,55 boyluk kızi süzdü. Kısa siyah saçları vardı ve yeşil gözlerinin biçimine bakılırsa Çin'li ya da Japon 'du. Üzerin de parlak sarı bir tayt ve siyah bir kapüşonlu vardı. Jay ;
- Her neyse...
Dedi ve gözlerini kaçırdı. Ne diye o kadar konuşmuştu ki sanki !? Aslın da gidip onu gizlice dinlediği için kıza haddini bir iyi bildirmesi gerekiyordu. Ama bunu yapmadı. Sadece arkasını dönüp gitti. Hiç bir şey söylemeden... Bir "kendine dikkat et" bile demeden. Ama ondan ne beklenirdi ki zaten? O Jay 'di.
- Pff Jay...
Diye alaycı bir ses çıkardı. Bu asıl ismi bile değildi. Fakat Jacques 'i de hayatın da sadece bir defa kullanmıştı. O zaman da daha bebek sayılırdı zaten. O günden de sonra Jay 'i kullanmaya başlamıştı. Hayatı boyunca hep alay konusu olmuştu... İnsanlar sırf gözlerin de heterokromi var diye bile onunla dalga geçmişlerdi. Düşünüyordu da... Belki de aslın da o Amity 'i hiç sevmemişti. Belki de Amity sadece bir kafa dağıtma yoluydu ? Jay 'in bildiği ve hissettiği anlaşılır tek duygu şuydu ;
"Yalnızlık"
-
Harley heyecanla J 'in eve dönmesini bekliyordu. Heyecandan sürekli terleyen ellerini silmekten üzerinde ki pudra rengi düşük kollu elbisenin etekleri artık sırılsıklam olmuşlardı. Fakat o bunu umursamayacak kadar mutlu ve heyecanlıydı. Tam o sıra da kapının açılma sesini duydu . Heyecanla ayağa kalkttı ve kollarını J 'in boynuna doladı;
- Hoşgeldin pudding !
Diye ortaya tatlı bir bağırış sunmayı da ihmal etmedi. Ona nazaran J daha soğuk bir sesle;
- Harley yorgunum beni biraz sal. Ayrıca sen niye böyle giyindin ?
Tüm bu soğukluğa rağmen Harley yine de neşesini bozmadı ve yine o her zaman ki çocuksuluyla konuştu;
- Hmm... Kendin bakmaya ne dersin.
- ...?
Harley kıkırdayıp J 'in odaya girdiğinden beri fark etmediği sehpanın üzerinde ki testi eline aldı ve Joker 'in eline tutuşturdu. Teste düz bir ifadeyle bakan J 'in ise tepkisi tam bir muammaydı...
*Seninleyken kendime pek güvenmiyorum
İçeri girmene izin ver, affet ve unut
Ama sonra morarırım
sadece kendimi suçluyorum
Hepsi benmişim gibi, işe yaramaz olduğumu düşünüyorum
bahaneler uydur, sen bile inanmıyorsun
Bu yabancı hissi kafamın içinden geçiyor
Bırakamam, zaten yolun yarısı
Rol yapmak ve görmezden gelmek için sebepler buluyorum
Şimdi, paylaşmak için bazı düşüncelerim var
artık seni sevdiğimi sanmıyorum...
Sırf Jay ve Cassandra shipleyenler için resim yaptım ;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
